harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

bir gün geçti sanırım. konuşmadık hiç. ardından, lys sonuçları açıklandı işte. ben sadece ona sonuçlarımı yolladım. "hayatımı gibmene rağmen başarılı bir sonuç aslında." hesabına. o da "çok güzel sayılar tebrik ederim" demiş. "rus dili ve edebiyatı garanti, istanbul" dedim. aklımda uzun süredir bir alternatif olarak vardı. sonra şöyle bir diyalog yaşadık:

+evet onu seçersen çok kıskanırım
-hevesinin sönme ya da rusçadan soğuma ihtimalin yok mu çünkü tek tercih yapıp onu yazacağım.
+sana aşık olurum
-başka bir bölüm bakayım ben o zaman.
+eheh, ailenle de aran bozulur sanıyorum, yanlış hatırlamıyosam ingilizcenin gereksiz olduğunu düşünüyolardı artık rusçaya ne derler sen düşün

nedense beni soğutmak için son raddede bir çaba sarf ediyor, işin patlak veren tarafı benim sinirlerimi daha da çok bozuyor:

-hayatımdaki pek çok şey gibi inceldiği yerden kopar, bişey olmaz.
+aile kopmamalı işte.
-annemle konuştum hayırlısı olsun dedi.
+o bölümü yazma, gerçekten
-o nedenmiş
+pişman olacaksın senin alt yapın bu yönde değil ayrıca o ırktan nefret ediyorsun lütfen kendi yolundan gitmeye devam et
-tüm dünya dillerine ilgim var, ırka göre bişey yok, dil öğrenmek benim için çocuk oyuncağı ve her şeyden önce hiç kimsenin ya da hiçbir şeyin fiziksel, pgibolojik ya da duygusal etkisin değilim.
+yalancı. sen seneler boyunca kıçını yırt ingiliz edebiyatı diye sonra rus özentisi sevgilinden ayrılınca kararını değiştir ha.
-aklına bu bölümü seçecek olmamda bir etkin olduğu gibi komik bir şey geliyorsa sök at diyecektim ben de.
+beni mi kandırıyorsun, kendini mi? beni kandırıyorsan neyse de, kendini kandırıyorsan, sıçtın.
-kimseyi kandırdığım yok sen sadece hayatımda aldığım radikal kararları bile etkileyecek bir konumda olduğunu düşünüyorsun kendinin.
+sen rus kızlarını bile beğenmiyorsun
-(ben önceki mesajıma devam ediyorum) ama kazın ayağı öyle değil. böyle düşünmene sepe olan özgüven ve cesareti ise nerden bulduğun başından beri bir merak konusu. hayati kararlarımı kendi menfaatlerim doğrultusunda verebiliyor olmam fikri sana çok uzak geliyor değil mi, benim kendime dair bir fikrim olmaz hep senin etkinle biçimlenir bir şeyler kafamda hani?
+senin böyle bir seçimin olmaz ki
-hayır senin, benim üzerimde böyle ölümcül bir etki bırakabileceğini düşünmen için neler yaptım acaba? seni hala sevdiğim doğrudur, ama bu alternatifi oluşturmamda zerre bir katkın ya da etkin yok. sabahın köründe kalkıp durağın oraya gelmek gibi bişey değil bu.

size bir teşekkür borçluyum beyler. aklıma gelen nerdeyse bütün detaylara girmeye çalıştım çünkü yaşadıklarım kocaman bir rezalet ve topyekün bir halde, çekinmeden paylaşabileceğim bir altyapıyı, bir ortamı ve sohbet havasını oluşturdunuz. umarım herkes ibret alır, benim imza attığım bu rezilliklerin benzerini yaşamaz, buralarda bu tip, fedakarlıklardan ve tavizlerden ibaret bir benlik gibilmesi örneği okumayız.

angutyus reyis derdi de inanmazdım. aşkta cidden fedakarlık olmaz, fedakarlığa ihtiyaç duyduğun yerde bırakacaksın. kesinlikle haklı. ikinci şans vermeyin, ikinci şans istemeyin derdi, haklı. söylenenleri, geçmişi, geleceği bir silah haline getirmeyin derdi, haklı. hikayeden çok çok ama çok ders çıkardım. ama gibildikten sonra pek bir davası olmuyor, sadece inceldiği yerden kopmasını izledim ve zararın bir köşesinden dönmeye çalışıyorum.

hala aklımda olduğu doğrudur. ama artık gözlerim açık. ona dair ilk izlenimlerimin yanılmadığını gördükçe eskiden daha teşekküllü bir insan olduğumu görüyorum.

benden çok şey zütürdüğü, anamı gibtiği doğrudur. okudunuz, gördünüz. hatunun bende bir obsesyona dönüşümünün hikayesini dinlediniz. kendimi ondan başkasına ait olamyacakmışcasına şartlı bir hale getirdim, gözümü onun dışındakilere körelttiğim gibi onun sivri ve olumsuz yönlerine karşı da köreldim.

imkansızı düşünelim. bana gelse dese ki, ben her şeyden ibret aldım tibet'e gittim kendimi buldum hatalarımı gördüm kendimi tamamladım, gerçekleştirdim, ben oldum ve her şeyi yeniden kurtarmak isterim. bu gerçek olsa bile ondan hayır geleceğine kalan yedi milyar insandan şer gelsin bana. o da zaten çok meraklı değildir hayrını göstermeye bana, ilişki esnasında bile belamı gibtiğini gördünüz.

özetle, ben zihnimin buzlarını yavaşça eritiyorum. ona dair her şeyin olumsuz değil özgün olduğu yanılgısını zihnimden siliyorum ve gittikçe daha farkında oluyorum her şeyin. şu saatten sonra istediği kadar aklımda olsun. aşık değilim. onu cidden sevmiyorum. ama deli gibi sevsem bile artık aldığım bir nefesin bile ona dair bir şeyler yüklemesine müsaadem yok. sevmiyosan bu ne destan yazmışın derseniz, benim derdim, bana koyan başka.

siz siz olun, bencilliğin, kendini beğenmişliğin yahut zorluğun olduğu yerden koşarak uzaklaşın. iki insan birbirine zorluk çıkarmak için değil beraberlik dahilindeki anları keyifli kılmak için beraber olurlar. doğru kişi falan külli yalan, tatlı bir peri masalı gibi gelebilir size. benliğinizle ne kadar örtüşürse örtüşsün, pc mavi ekran verdikten sonra kullanmaya devam etmeye benzer çabalarınız. ve o pc size inatla mavi ekran gösterirken, çalıştırmaya çabalayan, bi gayret içinde olan siz olursunuz ve bu beyhudedir. beyhude her türlü çabadan kaçının, hatta bir çaba gerektiriyorsa kaçın beyler. çaba, emek, gözyaşı, fedakarlık ister aşk martavallarına kulak asmayın.

amk coştum yine.