harbi ibretlik lise aşkı hikayesi

pampa mor ve ötesinin başıbozuk albümü bilirsin. bu albümde ki parçaların nerdeyse hepsi canlı performans. bi tanesi de "kış geliyor" http://www.youtube.com/watch?v=4l_eAEWnXeQ eminin bunu diğer versiyonundan daha çok beğenceksin.

abi kayhan'a doğru girdi. kapalıçarşının alt geçitlerine ara sokaklara falan sapıyor. durduruyorum bunu. "bırak beni" diyor. anlamıyorum dıbına koyayım ne oldu şimdi. ellerimi konuşurken vücut dili baabında kullanırken kaçıyor yine. en sonunda bunu, o hikayenin başlarındaki durağın orda durduruyorum. sorun ne falan diyorum, cidden idrak etmeye çalışıyorum.
bana "ne kadarın gerçek?" dedi. "gerçekten ibaretim." dedim. "yalancı, arkadaşlarınla kızlı alemlere akmaktan bahsetmiyor muydunuz?" dedi. ben bir çırpıda izah ediyorum durumu ama içimden de geçiriyorum "salağa yatıyo amk böyle bir şekilde anlaması mümkün değil" diyorum. doğumgünü için arkadaşlarla buluşacağız falan filan hızlıca konuşurken ben, konuşmamı dudaklarıyla dudaklarıma kenetlenerek böldü. çarşının orda bir durak, dünya gibimde değil. ama içimden de geçiriyorum "ananı bacını gibeyim nasıl böyle algılayabildin bunu" diye. "yoruyosun beni." dedim. gülümsedi. otobüs geldi, atladık.

bindik çekirge istikametine giden otobüslerden birine. arkadaki koltuklara geçtik, otobüs şehreküstü istikametinden altıparmağa doğru geçiyordu sanırım. pek bir şey konuşmuyoruz, sadece soluk alışverişler hızlı. otobüste birbirimizin dudaklarını yercesine öpüşüyoruz, nasıl olduğunu yemin ederim anlamadım. ben korkarım lan etraftan ama kız bana müthiş bir "boşvermişim dünyaya" hissi aşılıyor. sınava falan hazırlanıyoduk bi de dıbına koyim, nerdee.

neyse evine doğru geldik. ben bunu her zamanki ışıkların ordaki yokuşta bıraktım. burnuma bir öpücük kondurdu. "kısa boylum" diyerek. dıbına koyim pigme muamelesi yapardı bana, boyum da 1,73 benim, onun da. hoş, 1,73 erkek mi olur dıbına koyim.

içim buruk biraz, iyiyim ama hatun o kadar muallakta bırakıyor ki beni. tavırları ya müthiş sıcak, ya müthiş soğuk. her iki türlüsünde de kendini açmaya, anlatmaya yeltenmiyor. ben konuşmasam diyaloglar susuz kalacak yani.

aşrak çağırıyor, yavaştan aşrak'a gidiyorum. sıra arkadaşım. hatun telefonu açıp arkadaş meselelerine ağladığında falan da ondaydım. garip olaylara onda şahit oldum, kendisi de garip bir insandır, çok ve çok severim. cidden. yolda gelirken baktım hatunun mp3 bende kalmış black rebel motorcycle club, sakin, redd, muse, coldplay, the kooks falan dinledim. bi daha sevdim hatunu yol boyunca, her türlü "muğlak ve müphem" hisse rağmen.

kıza az küfür etmedim amk

yardır bakalım

akşdıbına aşraktayım. yolda saçmalıyorum bildiğin abi, romantizmin dibine vuran şeyler söylemişim tamam da ayakların yere bassın biraz dıbına koyım. ondan sonra hatun çıkar "bunları duymak hoşuma gidiyo"dan başka bir şey demez, "çok seven" taraf olursun. mal gibi bütünleşmişim onunla, aksi durum için bir bahanem de yok iyiyiz çünkü. o günün akşamından bir caps beyler, ilişki öncesi o ibretlik dönemlerden birinde buluştuğumuzda vermişti bana. şimdi nerde kim bilir.
http://imagenic.net/viewe...=gf526rccbwx5l31jh1tb.jpg

@195 gnrlies'a küfür ediyorum amk adam 10 dakikada bi entry giriyo

ertesi sabah, uyandım. işte günaydın-vari mesajlaşmalar falan. ancak hatun mesajlaşma esnasında benden daha fazlasını beklerken ben teknoloji aşığı biri değilim, karşıma geçsin adamakıllı konuşalım, kavga edelim, gülelim, ağlayalım, sevişelim ne bileyim ama bunları avcumdaki bir elektronik kutu ile icra etmek cidden baltalıyor insanları.

