bununla birlikte okuyun: https://www.youtube.com/watch?v=WkYd21Dx-CU

beyler, o zamanlar küçüğüz 6 veya 7. sınıfım mahallede bir bilye furyasıdır almış başını gidiyor durur muyum ben de çıkardım emektar bilyelerimi yüzlerde bilyem vardı sabah akşam oynuyoruz. ama övünmek gibi olmasın harbiden 5-6 metreden attığımı vururdum o zamanlar, yıllardır oynuyorum amk tabi vuracam günde 10 saat siz de oynasanız gözü kapalı vurmaya başlarsınız. mahallede sevilmezdim ben bebeler arasında beyler çünkü tam bir sokak çocuğuydum ne oynasak yenerdim amk futbol, cs, age of, bilye, topaç, bigiblet yarışı yani bütün günüm sokaklarda geçerdi ve her taktan çakardım biraz, bu yüzden mahallenin binleri beni sevmezdi, ha bir de ben tekim beyler ne abim var ne ablam ne kardeşim ama mahallenin diğer bebelerinin abisi vardı. burada anlatmak istediğim şu, şöyle anlatıyım bir mahalle düşünün nesil nesil hep arkadaş olarak gitmiş, abileri de arkadaştı onların abileri de ve benim nesildeki bebeler de arkadaş ve ben bu yüzden dışta kalıyorum. memur çocuğuyuz biz, bir durduğumuz yerde bir daha durmuyoruz tayin çıkıyor gidiyoruz amk bu yüzden hep bi dışlanma durumu. neyse konumuza dönelim, karşıma rakip çıkmıyor tabi ben attığımı vurunca, ben ütüyorum onlar gidip yenisini alıyor bakkaldan tabi sinirleniyorlar kızıyorlar filan ama ellerinden gelen bir şey yok. durum böyle olunca kimse oynamak istemiyor benimle, ben de atıyorum siz 5 koyun ben 50 koyuyum diye anca oynatabiliyorum bebeleri sonuç yine aynı amk malları yine ütülüyor. şimdi asıl konuya geliyorum bir gün bebeler kendi aralarında çalışmışlar filan akıldan beni yenecekler benden bilyeleri geri alacaklar ve tabi intikamlarını. aralarından en iyisini karşıma diktiler ve yine eşit şartlarda oynamıyoruz ben mesela geriden başlıyorum oyuna ve daha fazla bilye koyuyorum ortaya öyle oynuyor bin. bu anlattığım binin elinde nereden aldıysa baya güzel bilyeler vardı değişik tarzda daha önce hiç görmediğim gözümü onlara dikmiştim ama onları oyuna koymayacağını biliyordum hemen bir plan yaptım. başta bilerek 4-5 oyunu kaybettim, bunlar seviniyor tabi amk dolu bilyeleri oldu baktılar beni yenecekler oynamaya devam ettiler ama ben yine üst üste yenmiyorum 2 yenip 1 yeniliyorum bilerek kaçmasınlar diye, zaman geçti ben böyle böyle çocuğun elindekilerin hepsini aldım sadece o güzel bilyeler kaldı, benim gözüm onlarda. çocuğa dedim ki şimdiye kadar ki tüm bilyeleri ortaya koyuyorum elindeki 10 bilye için var mısın dedim, kabul etti tabi amk malı. mutluluktan gözüm döndü amk o bilyeler benim olacaktı sonunda, başladım oyuna hiç uzatmadan bitirdim yenmiştim tam ortadaki bilyeleri almaya gidiyordum ki bu gavat hemen atlayıp bilyelerin hepsini topladı, ben napıyorsun amk dedim versene yendim dedim banane hile yaptın vermem onlar benim demeye başladı, buna çelmeyi bi taktım amk yerde, bir de bu binin yanında 4 bebe daha arkadaşları(abileri de arkadaş olan) hepsi üstüme geldi ama fayda eder mi amk giriştim hepsine sinirden gözüm dönmüştü o bilyeler benim hakkımda vurdum ama ne fayda binler aldılar bilyeleri gittiler. ertesi gün bu binin abisi beni sokakta kıstırdı gavat benden 10 yaş büyük gelmiş bana artislik yapıyo ismaili dövmüşsün filan diye bir daha olursa giberim seni filan dedi, bir şey diyemedim beyler. yine vururdum dayak yemek umrumda olmazdı benim, ama bir şey değişmezdi ki. çünkü ben yalnızdım, tektim hepsi zütüm zütüm abisinin arkasına saklanırken ben sırtımı duvara yasladım hayat boyu, eve gittiğimde abi şöyle bir durum var gel gidelim diyemedim asla. bunu dramatik olsun diye yazmıyorum tek çocuk olunabilir ama haksızlığa uğramak insanı çileden çıkarıyor, ben o gün hakkım olanı kaptırdım ya yıllardır hafızamdan silinmez bu anı, ne zaman hatırlasam kalbim sıkışır, sinirlenirim keşke gibseydim ağızlarını yüzlerini ve alsaydım o bilyeleri derim çünkü çocuktuk ve onlar benim hayalimdi, başarımdı, o 5 bin sadece o bilyeleri çalmadı beyler çocukluğumdaki mutlulukları da aldılar. o günden sonra ne dışarı çıktım amk ne bir daha mahalleden biriyle konuştum, lanet olsun dedim.