oyle bos bir haftada degiliz beyler hepimiz biliyoruz bunu ben de biraz bahsetmek istedim
6 gun once 12 mart marsimizin kabulu bugun ise o guzel zaferi akla getiren 18 mart.
bu tarz gerek 10 kasim gibi huzun gerek ise 30 agustos gibi mutluluk duygusu olsun icinde biraz olsun o turk ruhunu barindiran bu gunler beni duygulandiriyor.ben babam ve oglum da bile aglamayan adamim beni bu yonden en zayif kilan sey bu ozel gunlerdir. belki de farkindalik duygusu uyandirmak icin oluyordur bilmiyorum ama sehitlerimi ataturkumu duydugumda benim tuylerim diken diken oluyor bi anda.bu millet benim yasadigim bu duygulari belki agir bir sekilde olmasa da eminim bir nebze yasiyordur. bunun aksine bi dusuncesi olani ben kendi gozumde bu milletin bir mensubu olarak gormuyorum kendisi yunanlara ogretilen gibi sirtustu yuzme stili ile canakkaleden karsi tarafa gecebilir.
beyler cok uzatmayim eminim inci ailesi bu gunlerin duygusuna kadar farkindadir ama ben yine de bu milletin ne zorluklarla kurtarildigini belirtmek istedim olur da karsiniza ters biri cikar kufur etmek kovmak yerine iki uc tane guzel yazarlarimizdan kitap onerin de onlar artik ister okusun isterse kabullenmemeye devam etsin ama siz en azindan tarihimiz adina en dogrusunu yapmis olun.
Turk milletinin sani serefi hep yurusun,
Kolay kazanilmadiysa kolay kaybedilmez!