harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

hafta sonu o da mudanyaya gitmiş. pek konuşmadık hiç, önümüzdeki bir hafta boyunca buluşmadık. bana saçma salak şeyler anlatıyor. o hafta öyle bir şey fark ettim ki beyler, ben hiç çaba sarf etmeyince ilişkide kayda değer bir şey olmuyor. birazdan anlatacağım o bir haftayı, bir sigara içiyim, tam gaz devam edicez.

keps ayarlıyorum beyler biraz daha vakit alıcak. bugün dinamiğim uzun soluklu beraberiz

ccc camel black ccc

bu arada dehidrasyondan ölücem buralarda yanıma bir sürahi su aldım.

bir yavru kedi bulmuş annesi, yaralı bişey böyle getirmiş. bu kedileri çok sever demiştim zaten, bastet amk. her neyse, kedinin adını benim koymamı istemişti. kedinin göz rengini sordum. grimsi bişeymiş. kedinin ismini koydum: dublin.

kendini eyliyordu bir süre onunla. eskiden ben görüşemiyor olduğumuzdan şikayetçi olurdum, bilirsiniz. hatta hep buluşma anlatırken farkındaysanız, görüşmeye ikna ettim, diyorum size. ikna dıbına koyim aynen. o bir hafta boyunca hiç gibimde olmadı. kapışırdık, "yarın geliceksin dimi :(" falan derdi. hee gelicem amk. hastayım dedim gitmedim bir kaç defa. hissizleşiyorum, gittikçe o elimdeki küçük radyoaktif kutuyla bağlanır olmuşuz birbirimze, o özlüyor, ben soğuyor gibiyim ama seviyorum işte. bir gün yine böyle saçma sapan konuşuyoruz. mesajlaşmalarda ünlem işaretleri, büyük harfler, mutlu gülen suratlar falan tamamiyle parodi ve taşşak timsali. "öf tamam beee!" falan gibisinden bişeyler dedim. "bir daha bana be dersen sana ödetirim kıps ;)" demişti. (umut sarıkaya okuyan bir kızdı dıbına koyim, aynen. her neyse, insan olmayınca bir şey ifade etmiyor.)

sonra ben diyorum "beni tehdit edeceğin bişey yok ki : ))))" falan. o da diyo "hmm bensiz yapamazsın mesela : )" huur damardan giriyor. ben bir şey dememeye toparlamaya çalışıyorum durumu, onsuz yapabilirdim o an gerçi ama süregelen onca şey öyle bir izlenim uyandırmış onda. "yoksa yapabilir misin : )))" falan diyor. ben diyorum ki "bu konuyu kapatalım ve sende uyandırdığım yanlış izlenim için özür dilerim : ))" falan. bu birden ciddimsi surete büründü amk.

"yanlış izlenim mi? sen bensiz yapamazsın. deneyelim istersen."

vay amcık. "şu an ilişkinin en saçma gerilimini yaşıyoruz, sakin ol" diyorum buna. o da bana şöyle bir cevap veriyor:

"bana sensiz yapamam de."

ergenliğin dibindeyiz, aynen.

cevap vermedim. "hadisene." diyor. "hadi bana söyle." falan. hiç gibimde olmadı. aradan biraz süre geçti sonra "iyi yap o zaman, senden ayrılıyorum." demiş. bikaç saat sonra ben de buna "ne âlâ." dedim. cidden, alaydı. gibtir olsundu gitsindi ama bir taraftan da böyle, bir şeyleri ıskalamış, kaçırmış gibi hissetmemek elde değil. hiçbir şey yapmadım. akşama doğru bu mudanyalarda yalnızlıktan ve sıkıntıdan patlarken yine bana yazıyor salağa yatma edasıyla "insanlar neden galatasaray diye bağırıyor sokaklarda?" cevap vermiyorum. sonra "gerçi galatasaraylı olmadığın için bilemezsin, doğru." falan diye toparlıyor durumu kendince. amcık ağızlı istediği zaman bırakıp, istediği zaman istediği şekilde bulabileceğinden o kadar emin ki. hiç tepki vermiyorum.

