güzin abi köşesi aşıklar dertliler gelsin

üniversitedeyken rasgele bir derste görmüştüm onu. 1.65'lerinde zayıfça bir kız. siyah gibi duran saçları yakından bakınca lacivert oldugunu belli ediyordu. sonradan zaten ne kadar manyak oldugunu anlayacaktım. ders kısa sürdü hiç göz göze gelemedik sonra da çıkıp gitti. apar topar peşine düştüm belki kantine filan iniyordur diye. dışarı çıktı çok hızlı yürüyordu sanki benden kaçıyor gibiydi metroya kadar takip ettim tam önüne geçip bir bahaneyle tanışacaktım ki kolumdan bir sivil polis tuttu çekti beni

sesimi duyan var mı ?

anlat panpa ilk kez muhabbete dahil oluyorum. anlat da bizde faydalanırız belki

anlat amk merak ediyorum ben ama harbiden cok yavassın :D

işte hayatımın özeti: onlarca kızla şu ya da bu şekilde bir ilişki yaşadım ama bir kere delice aşık oldum bir kere de delice sevdim ama sevdiğim kızla aşık oldugum kız aynı kız değildi. ve ikisi aynı anda oldu bunların.

panpalar 5 yasındayken ana okuluna basladım. belki de 5.5 bilmiyorum tam. 9-10 yasında yüksekçe bir yerden kafa üstü düştüm. o zaman artık ne tarz bir binlik yaptıysam oldu işte. hala orada hafızamın bir kısmını kaybettiğimi düşünüyorum ama neyi kaybettiğimi de hatırlamadığımdan sorun yok su an. ana okulunun ilk gününde bir kızla yan yana oturtmuslardı beni sınıf gibi yerde. sarısın. kahverengi gözlü. benle aynı boyda. (hala aynı boyda). küçük bir kız çocugu işte. onla arkadas olduk. tüm sosyal aktivitelerimiz yemek ve oyunlardan ibaret oldugundan o zamanlarda birlikte takılıyorduk. zamanla daha iyi arkadas olduk. ilk okula birlikte basladık.

@49 panpa dersler güzelde nasıl yapacaz onları amk. ilki yine bize kalmış vazgeç ya da devam.2. yi nasıl yapacaz. yancı bi tane değil ki bu devirde amk

@47 valla hatırlaya hatırlaya yazıyorum arada elim yoruluyor panpa kusura bakma
herkesin bu aşk meşk derdini çözeceğim panpa rahat ol. artık herkes sevdiği kızla/adamla sevişecek sloganımız bu

bir hafta filan konusmadık zaten ne konusacagız. önce dedim peşini bırakmayım olayın filan diye ama sonra gibtir et dedim bana kız mı yok. sonraları duydum ki. keşke o kızın sözüyle hareket etmeseydim demiş. keşke ısrar etseydi de çıksaydık demiş. daha sonradan duydum ki böyle salak salak konusan tipsiz tıfıl bir çocukla cıkıyorlarmıs. daha sonra duymadım zaten duymak da istemedim. her duydugumda o sarılısı aklıma geliyor panpalar. hala telefonu telefonumda kayıtlı tabi değişmediyse numarası. bir telefon kadar yakın dünyanın öbür ucundaymıs kadar uzak.
buradan cıkaracagınız dersler: 1. hiç vazgecmeyin. onlarca kızla şu ya da bu şekilde bir ilişki yaşadım ama bir kere aşık oldum bir kere de sevdim ama sevdiğim kızla aşık oldugum kız aynı değildi. ve ikisi aynı anda oldu bunların. bu kıza gelince tekrar görmedim. aşık filan da olmamıştım ama hoşlanmıştım çokça. kapandı gitti işte her ne kadar o sarılışı unutamasam da. 2.ders de: yancı kızları bir şekilde saf dısı edin panpalar. kızlar kızları kıskanırlar bunu hep bilin. ya ona göre davranın ya da becerebiliyorsanız bu durumu kendi lehinize kullanın. bunun da nasıl yapıldıgını anlatacagım hikayelerde

şimdi asıl hikaye baslıyor panpalar.

