hala unutamadım ben onu amk

vay bin iyi biteremedin

- oğlum kalksana artık ?

ansızın açtım gözlerimi.

yatağımdaydım.

derhal vücudumu yokladım.
tek bir çizik bile yoktu.

soran bakışlarla anneme baktım.
niye öyle baktığımı anlamamış gibiydi.

- yani sadece rüya mıydı ?

amaan der gibi salladı elini ve mutfağa yöneldi.

gözlerimi yumup mırıldandım ...

- altını şer , incisi ker ...

" Arkadaşlar sıktıysam affola , biraz acemice oldu idare edin. başka denemeler de yapacağım herkese iyi sözlükler."

panpa arkamı döndüm bayıldım falan ondan sonrasını sıçtırttın be bro kafalar tokuştu diye mi bunlar ?

getirdiler.

o da bu arada cebinden sustalıyı çıkarmış bana yaklaşıyordu.

- şöyle koyun hele.

dedi. adamlar bir paket tuzu dibime bıraktılar.
ne yapabilirdi tuzla dıbına koyim hücrelerimi osmoza mı uğratacaktı ?
keşke uğratsaydı binler .. keşke ...

gömleğimin üst düğmelerini açıp, tam kalbimin üstüne bir şeyler çizdi.
yanıkların verdiği acılardan son yaptığını hissedemedim bile.
O da fark etmişti bunu. yine o pgibopat sırıtışı belirdi yüzünde.
paketi bıçağıyla kesip bir avuç tuz aldı içinden.

boğazını temizledi ve konuşmaya başladı.

- Bende Mecnun'dan füzun aşıklık istidatı var
Aşık-ı sadık benim , mecnun'un anacak adı var

ne diyorsun amın feryadı ne diyorsun ?
entel huur çocuğu ! ama bu sefer değil , bin.
cevabı biliyorudum.

- fuzuli ...

diye tısladım.

güldü.

- onu sormadım la. bu beyit hangi aruz kalıbıyla yazılmış ?

yalvarır gözlerle baktım ona. ne çare ...
bastırdı tuzu göğsümün üstüne.
benim çığlıklarım , onun sadist kahkahalarına karışmıştı...

iyi sallamalar.

reserved

- cevap ver bin !

bilemediğim her soru için başka bir bölgemi yakıyordu.
bir insan ne kadar huur çocuğu olabilir diye düşünsem de
acı içinde bağırmaktan dillendirmeye fırsat kalmıyordu.

- ilk termonükleer füzyon reaktörü nerde kuruldu ?

kendimi tutamayıp tükürürcesine haykırdım.

- ananın amında kuruldu huur çocuğu !

ne olacağını biliyordum. arkasını dönüp işimi bitiricekti ,
ben de bu azaptan kurtulucaktım.

öyle olmadı.

keşke olsaydı ...

yavaşça arkasını döndü. son derece sakindi ve gerçekten eğleniyordu.

- işte şimdi birbirimizi anlamaya başladık.

ardından adamlarına döndü ve aynı sakinlikte buyurdu :

- getirin ...

@32 yeter amk gibtir git

başlangıcı güzel geldi anlat panpa

- biz çok profesyoneliz biliyor musun ?

derken suratında hala o gülümseme vardı.
sandalyeden kalkıp kerpeteni açıp kapamaya devam etti.

- yani ben gerçekten uzun zamandır bu işteyim. misal , telefonun nerde ? yok. hani baban polistir falan.

göz ucuyla cebime baktım. ananı gibim harbiden yoktu telefon.
artık ağzımı açmaya bile cesaret edemiyordum.

aniden kerpetenle kulağımı kavradı. yüzündeki ifadeden bu işi gerçekten
zevk alarak yaptığı belliydi. avazım çıktığı kadar bağırıyordum ama sadece daha fazla
eziyet görmeme neden oluyordu.

- getirin lan

dediğini duydum o acı içinde. daha ne getirebilirdi dıbına koduğumun hayvanı ?
sorumun cevabını çok geçmeden aldım.

çakmağını aldı ve kerpeten yüzünden morarmış kulak meme yaklaştırdı.

o an gerçekten ölmeyi diledim.

ama bunlar , o huur çocuğunun yapacaklarının sadece başlangıcıydı ...

Devam et bin takipteyiz

hayalgücüne hayran kaldım devam ettir bakalım nereye kadar gidebilcen

niye devam etmiyon la muallak

kim olduğunu sormaya bile gerek yoktu.

serenay 'ın abisi beni gibmeye gelmişti.

-abi ...

diyecek oldum ki kaşlarını hayretle kaldırdı.

-abi mi ? sen benim anneme huur mu dedin ?

eliyle bir hareket yaptı , arkadaki gavatlardan biri , su dolu kovadan bir havlu çıkardı.
Bizimki havluyu elinde çevirirken ben de yalvarıyordum.

-abi allah belamı versin öyle demek istemedim !

-hala abi diğer lan bu bana !?

allah ne verdiyse çarptı havluyu suratıma.

kendime geldiğimde elinde kerpetene benzettiğim bir alet vardı.

yüzünde yine o tecavüzcü gülümsemesi ...

devam et bin

ertesi günü zor ettim.
gece gram uyuduysam belamı gibin.
kahvaltıyı falan gibtir edip okula diye çıktım.
O kadar hızlı kuruyordum ki kafamda hangisine inanacağımı şaşırmıştım amk.

geç kaldım okula. tam kapıdan giricem biri bana seslendi. arkamı dönmüştüm ki ,

orda acıdan bayılmışım ...

gözlerimi açtığımda elimi arkadan bağlamışlardı. önümde sandalyeye ters oturan biri
elindeki çakmağı çakıp çakıp duruyordu.

sıratan suratında tuhaf bir ifade vardı. başını ağır ağır hayır der gibi salladı ...

kızın adı serenaysa kız çerkstir osmaniyedede çerkesin ne iş var amk. olsa bile aman neyse amk.

tam eğildim alıcam telefonu yerden o da aynı anda değildi.
çat diye alnına çaktım ister istemez kızın.

Şimdi gibildim. şimdi gibtiler beni...

kız acıyla geri çekildi. kıpkırmızı oldu kaşı.
ben yalvar yakar özür diliyorum ama çok geçti.
hafiften bordolaşmaya başladı o kaş.

yok önemli değil dese de biliyordum ki abisi için önemli olacaktı.

oldu da ...

tanımıyorum kim ki ?

dedim selime. o daha cevap vermeden ayıktım cins bi tip olduğunu ama aha size yemin ediyorum ,
altından bunun çıkacağını bilsem bırak elini sıkmayı , arkamı bile dönmezdim.

herif osmaniyenin ülkü ocakları sorumlusu çıktı dıbına koyim.
Selim anlattıkça anlatıyor , o anlattıkça ben yusuf yusuf oluyorum.
adam bıçaklamadan girdi, kafasını suya batırıp batırıp çıkarmasına kadar anlattı selim.

hay dıbını gibim beni de anca böylesi bulurdu zaten. selime eyvallah çekip yola koyuldum.
kız önümde yürüyordu amk tek başına. bu laflardan sonra konuşulur muydu ?
gibsen konuşmazdım.

eğer elindeki telefonu düşürüp beni görmeseydi ebemi gibsinler konuşmazdım ...

olum niye bizi sigaraya odaklıyon anlamadım?

bir de viceroy ney amk? viceroy ne?