capsler:

kan kusturan kuş galu:
http://imagenic.net/viewe...e=9lo6jf5qscvcqqcxztp.jpg

hatun canımı sıktığı bir zaman eve gelmiştim. 1'e giden kız kardeşim bana şöyle bir şey yapmıştı yeminlen duygulanmıştım:
http://imagenic.net/viewe...=e7s9l9ms35b9sdbto3bi.jpg

ccc dublin reyiz ccc
http://imagenic.net/viewe...e=eu9hezucwhrfnq7esqy.jpg

çoğu zaman benimle buluşmasına engel olarak gördüğü bahane olarak, toplaması gerektiği odası:
http://imagenic.net/viewe...=533uj5kcrc5rdvo0g7s3.jpg

ccc bekir abi ccc
http://imagenic.net/viewe...=47jrc6iut7v0qljgn2cx.jpg

"ne ala" diyip gibtir ettikten sonra durumu, meyhaneye gidip maç izlemiştim.
http://imagenic.net/viewe...e=8e39cvgevrfjguvisek.jpg

ertesi gün. yine tepki vermiyorum. "mesaj atsana huur çocuğu çok mutsuzum burda." diyor. bayağı bir yazıyor böyle "hani aşk edebiyatı yapıyordun yalancı bin." "sen ne anlarsın aşktan kızlardan git eline gitar al anca onu okşa." falan. söylediklerine gülüyorum. bir yandan da, turkuaz bir fender stratocaster kadar ciksi olabilecek bir kadın varsa ben onun karşısında domalırım arkadaş. http://www.strat-talk.com...surf_green_cz515749_1.jpg

her neyse. bayağı bir yazıyor bana sövüp sayıyor. "ne yapmaya çalışıyorsun?" dedim sadece, keşke demeyip gibtir etseydim ama dedim. "o ne ala'larına içine sıçtın yapmaya çalıştıklarımın. nesi ala bunun yalanı bin?" falan diyor böyle. haklı dıbına koyim yalan söylüyorum ama senin planların doğrultusunda mı hareket edicem lan ben? anamı gibip bahane olarak babamın da anamı gibmiş olmasını göstermek gibi bişey.

çarpıtıyorum amk. "beni yalancılıkla suçladıklarını sen ayaklarının altına almaktan çekinmedin. bunca zamandır bana itina ile kan kusturmanı beni yalancılıkla suçlayarak mı savuşturacaksın?" diyorum. verdiği cevap elimi ayağımı titretiyor:

"madem bunca zamandır mutlu değildin neden söylemedin?"

be dıbına kodum o kadar çeki düzen ver dedik kendine, sen nabıyon? "sana yaptıklarını, sorunları ve kendine çekidüzen vermen gerektiğini söyledim. onun dışında bir insana, sevgiline nasıl davranacağını ben mi öğretecektim?" dedim. "hadi barışalım ben seni çok seviyorum." diyo. amcık sorunlardan bahset diyor, sonra da işte böyle havada bırakıyor. gerçi artık şaşırmıyorsunuzdur.

abi cami imamı jet süleyman sureleri fena okuyor müziği bıraktım onu dinliyom. haha. devam beyler.

böyle ortaya barışalım diyince fıttırdım ben amk. başladım yazmaya:

sevmek için fazla üşengeç, sadece kendi istediklerini, sadece kemdi istediği zamanda önemseyen, hissettiklerimin zerre önemi olmadığı, beni -seni sevmeye programlanmış- bir robot gibi gören ve bana istediğin zaman istediğini hissettireceğini, beni istediğin zaman istediğin şekilde bulabileceğini düşünen, fedakarlık bile sayılmayacak ufak çabalardan, diğerkamlık bile sayılmayacak ufak toleranslardan oldukça uzak olan, egonun hayrına ilişkiyi biçimlendiren biri olarak sen, önce tüm sabrımı tükettin. sonra tüm sevgimi tüketmeye yeltendin. her defasında kendini daha az katlanılabilir kıldın. tüm vasıfları barındıran sana ben nasıl güveneyim?

"ne? tamamen ayrıldık mı şimdi?" dedi bana. evet, diyemedim. diyemedim amcık ağızlıyım çünkü. "bana duyduğun sevgi bu vasıfların önüne geçiyor mu?" dedim. "deli misin, tabii ki." dedi. madem öyle, biz oluruz herhalde diye düşündüm. mükemmel oluruz dedi. böyle bir tak yedim ben, ilişkiyi yeniden başlattım. ne güzel bitmişti tam diye düşünürken, önadım reyiz bana "daha çok acı çekeceksin, yapma" dedi ama onu o halde, umut vaadederken görünce "gibtir git" diyemedim.