Vay amk ya olum az hızlı yaz lan herkesin benim kadar acı cektigini görünce bir üzülüyorum birazda kendimi rahatlatıyorum. Çok acımasız cıkmıs amk buda

panpalar sormayın o ev arkadası meselesini hala deliriyorum. bu kız benim bu kadar isteyip de sevgili olamadığım tek kızdır. okuyun da nerede yanlış yaptıgımı öğrenin panpalar.
devam.
açtım merhaba merhaba filan. ilk kez kalp krizi geçirdiğimi sandıgım andır: "ne yapmaya calıstıgını biliyorum ama ben sana karsı birsey hissetmiyorum hiç boşuna uğrasma". kalpsiz kız işte. insan sevinir mutlu olur. ya da en azından bir şans verir değil mi. ki sevgi aşk bunlar çok kolay olmayan şeyler ama hoşlandıgını biliyoruz sonucta. gelmişsin konusmusuz o zaman desene begenmediysen filan. belli iste o yancı bodur kızın basının altından çıktı bunlar. neyse dedik amk. peki ne yapacaksın. arkadaslarımla olacagım dedi. nerede filan dedim artık en azından davet etsin amk. yok etmedi. kapattık telefonu. hiç bir kız için göz yaşı dökmedim panpalar. komaya girene kadar içtim ama bir kız için hiç ağlamayı beceremedim. umarım bir gün herkesin onun için ağlayacağı bir sevgilisi olur ama kimse kimseyi ağlatmaz.

sonradan öğrendim bu yancı kızı doldurmus bana bir iyi akşamlar bile demedi filan diye. neyse sonraki günler mesaj attım bir iki konustuk. o hafta sonu kızın doğum günüydü. plan belli kıza sürpriz doğum günü yapacağım. panpalar çokça denenmiş test edilmiştir işe yarar. kızlar onlar için sıradanlığı bozup farklı birşey yapan erkeklere bir şans verir. aslında tüm mesele takip mekanizmasını kırabilmektir. onu düşündürtmeden sadece içgüdüleriyle hareket ettirmekte olay. şaşırtmak bu yüzden işe yarar. neyse. yakın arkadası oldugunu bildiğim birini aradım. aklımdakileri söyledim ki bana yardım etsin kimi çağıracagız filan. ben onun sadece bu arkadasını, yancı kızı bir de uzaktan arkadası ablacıgımı tanıyorum baska kimseyi bilmem. neyse anlaştık kız yardım edecek. bir de bir kızı ayarlarken sevgilisi olmayan bir kızdan yardım istemeyin panpalar. olacagı varsa da oldurmaz bu kıskanclar. tabi ben bunu bildiğimden sevgili olan bir arkadasıyla bu işe kalkıstım. sonra tam listeyi oluşturduk ertesi gün arayacagız misafirleri. o akşam geceye doğru hatta telefon geldi. benim kız arıyor. ilk kez.

hehe kiminin ev arkadası böyle kimininkide kızı ayarlar garip dünya be *

@42 çok pis arkadaş çevresi varmış panpa...

devam ediyorum
yancı kız yok benim işim var dedi. içimden oh dedim yancı gibtir olacak. ama hayatımda yaşadıgım en dumur anlardan biri yaklaşık 1 sn sonra basıma geldi. esas kıza dönerek bilmem kimle kim kavga edip ayrılmışlar kız evde ağlıyor bize ihtiyacı var. (esas kız + yancı kız + ağlayan kız ev arkadaşı panpalar bunu sonradan öğrendim) içimden o an benim cehennemdeki yerimi sağlama alacak küfürler savurdum. benim kız da üzüldü filan tabi. sonuç olarak kız gelmiyor. neyse amk dedim en azından metroya kadar birlikte gidelim ki belki baska birsey cıkar umuduyla. yok yine bunlar 2 yer bulup yan yana oturdular. ishal olan sıçıyor sürekli ben bırakın lafa dahil olmayı yarısını duyup algılayamıyorum bile. sonra inerken sinirle benim kıza iyi akşamlar en kısa sürede görüşürüz tarzı birsey dedim ötekine bakmadım dahi. sonra gibtir oldum gittim.

