harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

hadi be yarak :D

ccc camel black ccc

bu arada dehidrasyondan ölücem buralarda yanıma bir sürahi su aldım.

bir yavru kedi bulmuş annesi, yaralı bişey böyle getirmiş. bu kedileri çok sever demiştim zaten, bastet amk. her neyse, kedinin adını benim koymamı istemişti. kedinin göz rengini sordum. grimsi bişeymiş. kedinin ismini koydum: dublin.

kendini eyliyordu bir süre onunla. eskiden ben görüşemiyor olduğumuzdan şikayetçi olurdum, bilirsiniz. hatta hep buluşma anlatırken farkındaysanız, görüşmeye ikna ettim, diyorum size. ikna dıbına koyim aynen. o bir hafta boyunca hiç gibimde olmadı. kapışırdık, "yarın geliceksin dimi :(" falan derdi. hee gelicem amk. hastayım dedim gitmedim bir kaç defa. hissizleşiyorum, gittikçe o elimdeki küçük radyoaktif kutuyla bağlanır olmuşuz birbirimze, o özlüyor, ben soğuyor gibiyim ama seviyorum işte. bir gün yine böyle saçma sapan konuşuyoruz. mesajlaşmalarda ünlem işaretleri, büyük harfler, mutlu gülen suratlar falan tamamiyle parodi ve taşşak timsali. "öf tamam beee!" falan gibisinden bişeyler dedim. "bir daha bana be dersen sana ödetirim kıps ;)" demişti. (umut sarıkaya okuyan bir kızdı dıbına koyim, aynen. her neyse, insan olmayınca bir şey ifade etmiyor.)

sonra ben diyorum "beni tehdit edeceğin bişey yok ki : ))))" falan. o da diyo "hmm bensiz yapamazsın mesela : )" huur damardan giriyor. ben bir şey dememeye toparlamaya çalışıyorum durumu, onsuz yapabilirdim o an gerçi ama süregelen onca şey öyle bir izlenim uyandırmış onda. "yoksa yapabilir misin : )))" falan diyor. ben diyorum ki "bu konuyu kapatalım ve sende uyandırdığım yanlış izlenim için özür dilerim : ))" falan. bu birden ciddimsi surete büründü amk.

"yanlış izlenim mi? sen bensiz yapamazsın. deneyelim istersen."

vay amcık. "şu an ilişkinin en saçma gerilimini yaşıyoruz, sakin ol" diyorum buna. o da bana şöyle bir cevap veriyor:

"bana sensiz yapamam de."

ergenliğin dibindeyiz, aynen.

reserved

cevap vermedim. "hadisene." diyor. "hadi bana söyle." falan. hiç gibimde olmadı. aradan biraz süre geçti sonra "iyi yap o zaman, senden ayrılıyorum." demiş. bikaç saat sonra ben de buna "ne âlâ." dedim. cidden, alaydı. gibtir olsundu gitsindi ama bir taraftan da böyle, bir şeyleri ıskalamış, kaçırmış gibi hissetmemek elde değil. hiçbir şey yapmadım. akşama doğru bu mudanyalarda yalnızlıktan ve sıkıntıdan patlarken yine bana yazıyor salağa yatma edasıyla "insanlar neden galatasaray diye bağırıyor sokaklarda?" cevap vermiyorum. sonra "gerçi galatasaraylı olmadığın için bilemezsin, doğru." falan diye toparlıyor durumu kendince. amcık ağızlı istediği zaman bırakıp, istediği zaman istediği şekilde bulabileceğinden o kadar emin ki. hiç tepki vermiyorum.

capsler:

kan kusturan kuş galu:
http://imagenic.net/viewe...e=9lo6jf5qscvcqqcxztp.jpg

hatun canımı sıktığı bir zaman eve gelmiştim. 1'e giden kız kardeşim bana şöyle bir şey yapmıştı yeminlen duygulanmıştım:
http://imagenic.net/viewe...=e7s9l9ms35b9sdbto3bi.jpg

ccc dublin reyiz ccc
http://imagenic.net/viewe...e=eu9hezucwhrfnq7esqy.jpg

çoğu zaman benimle buluşmasına engel olarak gördüğü bahane olarak, toplaması gerektiği odası:
http://imagenic.net/viewe...=533uj5kcrc5rdvo0g7s3.jpg

ccc bekir abi ccc
http://imagenic.net/viewe...=47jrc6iut7v0qljgn2cx.jpg

"ne ala" diyip gibtir ettikten sonra durumu, meyhaneye gidip maç izlemiştim.
http://imagenic.net/viewe...e=8e39cvgevrfjguvisek.jpg

hay amk bu kadar değil de ben de benzer seyler yasadım tam kezbanlar amk :D

ertesi gün. yine tepki vermiyorum. "mesaj atsana huur çocuğu çok mutsuzum burda." diyor. bayağı bir yazıyor böyle "hani aşk edebiyatı yapıyordun yalancı bin." "sen ne anlarsın aşktan kızlardan git eline gitar al anca onu okşa." falan. söylediklerine gülüyorum. bir yandan da, turkuaz bir fender stratocaster kadar ciksi olabilecek bir kadın varsa ben onun karşısında domalırım arkadaş. http://www.strat-talk.com...surf_green_cz515749_1.jpg

her neyse. bayağı bir yazıyor bana sövüp sayıyor. "ne yapmaya çalışıyorsun?" dedim sadece, keşke demeyip gibtir etseydim ama dedim. "o ne ala'larına içine sıçtın yapmaya çalıştıklarımın. nesi ala bunun yalanı bin?" falan diyor böyle. haklı dıbına koyim yalan söylüyorum ama senin planların doğrultusunda mı hareket edicem lan ben? anamı gibip bahane olarak babamın da anamı gibmiş olmasını göstermek gibi bişey.

