1. 1.
    +7 -1
    yani kimisinin işi gücü var osura osura uyuyo, kimisinin huzuru var rahatça uykuya dalıyo.. bi de bize bak lan. o kadar yalnızız o kadar mutsuzuz ki kendimiz gibi adamlarla bi yerde toplanıp sabahın bu kör vaktinde saçma sapan şeyler yazıyor onları okuyoruz.

    biz hayal eden ama hiç gerçekleştiremeyen kırgın çocuklarız beyler..
    ···
  1. 2.
    +1
    bu da böyle bir içimi dökmemdir
    ···
  2. 3.
    +2
    nicke bakınca acıktım amk
    ···
  3. 4.
    +3
    @3 nıckıne baktım bıraktım
    ···
  4. 5.
    +2
    ama o uyuyanlar zamanın onlar için şu anda boşa aktıklarını bilmiyorlar. en azından sen okuyorsun. onlar sen okurken uyuyorlar.
    ···
  5. 6.
    0
    @4 nickine bakınca bi gibim anlamadım panpa
    ···
  6. 7.
    -1
    ezmeyin bu kadar kendinizi ya yazık valla
    ···
  7. 8.
    +1
    doğru söze ne denir ama bir kazancımız var panpa, kendimiz olarak kalabildik.
    ···
  8. 9.
    0
    birazdan o insanlar uyanıcak ve hayata katılıcaklar. bizse ortalık alacakaranlıkken mutsuz bi şekilde yatağımızda debelenip uyumaya çalışıcaz.
    ···
  9. 10.
    +1
    @10 kendimiz olarak kalabilmenin hiç bi önemi yok panpa
    ···
  10. 11.
    +1
    Ayrıca şu yaşadığımız hayatta giben hakkaten sevilir o yüzden kimsenin gözünün yaşına bakmamak gerekiyo gibtimin dünyasında
    ···
  11. 12.
    +1 -1
    bana kaybedenler kulübünden bahsetme panpa...

    20 yaşındayım, Boğaziçi'nde okuyorum, harbiden sağlam param var, potansiyel mirasyediyim, arabam var, dünyalar güzeli bir sevgilim var, birini evde, diğerini ise ayda 4 gün gittiğim şirket genel merkezinde yürüttüğüm 2 adet işim var, çevrem çok geniş, sosyal bir insanım, teknolojiyi takip ediyorum, yelkenli kullanıyorum, futbol oynuyorum, fotoğraf çekiyorum, beni sevenlerin sayısı sevmeyenlerden çok çok fazla, en önemlisi ise ailem sapasağlam...

    ama panpa gel gör ki babam bir gün bile beni takdir etmedi. Boğaziçi bilgisayar geldiğinde, liseden Amerika'ya giden 4-5 arkadaşım gibi, kendi gibi olamadım diye hayal kırıklığına uğradı. her hafta 2 saat hiç durmadan bunu başıma kakar. geri kalan sürede aramızdan su sızmaz ama pazar günü bana zehir olur. o 2 saatlik konuşmadan sonra kendimi toplamam bir kaç saati bulur.

    bana kaybedenler kulübü deme panpa. sen mutsuzluktan bahsediyorsun ya, benim günlerim şen şakrak geçtiği halde o 2 saat beni hayattan soğutmaya yetiyor. hayatımın 15 yılını planladığım halde, amaçsız olduğumu, yaşamamın bir anlamı olmadığını, sanki rüzgarın savurduğu bir yaprakmışım gibi hissettiriyor.

    hani diyorsun ya panpa "biz hayal eden ama hiç gerçekleştiremeyen kırgın çocuklarız beyler" ben yapamayacağımı bildiğim şeylerin hayalini kurmam. o yüzden de çoğu hayalimi gerçekleştirdim, bazıları ise gerçekleşme aşamasında... keşke hayallerim gerçekleşmese de, onun için kırgın olsam be panpa... ben gerçekleştirdiğim hayallerimin gölgesindeki, kırgın bir çocuğum.

    bana kaybedenler kulübünden bahsetme panpa...
    ···
  12. 13.
    +1
    zincirlerimizden başka kaybedecek birşeyimiz yok

    niye dedim bilmiom hangi filmin repliğiydi lan bu fayt klap mı?
    ···
  13. 14.
    -1
    amk benim uyku düzensizliğim var onda uyuyamıyorum öğlende kız arkadasımla sinemaya gidicem şimdi yatsam akşam ezanına anca kalkarım uyuya kalırsam zütümden kan alır yoksa gibmişim sizi
    ···
  14. 15.
    +1
    @12 en önemlisi o panpa, acı katsayısı yüksek olsada vicdanımız rahat.
    ···
  15. 16.
    0
    sizin hep önünüzü kestiler zaten biraz arkadan destekleselerdi
    ···
  16. 17.
    0
    @14 ne içtiyse aynısından istiyorum
    ···
  17. 18.
    0
    @14 ilk paragrafı okudum daha bir küstüm lan hayata.
    ···
  18. 19.
    0
    aynen panpa.
    ···
  19. 20.
    0
    allaha sukur her seyımız var

    derdı olanda anlatsın burdayız

    bız daha ölmedık daha ölmedık!! ahaha
    ···