ortada adam akıllı bir şey yok, normal bir şekilde konuşuyoruz. tamam normal bir şekilde değil, anormal bir şekilde baltalanmış bir diyalog var. "of bence biz seninle yapamıyoruz" dedi. iki hafta önce de bir arkadaşım bana "öyle sevmiyorum dediğine bakma olm seviyodur cidden, sevmese çeşitli bahaneler bulur 'biz seninle yapamıyoruz' falan derdi" demişti. bir fevri haller bende, yine her zamanki bildik gnrlies senaryosu, karşı taraf öfke kusar, sen dinginlik temin etmeye çalışırsın. ben ona belli belirsiz aksi hareketlerim için "biraz sabırdan başka bir şey beklemiyorum senden, toparlanmam için" diyorum. verdiği cevap "sabredemem, ben sen değilim."

http://inci.ca/umozo56klk

http://inci.ca/urf95cm83g

http://inci.ca/urghlgsbh7

http://inci.ca/uozyglgyt9

ben yine toparlamaya çalışıyorum durumu işte. "iyi o zaman ben yokken toparlarsın" gibilerinden bir şeyler söylüyor. ben aşrak'tan çıktığım gibi iki vesaitle kendimi intam'da buluyorum. durağın oraya gelmesini söylüyorum. karşımda ilk defa öylesine hissiyatsız kesilmiş suratıyla onu görünce şok oldum o an açıkçası. "neden geldin buraya? ben söyleyeyim, ben son bir kez konuşmak için geldim." dedi. ben ona durumun o denli basit olamayacağını, ortada bir durum bile olmadığını, kendisinin çok fevri, değişken ve kırılgan olabileceğini söylüyordum. değişken demeseydim keşke "bunu daha önce de duydum." dedi. bir de ona sinirim bozuldu amk.

üzerimde sabah sıktığım bi parfüm vardı ama kokusunu bilmiyorum böyle rastgele çıktım. konuşmalar sertleşmiş, arkasını dönmüş eve gidiyordu kolundan tuttum çektim yanıma. "büskivi kokusyosun" dedi. gülmeye başladı, ben de gülmeye başladım amk. mal gibi. kız ciddileşti birden. biraz daha konuşup yumuşattıktan sonra o sert ifadesinin yerini aniden yer alan tam aksi bir ifade geldi ona kendimi toparlamam için biraz zaman gerektiğini söylediğimde: "daha önce de bunu söyledin ama... " ses tonunda bir sıcaklık, bir kırılganlık ve bir umut, garip bir his, özellikle o sert konuşmadan sonra. sonra yavaşça sarıldı bana. durumu çözmüş olmanın şevkiyle ağırdan yol aldım. süpermen gibi her gün günü kurtarıyoz amk.

kız kesin terazi burcu amk. öyle mi panpa

amk aşık olmasan o kız çekilmez öyle harbi helal olsun ama gururunuda gibmiş kız senin söyliyim

@206 kız ikizler. ben de ikizlerim. benim yükselenim de ikizler.

beyler 10 dakkada bir entry giriyom diye sövenler olmuş daşşanı yediklerim şu an evde onarım var kum taşıyorum fırsat buldukça entry giriyorum

hayret amk. benim kız da vardı böyle dengesizdi dıbına koyim anı anına uymuyodu

neyse geri döndüm. ciksmen'i gördüm sönmez'in orda. diğer insanların bana verdiği tavsiyeler bana hep, tavsiyeden uzak savaş taktikleri gibi geliyor. istemiyorum, ben samimi olmak istiyorum. ama bir yandan da onun ayaklı tiyatro olması geliyor aklıma. yok abi ben yapmam diyorum, ne diye saklayayım kendimi? öğleye doğru aşrak'a döndüm. uzun uzadıya bir mesaj yazdım zorluklar, onu iliklerine kadar tanımak istemem, kendini bana yaslamasından pişmanlık duymayacağını belirtmelerim, değişen durumlar falan. farkındaysanız eğer hikayenin başlarında şu "uykuyu bana buluşmaya yeğlemen mi normal" falan demiştim de bana "seni mavilemiyorum" demişti. yemin ederim ilişkim o gün öncesi ve o gün sonrası diye ayrılıyordu, o kadar belliydi ki. ben hep düzeltmek istediğini söylüyorum, o da bana sadece seni seviyorum. diyor. o da yeter bana, olsun.

akşdıbına doğru beni çağırdı müsaitsen gel diye. bilenbilir şevket yılmazdaki polis lojmanlarıyla çekirge arasındaki mesafeyi. o yolu bir de param çıkışmadığı için şöyle gittim: 1 liraya kent meydanına, kent meydanından koşarak altıparmağa, ordan çekirge dolmuşlarına. akşam karanlığı. akşam karanlığında pek nadir görüşmüştük, zaten normalde de pek nadir görüşüyorduk dıbına koyayım. elinde bir kase ile indi, puding yapmış bana. o an işte ibretlik bir andı cidden. karanlıkta pudingi elime tutuşturdu, sonra birden elleriyle yanaklarımla boynum arasındaki bölgeleri sararak öpmeye başladı beni. dıbına koyim ben de düzgün karşılık vermeye çalışıyorum elimde puding kasesi. dalgıç gibiydim o an yemin ediyorum ama muhteşemdi. mini bi tecavüz oldu amk.