@38 panpa hoş geldin
hikayenin sonunu ölmez de görürseniz size bir soru soracağım

@50 burada anlattıklarım sayesinde yancılar da sevgili bulacaklar. daha doğrusu onlara da birileri teklif edecek böylece kitleyi eriteceğiz. zaten yeni nesilde yavas yavas böyle bir sorun pek yk gibi

bu kıza hikayenin geri kalanında "kankam" diyeceğim. isim vermek yok. olur da hikayeyi bilen olursa burada kimse birşey yazmasın amk. herkes kendine bir hayat kurdu yarım yamalak da olsa. sadece kendi dersinizi çıkarın. kişiler önemli değil. ilk okulun ilk günü. potansiyel binler, yeni yetme abazalar, daimi kezbanlar ve geleceğin huurları herşeyden habersiz ve umursuzca ağlıyorlardı. gibtiğimin döl israfları. ağlayan çocuklara tahammül edememem buradan miras kalmıstır. bir kankam bir de ben ağlamıyorduk. biz tecrübeliyiz ana okulundayken ağlamıştık yeterince anamızdan ayrıldıgımız için. bir kız daha ağlamıyordu. sarısından daha cok kumrala doğru. güzel gözlü. uzun saçlı bir kız çocugu. göz göze geldik. anlamsızca gülümsemeye başladık.

beyler ben birazdan imamı uyandırıp görevi devredip yatacağım artık. kolum yoruldu zaten sol kolum ağrıyor. yılbaşında huurnun biri üstüne bastı amk. ortası mor, kenarı yeşil bir halka oluştu orada.
hikayeye yarın devam ediyorum. yavaş yazıyorum ama idare edin artık. hayrına benim yerime uplayan olursa şukusu hazır.

arada kagaya karısıp dayak yediğimiz de dayak attığımız da oldu panpalar o ayrı. ama böyle karsılık veremediğim tokat yeme olayı 3 kere oldu hayatımda. yoksa karsılıgını verdim en azından yarısında da dayagımı yedim oturdum asagı. çok iri yarı kalıplı adam değilim. boyum 1.72 zaten. şişman ya da zayıf da değilim ama bileğim kuvvetlidir biraz. karate filan da bilmem. teke tekte kolay dayak yemiyorum hayvan gibi değlse karsıdaki ama net bir galibiyetim de az olur. neyse amk.
devam ediyorum. duruma göre bugunluk son part olabilir. kendime göre en heyecanlı yerde kesmeye calısacagım.
8. sınıfın sanırım sonlarına doğruydu. Hayatımda yaptıgım en büyük meydan okumalardan birini yaptım. 14 yaşında bir çocuk-genç olarak vapura bilet aldım. okula diye evde çıktım. okuldan sonra dersane var akşam geç saate kadar çalışacağız dedim eve. (o zaman lgs vardı lan lise giriş sınavı sınavda 1500. filan olacaktım bu arada). bu da anne babama söylediğim ilk planlı ve büyük sayılabilecek yalandır. sonra zaten nasıl istediği zaman yalan söyleyebilen biri oldugumu da zaman içerisinde anlatacagım. onun bile teknikleri var panpalar. her yönden kendimi geliştirdim. zihin okuma, yalan söyleyebilme, hafıza teknikleri, karşıdakini etkileme, genel pgiboloji, çocuk pgibolojisi, bir topluluğu örgütleyebilme gibi konularda fazlasıyla bilgiliyimdir. neyse. o gün sabah erkenden yola çıktım panpalar. hedef balıkesir. hedef sevdiğim kız. artık onu sevdiğimi en azından sevmem gerektiğini düşünüyorum. zaten o kızla aramızda yaşanan herşey "onu sevmem gerektiği" kısmında gizli..

panpalar özelden soru sormak isteyen panpalar oluyor. buradan herkes soru sorabilir. sizin kendi dertlerinizle alakalı da sorabilirsiniz.

bunun dısında 2 tokat yedim hayatta. biri sınıfta yapılan gürültüden beni sorumlu tutan nöbetçi öğretmendi ki burada sanırım 3. sınıftaydım sevdigim kızın ve kankamın karsısında erkekliğime gelen ilk ve tek küçük düşürücü hareketti ve o öğretmeni şikayet ettik babamla. sonra tüm sınıfın önünde benden özür dilemesi karşılığında affettik yoksa gibtir ediyorlardı istanbuldan. (o dönem arkamız saglam okulda).
ikinci tokatta babamdan geldi. iş yerinde bağırıp çağırıp onu rezil ettiğimi söyleyerek vurmuştu. hala acıyor o dostlar. ve hala her fırsatta bunun intikdıbını alıyorum. sonra üzülüyorum ama babamla anlaşamamamızın temelinde bu tokat yatıyor. onu çok seviyorum. onun benimle gurur duydugunu söylemesi için canımı bile veririm ama bir yandan da bunu yapıyorum işte. dedim ya hafızlar beni tımarhaneye kapatırlar diye..