uçurtma ipim olur musn? her çektiğimde havalanan altıgen parçası. gökyüzünde süzülürken rengarenk uçurtmam, anılara dalmak ister misin?

saatlerce televizyon ekranına mahruz kalmış 5 yaşındaki halimle tanışmak istermisin? gözleri yanmış, bir heves çizgi film arıyan ben. tüm umutları tükenerek yatağa yatan benle?

hey sen! yalan atmak istemiyorum sana. yüz yüze konuşmaktanda çekiniyorum, sessizce yazıyorum o halde. aslında ben tanımıyorum seni; ama bu yolun sonu değil. 9 taş oynadığım çocukluk arkadaşımdan daha yakınsın şuan bana. taşları beraber dizdiğimiz tozlu parmaklarımız kadar yakınız.

farkettim ki gözlük takma isteğim gibisin . sırf yazı beklemek için aldığım 300 liralık çerçeve parçasısın. bir halta yaradığın yok aslında, kafam önde yürüyorm yine sahilde. takmasamda olur yani, ama ne bileyim adetten ya işte. (:

tıpkı dağ evinde çay içerken eline konan kelebek gibi. tek günde olsa ömrü, 70yıllık ömre sahip bir insanı mutlu edebiliyor. konuşmadan, iletişim dahi kurmadan.

evet ... ah işte buna evet denir. bir dağ evindesin, şömineyi yakmıyorsun ama, öyle hollywood filmleri gibi değil isteklerim. buz gibi tahtadan 4 duvar arasındasın. 3 ay diyorsun 3 ay daha dayan, güneş doğucak. sırf bu "yaşam hedefine" sahip olmak istiyorum yoksa bu tüm ayrıntılar gereksiz.