Kardeş bendede lise son açlıktan nefesim kokuyor öğrenci evinde kalioz babamın verdiği para bitti sonra kız buluşalım mı dedi bende cebe bu baktım 5 TL sonra kızdan ayrıldım :(

Oynayacak oyuncağım olmadığı için hep gibimle oynardım

Bigün kimya dersindeydik arkadasima baban ne is yapiyo dedim cunku surekli benim babam onu yapiyo bu isi yapiyo diye trollerdi hoca sordugum soruyu duyup sanane dedi senin baban ne is yapiyo diye hoca bana sordu donup kaldim beyler cevap veremedim cunku babam yok benim.

Rezerve

gibiyim maddiyatı bizim gönlümüz zengin be..

Ben köyde büyüdüm liseyi taşımalı olarak okudum sabah otobüsle gider akşam otobüsle dönerdik beş altı kişilik grubumuz vardı kimsede para olmazdı ögle yemeğimiz bi kahve köşesinde bi bardak çay arkadaş dedesinin üstüne borç yazdırırdı kimde bi lira varsa onun aldıgi bir liralik peynir ara sırada zeytinimiz olurdu olurdu

bi gün sevgilim ile kafeye gitmiştik . cebimde 15 lira var .mına koduğumun kızı içtikçe içiyor . geldi hesap 45 lira . ben züt oldum tabi. o da 'sorun yok ya hallederim ben şimdi' dedi. gitti geldi neyse çıktık dışarı . ama kızda bi değişiklik var yani yürümesi falan bozulmuş bacaklarını zor açıyordu . iyi kızdı ya hesap falan ödetmedi hiç bana

Okuyacağım

Benim de lisenin son sınıfının yazında bir sevgilim olmuştu. ilk defa düzgün bir ilişkim vardı bro. Kiz bana hediye alacakmış konuşurken ağzından kaçırdı. Ben de altında kalmamak için önceden aldım bi kaç bi şey koydum eve. Ama durumlar yaştı tabi aldığım bir bileklik bir de kokulu mum falan. Neyse gün geldi buluştuk falan kız çıkarttı kocaman bir paket. Bir pakete baktım bir benim ufaklığa. Dedim aha sıçtık. Kız hiç bozmadı sağolsun ama ben ufak bi sürpriz yapmıştım kız ise resmen dükkanı almış gelmiş. O gün son buluşmamız oldu. Yüzük almak için para biriktiriyordum. Malum öğrenciyiz birikmiyor. 1500 lira 2 yüzük ama nasıl güzel. 800lira kadar biriktirdim kız aradı. Aşkım ayrılalım dedi. Arada bana şaka yapardı ben de bu da şakadır herhalde dedim. Ama değilmiş. Benimse aklımda hala kıza alamadığım hediyeler var. Bir daha o duruma düşmemek için çok çalışıyorum bro.

Ben küçüktüm. Henüz 11-12 yaşlarındaydım. Memleketimize trenle yolculuk yapıyorduk. Fakirlik ya, asgari ücret alıyordu babam. Arabamız yoktu. Bindik trene. Fazla paramız olmadığı için 4 kişilik aile, kucak kucağa 2 kişilik koltukta gidiyor (ben babamın, kardeşim annemin kucağında gidiyordu.) Ücret alan görevli geldi. Ücretleri alayım dedi. Babam annemle kendisinin ücretini verdi. Kardeşim 6 yaşından küçük olduğu için ücretsiz yolculuk edebiliyordu. Benim ücretim alınacaktı. istedi görevli. Babamın parası olmadığı için 11 olan yaşımı 8 olarak söyledi. Zaten zayıf bir şeydim, 8-9 yaşındaki çocuklara benziyordum. Görevli itiraz etti. Kimliğimi istedi. Kimliğim annemde olmasına rağmen, babam evde olduğunu söyledi. Ulan kendi paramı veremiyorduk! Üsteleme aq görevlisi. iyi niyetin yok mudur!
Oda işini yapıyor sonuçta. işte orada gariban olduğumuzu anladım. Okumam gerektiğini anladım.
Allah'a şükür şimdi hayatımız iyi. Arabamız var. Kimseye muhtaç durumda değiliz. Allah kimseyi kimseye muhtaç etmesin.

Babam ben küçükken hastaneye düşmüştü ciğerlerinden ameliyat olmuştu o zamanlar tek çalışan babamdı valla ne yaparız diye düşünürdüm babama mı yanayım yoksa kardeşimin aç olduğunamı hee şimdi babam iyi bende annemde çalışıyoruz ama ne yaparsan yap unutulmuyor

ayakkabı alcak paramız yok 4 yıldır gezmiyorum mk fakirliğin amk

ilk okulda harçlık almazdım. kıştı. Yardım amaçlı okul aile birliği bana bot hediye ettiler. Bende seviniyordum tenefüste botu inceliyordum. Herkes bana bakıp bir şeyler konuşuyordu. Ama umrumda değildi artık benim botum vardı eve gidene kadar onu incelemiştim. En yakın arkadaşım hakkımda ne konuştuklarını söylediğinde anlamıştım gariban olduğumuzu. Allah kimseyi yokukla, açlıkla imtihan etmesin

Lisedeyken parasız çulsuzdum hep zengin kızlarla konusup nakit para alıp başka kızlarıla yerdim buda böyle bi garibanlık anımdır

10 liralık ayakkabıyla bütün yılı tamamladım nerdeyse son 2 ayda ayakkabım patlak gittim okula (lise)

Ben küçükken gardaş yani 1 1 buçuk yaşımda falanken. Babaannem anlatır bazı zamanlar bugünlere şükredeyim diye.

Süt bozukmuş ve yenisini de alacak paramız yokmuş. Evdeki eşyaları satıp giysi doğalgaz ve yiyecek içecek almışlar bana. Allah razı olsun, mekanları cennet olsun...

Rezerved

amk her günümüz garibanlıkla geçiyo hangini anlatalım

Ulan kiz bana hersey alirdi ben ona hic bisey alamadim amk dogum gunumde pastayi hediyeyi alip bize gelirdi beraber kutlardik okul cikisi bazen yemek alir gelirdi bizde garibandik amk babamiz yok cepte para yok bos hayallere kapilip 2 sene boyle gecti sonra o da herkes gibi gibtir olup gitti

Aşk en çok da garibana zor.. :(