çarpıtıyorum amk. "beni yalancılıkla suçladıklarını sen ayaklarının altına almaktan çekinmedin. bunca zamandır bana itina ile kan kusturmanı beni yalancılıkla suçlayarak mı savuşturacaksın?" diyorum. verdiği cevap elimi ayağımı titretiyor:

"madem bunca zamandır mutlu değildin neden söylemedin?"

be dıbına kodum o kadar çeki düzen ver dedik kendine, sen nabıyon? "sana yaptıklarını, sorunları ve kendine çekidüzen vermen gerektiğini söyledim. onun dışında bir insana, sevgiline nasıl davranacağını ben mi öğretecektim?" dedim. "hadi barışalım ben seni çok seviyorum." diyo. amcık sorunlardan bahset diyor, sonra da işte böyle havada bırakıyor. gerçi artık şaşırmıyorsunuzdur.

abi cami imamı jet süleyman sureleri fena okuyor müziği bıraktım onu dinliyom. haha. devam beyler.

@382 su dediğinden sonra sana duydugum bütün sempati gitti...

böyle ortaya barışalım diyince fıttırdım ben amk. başladım yazmaya:

sevmek için fazla üşengeç, sadece kendi istediklerini, sadece kemdi istediği zamanda önemseyen, hissettiklerimin zerre önemi olmadığı, beni -seni sevmeye programlanmış- bir robot gibi gören ve bana istediğin zaman istediğini hissettireceğini, beni istediğin zaman istediğin şekilde bulabileceğini düşünen, fedakarlık bile sayılmayacak ufak çabalardan, diğerkamlık bile sayılmayacak ufak toleranslardan oldukça uzak olan, egonun hayrına ilişkiyi biçimlendiren biri olarak sen, önce tüm sabrımı tükettin. sonra tüm sevgimi tüketmeye yeltendin. her defasında kendini daha az katlanılabilir kıldın. tüm vasıfları barındıran sana ben nasıl güveneyim?

of panpa anasına sövseydin daha hafif olurdu

"ne? tamamen ayrıldık mı şimdi?" dedi bana. evet, diyemedim. diyemedim amcık ağızlıyım çünkü. "bana duyduğun sevgi bu vasıfların önüne geçiyor mu?" dedim. "deli misin, tabii ki." dedi. madem öyle, biz oluruz herhalde diye düşündüm. mükemmel oluruz dedi. böyle bir tak yedim ben, ilişkiyi yeniden başlattım. ne güzel bitmişti tam diye düşünürken, önadım reyiz bana "daha çok acı çekeceksin, yapma" dedi ama onu o halde, umut vaadederken görünce "gibtir git" diyemedim.

benim aylarca yaşadıktan sonra tecrübe ettiklerimi, uzun uzadıya anlattıklarımı "manyak mısın tabii ki" diye 4 kelimede geride bırakabileceğini düşünmek o kadar büyük bir aptallık oldu ki. belki inanmak istedim, belki beni inandırdı, hiç bilinmez. akşama doğru konuşuyoruz işte yine. ne alemde olduğu falan pek umrumda değil ama onun bana biraz daha ısındığını görmek hoşuma gitti. yurda döndüm. artık ne yapmam gerektiğini bilmiyorum, ondan sadece istifade etmeyi düşünebilecek kadar huur çocuğu değilim ve seviyor olmam zaten bunu engelliyordu. her neyse, yatmadan önce bana "yarın ev bul"mamı söyleyen bir ileti alınca pis pis sırıtmadım değil. pek gibimde değilmiş gibi "haberdar ederim" dedim sadece. telefon bu olayın dıbına kor, bilen bilir. hiç bulaşmadım, bulaşmam da. ertesi sabah bizim trak'a haber verdim. okula zaten gitmiyorum rapor falan ayarlamışız.

biraz mola vereyim beyler öküz gibi terledim
edit: hay amk hafıza kartını bulamıyom gelcem şimdi

rezerwuar

reserved

trak'ın evdeyim. iyice çekip çevirdim her şeyi. hatunla günaydın / günaydından fazla mesajlaşmıyorum olayın takunu çıkarmak istemiyorum. hiçbir şey demiyorum, sadece trak'la muhabbet ediyoruz. içimden bir ses yine bir gib olmayacağını söylerken hatun bana "eczaneyi unutma!" diye mesaj atıyor. ben ne yaptım? tabii ki de eczaneye gidip prezervatife para bayılmadım çünkü böyle ekstrem durumlarda 6. hislerimle hareket etmek biraz kanımda var. gitmedim eczaneye falan, ümidim yok çünkü. zaten okul çıkışında bana: "başka zamana." diyince, 6. his denen gibik bir olgunun bile hatundan daha güvenilir olduğunu anladım.

cinsellik konusunda kezban olduğu söylenemezdi, hatta tüm fıtratını sarmış onca paranoya ve takıntıdan bir tek cinsellik nasibini almamıştı, gayet rahattı o konuda. ama burda gördüğünüz üzere, ekildim.

bana "annem evde, yarın tarih sınavım var, dublin'in yaraları çok kötü" falan diyor gelememe gerekçesi olarak. be dıbına koyim bunların hiçbiri sen dün söylerken yok muydu? bunları uygun dille anlatıyorum buna "sınav haftası bitsin söz" falan filan geveliyor bir şeyler. ben olayın gerçekleşip, gerçekleşmemesinde değilim. dıbına koyim bir söz vermişsin ardında dur. sonra bir de bir şey ekledi, nevrim döndü.

"çok şeyse geliyim."

çok neyse be amcık ağızlı? bak elim ayağım titredi yine. ben de tek cevap verdim:
gelme.