hala bu ülkeyi sevmeyi nasıl başarıyorsunuz

hiç sevmedim. abartmıyorum. ömrümde bu ülkeye dair hiçbir şeyi hiçbir zaman sevmedim.

bu yetmezmiş gibi bir hayvan katliamı da kapımızda bekliyor.
yemek yiyip sıçmaktan başka bir zararı olmayan hayvanları,
kısırlaştırmak, onlara aşı yapmak, gibi seçenekler varken
toplayıp uyutacağız.

internette istediğim şeyi yazamıyorum.
tarzıma uygun müzik ararken last.fm gibi sitelere ulaşamadığımı fark ediyorum.
güzel tartışmalar yaptığım siteler artık ulaşılmaz durumda.
ama başbakan bile dns ayarı yapmıştı bir zamanlar...

her şey yasak.
"o kaldırımda durma, kız yurdu var."
"orada yüzme, balık tutuyorum. balıkları kaçıracaksın".
"çok açılma, tekneler çarpar"
"o yola bugün giremezsin, başbakan yolu kapattı"
"404 not found"
"bu parkta içki içemezsin bre kafir"
"sen ne biçim konuşuyon lan huur çocuğu"
"mini etek giymek ha? şimdi yaktım seni"
"sen ne biçim erkeksin ki küpe takıyorsun? çıkar onları!"
"okula gelirken erkekler saçlarını kısa kestirecek!!"
"herkes asker gibi okul üniformasını giyecek! törene gecikmek yok!"

kural kural kural yasak yasak yasak!

yeter amk! yeteeeer!

@1 gibtir git yurt dışına da gör ebininkini. zdıbını mdıbını gibim de görüp görülebilecek en güzel ülkede yaşıyoruz kıymetini bil. bide teaayyip olmayaydı iyiydi

cidden doğru lan

rezerved

sinirden kırıcam şu bilgisayarı...
ömründe hiç savaşa girmemiş, paintball bile oynamamış adamlar, "suriye'yi gibçez ehö ehö" diye geziniyor.
dıbına koduğumun ntv'si "suriyeyi 'fırtına' ile vurduk" diye haber yapıyor.
neymiş? 'fırtına dakikada 6 top atabiliyormuş'
insanlar ölecek. çok fazla insan ölecek, asker/sivil...
ama 'fırtına dakikada 6 top atabiliyor'

ağzım açlık kokuyor. yol param ay sonuna dayansın diye kahvaltı+öğle yemeği olarak bir çikolata yiyorum.
elektrik ve doğalgaza %10 zam gelmişken
ülkenin derdi ne? alex!
alex gibsin hepimizi.

reserve haklısın lan yaz amk

katılıyorum kesinlikle haklısın gibtimin ülkesi için yazdığın herşey doğru al şukunu

@11 bi derdin o olsun

rezerve okucam bi ara

Çok uzun lan

övündüğümüz tek şey, savaş. 100 yıl geçmişte kalmış bir savaş.

polonya. 2. dünya savaşında almanlar tarafından yerle yeksan edilmiş bir ülke.
tarih derslerinde "almanlar bizi mahvetti" demezler.
"savaş sonrası almanlarla şu şekilde anlaştık, birbirimize şu şekilde yardım ettik" derler.
bizim tarih derslerimizde ise, "o cepheyi kurtardık, yunanlıları denize döktük, kahrol düşman al sana bombe" der.

fakirlikten dizlerini döven sen, gidip hala aynı partiye oy verirsin.
ruhunu satarsın o çamaşır makinesi için.
muhalefet yaptığını sanan sen, hiçbir şey değişmediği halde gidip aynı partiye oy verirsin.

sen, bu ülke için ölmeyi dileyen sen.
suriye cephesinin en önünde yer almaya hazır mısın?

hafız geri kalmışlık paçalarımızdan akarken tek bildiğimiz şiddet vs amk. futbolu bile sevmemizin ana unsuru şiddettir. bizimki gibi geri kalmış toplumlar işte savaştı destansı kahramanlıklardı anca bunlara tapılır. bilim insanları uygarlık tanıtılmaz senden iyi olanın ahlakı kötüdür diye kazınmış beyinlere resmen amk

2012 yılına geldik. hatta 2013..
1. dünya savaşı 100 yıl önceydi. aradan 2. dünya savaşı geçti. o savaşta almanya, japonya gibi ülkeler mahvoldu. ve bakın onlara.
biz ise hala 10. yıl marşıyla övünüyor ve coşuyoruz.
hala "bu vatan için ölürüm" nidaları atıyoruz.

adam haklı şuku

tutuklananların çoğunluğu intihar ediyor. (bkz: bu haftaki barış uygurun yazısı)
intihar etme yöntemleri: ayakkabı bağcığı ile kendini boğmak, ensenden kendini vurmak)
nasıl olur da o bağcıklar seni taşır? nasıl olur da sen kendini ensenden vurabilirsin?
emniyet müdürlüğünde hayatını kaybetmiş insanlar kayıtlarda "gebertildi" olarak geçiyor...
intihar eden tutuklunun yanındaki görevli polise 70 TL ceza veriliyor ve her şey unutuluyor.
ne polis seni koruyabiliyor, ne yasalar.

askerde vurulmadığını, intihar etmediğini varsayarsak, pgibolojin kısmen bozuk şekilde dönüyorsun 1 yıl sonra.
o 1 yılda da günlük hayata yeniden adapte olmaya çalışıyorsun...
ama buradaki günlük hayat, günlük hayat değil ki...

"ben kemalist değilim" diyorum, atatürkçüler ağzıma sıçıyor.
"ben dindar değilim" diyorum, dinciler ağzıme sıçıyor.
ben iyi bir insanım. ama "ne diyon lan sen" lafından kaçamıyorum resmen.

sevmiyoz zaten amina koyayim, suku panpa hepsine katiliyom

bravo lan bi ülkenin övünebildiği tek şey kazandığı savaş olabilir mi?sonuna kadar haklısın amk

reserve

okulda tarih derslerinde sana bahsedilen halk kahramanları hep savaş kahramanı.
ya askerlere mermi taşıyan çocuklar,
ya da askerlere pencere demirinden mermi yapan kadınlar...
peki ya öteki insanlar?
tek bildiğiniz kahramanlar savaşçı, güçlü, korkusuz türkler... beyninize bu böyle kazınıyor.
her türk asker doğar!
diye diye ritmik bir şekilde yere vuruyorsunuz topuklarınızla, o 25 yaşına gelmeden zorla zütürüldüğünüz askerde.
sizi tanımadığınız adamlarla savaştırıyorlar.
"bu adamlar kötü, biz iyiyiz, onları öldür" diyorlar.
"askere gitmek istemiyorum" diyorum, bana huur çocuğu diyorsunuz.
istemiyorum, tanımadığım insanları öldürmek istemiyorum.
bana hiç bir şey sunmayan ve sürekli korkmama sebep olan bir vatanı korumak istemiyorum...

not: daha bitmedi