benim aylarca yaşadıktan sonra tecrübe ettiklerimi, uzun uzadıya anlattıklarımı "manyak mısın tabii ki" diye 4 kelimede geride bırakabileceğini düşünmek o kadar büyük bir aptallık oldu ki. belki inanmak istedim, belki beni inandırdı, hiç bilinmez. akşama doğru konuşuyoruz işte yine. ne alemde olduğu falan pek umrumda değil ama onun bana biraz daha ısındığını görmek hoşuma gitti. yurda döndüm. artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, ondan sadece istifade etmeyi düşünebilecek kadar huur çocuğu değilim ve seviyor olmam zaten bunu engelliyordu. her neyse, yatmadan önce bana "yarın ev bul"mamı söyleyen bir ileti alınca pis pis sırıtmadım değil. pek gibimde değilmiş gibi "haberdar ederim" dedim sadece. telefon bu olayın dıbına kor, bilen bilir. hiç bulaşmadım, bulaşmam da. ertesi sabah bizim trak'a haber verdim. okula zaten gitmiyorum rapor falan ayarlamışız.

biraz mola vereyim beyler öküz gibi terledim
edit: hay amk hafıza kartını bulamıyom gelcem şimdi

trak'ın evdeyim. iyice çekip çevirdim her şeyi. hatunla günaydın / günaydından fazla mesajlaşmıyorum olayın takunu çıkarmak istemiyorum. hiçbir şey demiyorum, sadece trak'la muhabbet ediyoruz. içimden bir ses yine bir gib olmayacağını söylerken hatun bana "eczaneyi unutma!" diye mesaj atıyor. ben ne yaptım? tabii ki de eczaneye gidip prezervatife para bayılmadım çünkü böyle ekstrem durumlarda 6. hislerimle hareket etmek biraz kanımda var. gitmedim eczaneye falan, ümidim yok çünkü. zaten okul çıkışında bana: "başka zamana." diyince, 6. his denen gibik bir olgunun bile hatundan daha güvenilir olduğunu anladım.

cinsellik konusunda kezban olduğu söylenemezdi, hatta tüm fıtratını sarmış onca paranoya ve takıntıdan bir tek cinsellik nasibini almamıştı, gayet rahattı o konuda. ama burda gördüğünüz üzere, ekildim.

bana "annem evde, yarın tarih sınavım var, dublin'in yaraları çok kötü" falan diyor gelememe gerekçesi olarak. be dıbına koyim bunların hiçbiri sen dün söylerken yok muydu? bunları uygun dille anlatıyorum buna "sınav haftası bitsin söz" falan filan geveliyor bir şeyler. ben olayın gerçekleşip, gerçekleşmemesinde değilim. dıbına koyim bir söz vermişsin ardında dur. sonra bir de bir şey ekledi, nevrim döndü.

"çok şeyse geliyim."

çok neyse be amcık ağızlı? bak elim ayağım titredi yine. ben de tek cevap verdim:
gelme.

bu sefer şey moduna girdi. "al küstün işte." falan. bir şey demiyorum, herhangi bir izahat ya da gerekçe beklemiyorum çünkü yok dıbına koyim yok. bana mesajlar atıyo işte "ben kendimi affetiricem." falan. ben ona diyorum ki, "gelme." "şimdi hazırlanıyorum" falan diyor böyle ben "hayrola yolculuk nereye" diyorum. "eski adliyede buluşcaktık ya?" diyor işte. "ben sana öyle bir şey söylemedim, gelirsen boşuna gelirsin, gelme" falan diyorum. "şimdi otobüse bindim" falan diyor böyle.

gitmiş eski adliyenin oraya o kadar gelme dememe rağmen. ve o kadar gelmeyeceğimi söylememe rağmen beklemiş mal gibi çünkü dayanamayıp geleceğimi düşünmüş kafasında. haklı tabi, gelirdim ben. o gün "gitmiycem dıbına koyim." dedim. gitmedim, bekledi orda sap gibi. sonra bana "gelsene huur çocuğu nerdesin?" falan demiş. ben sadece şu kepsi yolladım ona ve "gelme, boşuna gelirsin çünkü ben gelmiycem, demiştim." dedim.

http://imagenic.net/viewe...=5tu0j51ii84r0pwn1b99.jpg

"iyi tamam ben eve gidiym o halde." dedi. çok aksi bir şey olacağını biliyorum, ne olacaksa olsun dıbına koyayım modundayım. zaten görüşmeyeli olmuş sana 10 gün. yüzünü unutmuşum amk. aradan bir yarım saat falan geçti, ben evde sıkıldım. biliyorum ki onun 5 dakikadan fazla beklediği bir şey varsa o da belediye otobüsüdür çünkü. eski adliyenin ordan geçerken sağa sola bakıyorum, bana o esnada "gel hadi." diye mesaj attı. yemin ediyorum beyler yolumu değiştirdim. ordan kitap almaya gideceğim işte, setbaşının arka tarafından dolandım, bir kestirmeden sönmeze girdim. merdiven basamaklarından aşağı inerken dükkanın içerisine bir baktım dıbına koyim bastet orda. döndüm arkamı topuk yapıyorum onu gördüğüm gibi. beni gördüğü gibi koşturmaya başlamış meğersem amk. üst kat koridorlarındayken tuttu çekti beni. sarıldı bana ibretlik bir şekilde. ben başta hiçbir şey yapmadım. sonra fark ettim ki özlemişim dıbına koyayım, saldım kendimi, sıkı sıkı sarılıyorum buna.

