harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

rezerved

kendine dikkat et panpa

tamam kardeşim yarına yazarsın, görüşürüz..

tamam panpa bekliyoruz yarına

reserve

yarın oldu yine burdayız

bugün çok sağlam dinlendim beyler ccc doluşun ccc

nisana ciddi anlamda sorunsuz girmiştik. sadece ben lys'de ne yapacağımı düşünüyordum biraz, ygs çok kötüydü çünkü. o da kendi çapında kendini eyliyordu ders baabında, benim baltaladığım düşünülebilirdi aksine sürekli teşvik halindeydim. geometri sorularını falan çözüyordum, özledim lan şimdi bak. sınav dönemleri olduğu için onun çeşitli bahanelerle görüşmeyi engelliyor böyle. nisanın ilk çarşambası bu yine bir diyalog esnasında salağa yatıyo böyle. nasıl diyeyim, dediklerimi sürekli çarpıtıp komikmiş gibi davranıyor falan.

sinirlendim bayağı. zaten görüşemiyoz amk. akşam 10 gibi gittim evlerinin oraya. annenden bi bakkal izni al çık diyorum. annem evde yok diyor. be dıbına kodumun annen evde yoksa in işte aşağıya. yok. her neyse iniyor aşağı falan. bakkaldan gelmiş gibi gözüksün diye snickers almıştım bi tane, bir araya geçip konuşuyoruz ama sürekli "gideyim artık yeter" modunda. ya gerçekten çok sıkılıyordu canı, ya da gerçekten korkuyordu annesinden. bilinmez. saldım, gitti. ben de yavaştan geri döndüm yurda, böyle zamanlarda keyifli gelir ama ben hep "keşke hiç gitmeseydim amk." derim.

neyse beyler geri dönüyorum ertesi gün uyanıyorum falan. ciddi ciddi sorunsuz ilerliyoruz böyle hiçbir aksilik yok, her şey gayet doğal. sürekli bir iltifat halleri ama öyle pek şey değil ne bileyim, o oasis'i çok severdi mesela ben de ona şöyle kayıtlar yollardım.
http://www.mediafire.com/?8z5t1gl6i816uma

akşam üzeri olmuş. bende var tekel 2000, altıparmaktan aşağı doğru salınıyorum. bilenbilir, stadın orda banklar cadde boyunca uzanır, ben oraların ciddi müdavimiydim. giderdim, uzanırdım oraya müzik dinler yatardım falan. neyse, dışarıda olduğumu caps yollayınca anlıyor hatun. "bin, çabuk yurda geri dön, senden nefret ediyorum." falan diyor böyle. şimdi ne oldu da dıbına koyim böyle oldu?

size caps var beyler:
altıparmak sanatsal: http://imagenic.net/viewe...e=5n1jbcgxsj6a0rdm0oj.jpg
bankların ora: http://imagenic.net/viewe...le=8jc9znbsy0pa403uqk.jpg
bu da hatunun önceki okulundan yıllığı. evet, soldaki, sadece bir yazı olan onun sayfası. bu durumu özetliyor gibi biraz:
http://imagenic.net/viewe...e=xxa4wx62gzx3i95iifc.jpg

yukarı doğru çıkıyorum nedenlerini söyle diyorum bana. seni çok ama çok kıskanıyorum diyor. ciddi ciddi beyler. be dıbına kodumun nesini kıskanıyorsun? alt tarafı üç beş parça gitar çalıyorum, yurda da dışarıda takılıp dikenli tellerden giriyorum. ne var bunda? yok ben umutsuz vakayım, benden bir halt olmaz, hiçbir şeyi beceremiyorum, hayatımı şekillendiremiyorum, sen ise için rahat istediğin gibi geziyorsun insanın zütü rahatta olunca böyle oluyormuş demek falan diyor.

