Gece işe koyuldum. Bu cesareti nereden aldığımı hala anlayamıyorum. Bir kız için bu kadar şey yapılır mı sanmıyorum. ilk olarak okula girdim. Veritabanının bulunduğu odayı adım gibi biliyordum. Kapıyı açmak biraz zor olsada açtım. içeri girdim laptopumu çıkarıp, USB'yi veritabanına bağladım. Trojan istediğim gibi çalıştı ve tüm veritabanını laptopuma kaydettim. Hemen bütün malzemelerimi alıp apartopar dışarı çıktım. Terlemiştim koşmaktan. Hava biraz soğuktu. Ancak terlediğim için soğuk hava yüzümü donduruyordu. Eve gittim, sınav dosyalarını aramaya başladım. Tam ararken aklıma bir şey geldi. Salak gibi kameraları hiç düşünmediğimi hatırladım. Artık yapabileceğim hiçbir şey yoktu. O gece uyuyamadım. Sabah olunca hemen giyinip okula gittim. Aslında yurt dışına kaçmam gerekiyordu belkide ancak içimden bir ses okula gidip bu dosyaları Dilara'ya vermemi söyledi. Bende gidip verdim. Ancak birileri veritabanı odasına girildiğini anlayıp kameralara baktırınca her şey ortaya çıktı. Karakola gittim, bir sürü soruşturma vs. derken 1-2 hapse gireceğimi düşünmüştüm fakat beklediğim gibi olmadı 1-2 ay yatıp çıkacakmışım.
Neyse girdik hapisaneye bir adam vardı adı Osman bu adam çok tuhaf bir adamdır. Nereye adımını atsa kendine çeker. Erkekler bile ona aşık olur. O derece bir enerjisi vardır. Osman benim yanıma geldi. Öyle muhabbet sohbet derken neden hapisaneye girdiğimi sordu. Bende anlattım durumumu aslında pek anlatmak istemiyordum hatta kimseyle konuşmakta istemiyordum ancak bir şeyler beni buna zorluyordu. Osman'da burdan 1-2 hafta içerisinde çıkıyormuş. Benden hapisaneden çıkınca kendisini bulmamı ve beraber bir parti ayarlamak istediğini söyledi. Yok olmaz falan dediysemde işe yaramadı.
Hapisane maceralarını daha fazla anlatmayacağım sadece Osmanla baya iyi bir arkadaş olduk o günden sonra ve zaten o 2 hafta içinde hapisten çıktı.
Bende hapisten çıkınca aklıma direkt Osman'ı aramak geldi. Aradım da. Unutmadığım için sevindiğini söyledi ve partinin bu akşam ayarlanacağını söyledi. Saati falan da verdi. Akşam için sabırsızdım. Bütün gün yerimde hoplayıp durdum. Akşam olunca giyindim otobüse bindim. Verdiği adrese ulaşınca ellerim heyecandan buz kesmişti ilk kez böyle bir partiye katılıyordum. içeri girdim içerisinin yarısından çoğu kızlarla doluydu. Hepsinin elinde içkiler, biralar vs. ev sandığımdan çok fazla lükstü. Bir an için Osmanın evi olmadığını düşündüm ancak onu görünce gidip ona sarıldım.
Beraber üst kata geçtik. Üst katta (Osmanla beni de sayarsak) 4 kişi vardı. Osman beni bir laptopun başına oturtturdu ve bana becerilerini göster bakalım dedi. ilk anlamadım fakat sonra hackerlik hikayelerimi anlattığımı hatırladım. itiraz kabul etmeyince zorunda kaldım. Ne yapayım diye düşünürken bütün şehrin elektriğini kesmek aklıma geldi. Bu işi önümdeki laptopla yapamayacağımı söyledim ve çantamda her zaman taşıdığım kendi laptopumu çıkardım. Aslında başlangıç seviye hackerlerin bile kolayca yapacağı bir şeydi bu. Linux işletim sistemli bilgisayarımın terminalini açıp kodları sırasıyla yazdım ve birden bütün şehir karardı.