sımsıkı sarıyor, boynuma bastırmış kafasını sanki havayı değil beni solurcasına nefes alıyor. saçlarını okşuyorum. hiçbir şey demiyorum, yanaklarımı okşuyor. mutlu olmuşum dıbına koyim. "ben niye böyle yaptım lan" oldum bir an onu o halde görünce. pişman oldum yeminlen. indik aşağı. kitabı falan unuttum ben, onunla konuşmaya dalmışım. bana "niye gelmedin?" diyor, kötü kötü bakıyorum buna, cevabı vermeme gerek kalmadan anlıyor zaten. beni özlediğini falan söylüyor. pek bir şey demiyorum. karşımda biraz da kırılmış, biraz da öfkeli. o halini görünce "sinirini yatıştırmak için çeneme sallayabilirsin bir yumruk mesela" diyorum. tam böyle ingilizlerin dickhead dediği tipler gibi davranıyorum. bu bunu duyunca somurtuyor, eğiyor başını böyle. "bana hep böyle davranıyorsun, üzülüyorum" falan diyor. pis pis sırıtıyorum ama rol yapıyorum. "ne yapıyorum?" falan. sonra o tip bir baskın tutumda olunca, yanaklarını okşayıp, başını kaldırıp, gözlerine bakarak "bir şey yok." demem bile onu güldürmeye yetiyor. ilk defa bir "erk" hissettiğimi söyleyebilirim hayatım boyunca, o konumda. kalkıyoruz, "ee şimdi ne yapıyoruz" diyor muzır bir şekilde.

seni eve bırakıp işime bakıcam tabii dıbına koyim.

onu durağa bırakırken tabiri caizse gözünün yaşına bakmıyorum çünkü söyledikleriyle ayaklı tiyatro profili çizip aklınca beni ağına alacağını düşündüğünü bildiğimi biliyor. aynen böyle izah edebilirim bu dıbına kodumun durumunu. ancak iki haneli iq'ya sahip olmam gerekiyordu görememem için, belki de yüksek farkındalık yüzünden taka sarıyordu çoğu zaman, ya da nadir de olsa üste çıkıyordum. temelde: erk denen olayı önemsemiyordum. seviyordum çünkü.

bana "neden gelmedin? beni özlemedin mi yalancı?" falan diyecek oluyor yine, tip tip bakıp, "asıl sen neden gelmedin?" dedim. bana yine sıralamaya başladı. elimi hemşire şeyiyle dudaklarıma zütürüp "şşş" yaptım buna bakarak. sustu anında. "üşendin, değil mi?" dedim. eğdi başını, derin bir soluk verir gibi "evet... " dedi. ben bu üşengeçlik meselesine daha önce değindiğimi falan söylemedim. sadece tek bir cüme kurdum:

"bastet, seni çok özlüyorum, ama seni, senin yüzünden göremiyorum... seni çok seviyorum, sana aşığım ama bir gün senden nefret edersem bu da senin yüzünden olacak."

sustu bir an. "sen öyle san." gibilerinden bir şey dedi ama kendi de farkında. bir şey yapmadım. durdu. "seni seviyorum." dedi. hiçbir karşılık vermedim, sadece sarıldı, ben de ona sarıldım ama kesinlike suni bir şekilde değil. içime oturuyor onun karşısında böyle rol yapar gibi davranmak, neden insan gibi geçinip gidemiyoruz, neden böyle olmak zorundayım be bastet? senin ta dıbına koyayım ha neden?

onu durağa bıraktım. normalde hep bekler, koltuğa oturduğu zaman onunla gözgöze gelene kadar gitmezdim. o gün otobüs merdivenine adımını attığı gibi, arkamı döndüm ve süratle ordan uzaklaştım.

http://www.youtube.com/watch?v=VoyMvaQUnvE

o an da az önceki şarkıyı dinleyip uzaklaşmıştım ordan. şimdi de onu dinliyorum, biraz fenayım. bir sigara yakayım.

it's terrible to think that i messed it up,
when all i want to do is give you love.

You
Always wanted more
You
Had to have it all
You
Could not get it
You never did learn just to let it go.