huur (tövbe estağfirullah) lys diye bişey var önümde, ygs zaten girmiş, ben ise burada seni teselli ediyorum durumum daha ne kadar vahim olabilirdi? ben buna trak'tan örnek veriyorum. 2 senenin nerdeyse tamdıbını raporlu kapatmış olması ve çalışarak her şeyi son sene toparlamasını falan, gül kendine bak ne kadar güzelsin falan filan. "bin ya seni çok seviyorum" diyor. hay dıbına koyim, mutlu oluyo insan. "if there's hope there's life * ))" diye klişe cümlelerle salağa yatmaca oynuyor yine, ben de türkçe çevirisi: "biter mi sandın tüm dertlerin, hemen ödenmez büyük borçlar" falan diyorum. komiklikler, şakalar.

haftanın son günü, uzun, upuzun bir süre sonra eve gideceğim. ne uzunu lan gerçi en son iki hafta önce gitmiştim. her neyse. hatunla aram sıcak, bana "ben seni ne kadar aradım bir bilsem. önce dolmuşlarda, sonra duraklarda, sonra kitapçılarda. ama sonunda seni buldum." falan. neyse dıbına koyayım. 38'e bindim eve gidicem. önümde bir çift var böyle, otobüsü kepslerken azcık çıkmışlar. kepsi yolluyorum "okulun başarı timsali çiftleri * )" falan diye ikisinin de iyidir dersleri.

herhangi bir teşhir yahut tahrik unsuru yok kesinlikle, bir süre sonra bana "çok hoşmuş." diyor. yolda şarjım bitiyor, öyle bir mesajı cevaplama gereği duymuyorum. eve gelip telefonu şarja taktığımda aldığım mesaj: biraz ara verelim mi?
teknolojiden nefret ederim beyler. insan ilişkilerinin dıbına koyar. çok ama çok gereksizdir.

ben teknolojinin insan ilişkilerini baltaladığının hep farkındaydım. ama bastet'i bulduğumda, teknoloji onun hayatını çoktan gibmişti, ciddiyim size. çoktan.

beyler hikayeyi size sunduğumdan beri eskisi kadar öküz taşkalpli duygusuz bir huur çocuğu olma yolunda emin adımlarla ilerliyorum, ciddiyim, önceki günlerde yazarken salya sümük olduğum zamanlar oldu ama, alakanıza müteşekkirim. adamsınız cidden, devam.

neden falan diyorum herhangi bir şey söylemiyor arıyorum açmıyor falan. öyle gibik bir durum oldu, her şey çok güzel giderken. gibeyim ne oldu şimdi? pazar sabahı erkenden geldim ben bursa'ya. çağırdım onu, indi aşağıya. hiçbir şey olmamış gibi şen, şakrak. ama bu yine olumsuz anlamda. elimi uzatıyorum "arkadaşız biz unuttun mu" diyor. ne diyon sen dıbına koyim. konuştuk biraz. ciddi ciddi, buruk ve kısık bir ses tonuyla sitem etti bana, bu hali çok nadirdir.

daha önce ona "gerizekalı mısın" dediğim zamanda "ben senden ne bekliyorum, sen ne söylüyorsun" gibilerinden bir şey dediği zamandaki gibi: öyle bir şeyi hoşnut karşılamayacağımı biliyorsun, sen benim nerde nasıl hissedeceğimi nasıl bilmezsin? diyor. haklılık payı var da be dıbına kodum dün ağladığına bugün gülüyor ertesi gün somurtuyor sonraki gün hiçbir tepki vermezken sen ben senin baki olan tek hissinin iflah olmaz bir egoyla kendinde olmayan her şeye dair beslenen yüksek dozda kıskançlık olduğunu nerden bileyim? onu anladığımı söylüyorum. tak anladım. kalkıyoruz hafiften. ortamı yumuşatan bir öpücükten sonra ben intam diyarlarını geride bırakıyorum.

biraz dışarı çıkayım kastırıcam yine, sözüm söz. bugün harbi iyiyim.

bi kastır git mk.

dıbına koyim yaz artık bitsin yer imlerimde resmen bu var

ayrac olsun panpa.

reserved

senin yazacağın hikayeyi gibiyim dıbına koyim 4 saat oldu huur çocuğu

geldim beyler başlıyoruz.