harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

böyle bir zirve yaşamıştık ilişkimizde. bir süre görüşemeyince, dedim artık yeter. kendini pc oyunlarına vermiş. bırak gel, buluşalım falan diyorum. "ya buluşmaktan sıkılıyom ben" dedi. bildiğin "oha" dedim beyler. "iyi madem canın sıkılıyorsa buluşmaktan antalyadan geldikten sonra görüşürüz" dedim. tatile 1 ay kadar gidecekti antalyaya ve o antalyaya gitmeden ben elimden geldiğince görmek istiyordum onu. "ne o sevmiyon mu beni" falan diyo böyle. diyorum şimdi görüşemezsek ancak antalyaya gidicen de gelcen de falan. ne yapmak istiyosun diyorum, bu benimle salağa yatma edasıyla "hiçbişey yapmak istemiyorum sadece odama kapanıp annem rahatsız etmeden bütün gün oynayabildiğim kadar online oyun oynayıp hepsinde son levele gelmek istiyorum" falan. ben de "annen bir yandan yükleniyormuş zaten, ben bırakıyım sen kendi evreninde tek başına takıl mutlu mutlu" dedim. "sen de gelirsen daha mutlu olurum" dedi. dıbına koyum çocuk mu eyliyoz burda.

bir süre sonra bana "sevgilim kızdın mı bana :(" falan demiş. lan kızdığımı biliyon, sanki kızsam kaç yazacak? aradan bir süre sonra hiçbir şey olmamış gibi bana kepsler, vidyolar yolluyo falan. iki gün kadar böyle devam etti, cuma akşamı, ertesi gün lys vardı. hala yaptığının farkında değil, hiçbir şey olmamış, ben de bir şey söylemiyorum, şurdan bakınca büyüttüğümü görüyorum ciddi ciddi bu durumu. ama bunu ben ona söylemiş olsam ortalığın dıbına kordu. hatırlıyorum bir keresinde "bu kadar sık mesajlaşmak istemiyorum" dediğimde "halbuki ilişkimiz ne de güzel ilerliyordu, yalancı, ben sana söylemiştim, benden sıkılacaksın dedim sen bana inanmadın, şimdi ise gelmiş bana mesajlaşmayalım diyorsun, nasıl böyle bir şeyi dersin?" falan dediğini düşünürseniz. ki benim olayda mevzubahis bildiğin görüşmek amk.

lys'nin akşamı bana "iyi şanslar bebeğim" gibisinden bi mesaj atmış. sonra "daha ne kadar konuşmayacaksın benimle" falan. ben sonraları çıktım dışarı. kapattım facebook'u. ardından gelen mesajlar aynen şöyle:

balkondan mutfağa kedi girmiş ve annemin türk kahvesi dolu kavanozunu kırmış napıcam ben şimdi :o
yapabileceğin bir çok şey var ve sen susmayı tercih ediyosun
amk kolaycısı
ben beynimi dağıtıyım pc oyunlarıyla sen orda izle
insan bi bilgisayarıma virüs falan gönderir
ne biliyim
gelir benim oyundaki görevleri bitirmeme yardım eder
böylece oyun bitmiş olur bende sıkılırım oynamam
veya şu lanet olası penisini kullanır ve daha ilgi çekici bi seçenek oluşturur
ama yok sen orda sus
amk kazuleti
allahtan buna ihtiyacım yok
sürekli "gel kayalım" diye başımın etini yiyen insanlar var
eskiden buda yoktu

aradan bir süre sonra

bunu buradan ve bu zamanda yaptığım için beni affet ama orada susup duracak birine ihtiyacım yok
hoşçakal

gördüm, şok oldum amk. hem suçlu hem güçlü olmasının bir yana, benim onu odasından çekip çıkarmak için harcadığım eforları tamamiyle hiçe saymış, üstüne üstlük bu durumun suçlusu olarak beni addetmişti. dıbına koyayım böyle adaletin. bakkalın oraya gelmesini söyledim. gittim intam'a. akşam geldi yanıma. "hala fikirlerim aynı" falan dedi. "şifreni değiştir, yazdıklarımın tamamen sana gittiğinden emin olmam gerekir, hani üçüncü kişilere karşıydın?" falan dedi. teknik olarak yalan söylemedim. tamam beyler yalan söyledim dıbına koyim arkadaşım girmiş hesabıma diye. aklımı gibeyim ben bu taku yedim. sonra yatıştı az, sarıldı öptü falan. çok büyük bir yavşaklık yaptım, ilk defa onun yaptığı gibi bir huur çocukluğu yaptım. onun gibi davranmaya başlamıştım.

ertesi gün sınavdan sonra buluşmaya sözleştik. sınav öncesi konuştuk biraz. girdim lys'ye, sınavdan çıktığım gibi koştura koştura atladım metroya, acemlerde indim, acemlerden zübeyde hanım'a kadar koştum ve ordan kükürtlüye binip, kükürtlü çıkışındaki durakta indim. intam parkının aşağısında kalan bir duraktı. ulan ağacın oraya gittim yeller esiyor kimse yok. yarım saat geç kaldım normal saatten ama ne bileyim, telefonu da yanıma almamışım, sınava tek başıma gittim. şimdi ne olacak amk? evlerinin oraya doğru gittim, sesler yükseliyordu, dinledim iyice, annesinin falan sesini duydum. çıktım apartman dehlizinden, heykel'e geldim. internet cafeye girdim işte "telefon numaranı kaybettim biz mudanyaya gidicez gelme sakın" falan dedi. sonra "geldim yoktun demek ki mesajımı gördün" demiş. be amk sınavdan çıktım, beyin bedava yemin ediyorum.

neyse geldim, facebook vasıtasıyla iletişim kuruyoruz. uzun soluklu bir şekilde facebook'tan konuşuyoruz. be dıbına koyim insan utanır girmez lan, mudanyada internetinin olmadığını biliyorum, saatler olmuş, sen mudanyaya gidicez diye beni ekip evde saatlerini geçiriyon. gibeyim böyle işi, diyemiyorum tabii.

reserved

yavaştan sürtüşmeler yaşamaya başlıyoruz. ben çabalarımı boşa çıkardığını söylüyorum ona. o da tamamen salağa yatıp alakasız şeyler söylüyor "dans et beybi uu ye" falan diye. ne ara bu kadar taktan bir konuma geldik dıbına koyim. "sonra "gnrlies niye giblemiyon beni, mesaj atsana huur çocuğu" vesaire" dedim buna. bana, ona yavşayan çocuklarla konuşmalarının kepslerini yolladı. nevrim döndü dıbına koyim. sırf egosunu doyurmak için benim gösterdiğimde har vurup harman savurduğu, hor kullandığı ilgimi, başka çocukların pohpohlamalarıyla tazeleyebileceğini düşünecek kadar maldı sanırım. ne istiyorsun? dedim. "ilgi istiyorum." dedi bana. fıttırdım ben. nankör huur.

bana "yapabileceğin çok şey var." demişti. ben de ona "yapabileceğim çok şey var, bunlar daha önce yapıp da beni giblemediğin şeyler, hastalıklı olduk" diyorum. "yoo" diyor bana. koskoca bir haftanın bursada boşu boşuna geçip gittiğini söylüyorum ona, bana züğürt tesellisinde bulunuyor. "en azından aynı şehirdeydik."

""en azından aynı şehirdeydik" senin için bir teselli iken benim için "aynı şehirde olmamıza rağmen bana ayıracak zamanı hiç mi yok" şeklinde maalesef." dedim.

bana verdiği cevap.

Я в этом фильме главный актёр я сценарист в нём я режиссёр
(Bu filmde ben baş aktörüm, ben senaristim, ben rejisörüm.)

ananın amı.

sonra bana "koca haftasonu sensiz nabıcam." dedi. "ben istanbula gidicem seni bilmem" diyorum ama onu derken bile benimle taşak geçtiğini seziyorum böyle bir şeyden sonra dıbına koyim. hafta içi bir şeyler yaparız, pazartesi günü okula gidicem, dedi. not yükseltme şeylerine bakacakmış falan. arada "seni çok seviyorum" falan diyor ama gayrıciddiyet akıyor her taraftan, gibeyim böyle işi. ben mi paranoyak oldum yoksa bunca söylenenin ardından böyle düşünmem normal mi? böyle düşünmem normalse, ve gerçek olan buysa neden bırakamıyorum? anamı gibtin bastet anamı.

• **'ın nasıl geçti diye soruyor. hiç açmayalım o bahsi diyorum. "ne güzel istanbul'a gidemiyosun yani : )))" dedi bana. fıttırdım ben. istanbula gidemezsem nelerin olabileceğini, gidersem nasıl olacağını, gitmezsem beni ve bizi neyin beklediğini ciddi ciddi, uzun uzadıya izah ettim buna. en sonunda:

şimdi beni daha iyi anlıyorsundur
bütün ihtimalleri düşündüm
böyle bir durumla karşı karşıya kaldığımız için üzgünüm ama yapabileceğim başka hiçbir şey yok
megaloman ve egoist biri olarak insanın kendine karşı sorumlulukları olmasını sen daha iyi anlarsın
ki bu sadece kendime karşı bir sorumluluk da değil.
tahminen kendine soruyorsun "peki bu anlattıklarının benimle ilgisi / bana dair olanı / benim rolüm ne"
diye
tamamen sana kalmış
peşin peşin "hayır, ben yapamam" diyorsan
şimdiden git
ama yaparız diyorsan, kesinlikle olur.

verdiği cevap:

"hayır, ben yapamam."

ne ala.

mola beyler

panpa hiç kusura bakma ama tüm bunlardan sonra sen bu kızı gibtir edemiyosan senin bütün beyin hücrelerini gibiyim ben. beni anlamıyosun edebiyatına falan girme belki burda seni en iyi anlayabilcek kişilerdenim

--spoiler--

dikkat beyler dikkat

gnrlies panpamız haber verdi şimdi, evdeki sorunlar yüzünden uzun bir süre giremeyecekmiş. sorunları hallettiği gibi kaldığı yerden devam edecek.

dikkat beyler dikkat

--spoiler--

reserved

Reserved
çabuk yaz huur çocuğu senin yüzünden bugün dışarı çıkmadım ben bu kadar kitap okusaydım bu sene sınavı kazanırdım bin acele et!!!

abi kusura bakma ama sen bunu sevdiğin falan yok sadece hoşlanıyosun dıbına koyim onunla yaptığınız şeylerden,geçirdiğiniz vakitten falan onun da seni sevdiği yok bence neyse http://inciswf.com/anlatamk.swf

rezerv amk

reserved

ben öle kızın ta dıbına koyim, harbiden de çok bencil davranıyor panpa

takipteyiz panpa

--spoiler--

dikkat beyler dikkat

gnrlies panpamız haber verdi şimdi, evdeki sorunlar yüzünden uzun bir süre giremeyecekmiş. sorunları hallettiği gibi kaldığı yerden devam edecek.

dikkat beyler dikkat

--spoiler--

Olum bu kız harbiden ananı gibmiş senin..

beyler mola uzun sürdü kusura bakmayın. kanlı pıçaklı kapıştık evdekilerle, özür dilerim. durumumuz hala kötü, o yüzden gidebilirim diye sizi bir süre idare edecek kadar yazdım.

ccc doluşun ccc

ses verin beyler orda mısınız