güzin abi köşesi aşıklar dertliler gelsin

işte hayatımın özeti: onlarca kızla şu ya da bu şekilde bir ilişki yaşadım ama bir kere delice aşık oldum bir kere de delice sevdim ama sevdiğim kızla aşık oldugum kız aynı kız değildi. ve ikisi aynı anda oldu bunların.

panpalar 5 yasındayken ana okuluna basladım. belki de 5.5 bilmiyorum tam. 9-10 yasında yüksekçe bir yerden kafa üstü düştüm. o zaman artık ne tarz bir binlik yaptıysam oldu işte. hala orada hafızamın bir kısmını kaybettiğimi düşünüyorum ama neyi kaybettiğimi de hatırlamadığımdan sorun yok su an. ana okulunun ilk gününde bir kızla yan yana oturtmuslardı beni sınıf gibi yerde. sarısın. kahverengi gözlü. benle aynı boyda. (hala aynı boyda). küçük bir kız çocugu işte. onla arkadas olduk. tüm sosyal aktivitelerimiz yemek ve oyunlardan ibaret oldugundan o zamanlarda birlikte takılıyorduk. zamanla daha iyi arkadas olduk. ilk okula birlikte basladık.

@50 burada anlattıklarım sayesinde yancılar da sevgili bulacaklar. daha doğrusu onlara da birileri teklif edecek böylece kitleyi eriteceğiz. zaten yeni nesilde yavas yavas böyle bir sorun pek yk gibi

bu kıza hikayenin geri kalanında "kankam" diyeceğim. isim vermek yok. olur da hikayeyi bilen olursa burada kimse birşey yazmasın amk. herkes kendine bir hayat kurdu yarım yamalak da olsa. sadece kendi dersinizi çıkarın. kişiler önemli değil. ilk okulun ilk günü. potansiyel binler, yeni yetme abazalar, daimi kezbanlar ve geleceğin huurları herşeyden habersiz ve umursuzca ağlıyorlardı. gibtiğimin döl israfları. ağlayan çocuklara tahammül edememem buradan miras kalmıstır. bir kankam bir de ben ağlamıyorduk. biz tecrübeliyiz ana okulundayken ağlamıştık yeterince anamızdan ayrıldıgımız için. bir kız daha ağlamıyordu. sarısından daha cok kumrala doğru. güzel gözlü. uzun saçlı bir kız çocugu. göz göze geldik. anlamsızca gülümsemeye başladık.

işte orada başladı hayatımda sevdiğim tek kızla olan hikayem. bu kıza da bundan sonra "sevdiğim kız" diyeceğim. 3 yıl üçümüz birlikte çok sağlam bir arkadaslıgın temellerini attık. sonra hayatta kendi basımıza kararlar alamayacak yasta oldugumuz için ailelerimizin aldıgı kararlara baglı oldugumuz için hayata lanet ettiğimiz o günler geldi..

önce kankamlar izmire taşındılar. sonra birkaç ay sonra da sevdiğim kız balıkesire gitti. sonra da babam beni o okuldan alıp baska okula verdi zaten. burası daha cok zengin ailelerin cocuklarının oldugu bir okuldu. biz hiç fakir olmadık çok şükür. yarın ne yiyeceğimizi hiç düşünmedik. sıkıntıya girdiğimiz ayakkabı gömlek alamadıgımız zamanlar oldu ama çok şükür iyiydik genel olarak. babamın dediği bir söz benim hayatımı değiştirdi o zaman: "oğlum yeni bir sınıfa gidiyorsun yeni arkadasların olacak yavas yavas tanısır arkadas olursunuz ilk günden itibaren ortama ayak uydur. en ufak birseyde aglayıp sızlama sen erkeksin" dedi. bu laf hala aklımda dostlar. o zamandan beri annemin hastalığı dısında ağladıgımı hatırlamıyorum. yine de büyük konusmamak lazım.

4'e kadar yazıyorum panpalar devdıbını yarın getireceğim yoruldum amk. ama ne dedik vazgeçmek yok

@56 panpa yavaş gidiyo zaten ama olsun. devam amk

ilk gün yanına oturdugum kız (tek boş yer oraydı) ve onun bir arkadasıyla tanıstık konustuk filan. ama kendimi nasıl kasıyorum. bunlar zengin ya. o lafı da kim söyledi bilmiyorum amk. 10 yasında çocuk amk. ona zengin olsa ne olur normal olsa ne olur. bu durum pgibolojimi etkilemeye yetti. yıllardır zengin herifleri züt etmeye zengin kızları da gibip bırakmaya yönelik tüm hedeflerimin temeli budur. sonra sınıfın geri kalanıyla da kaynastık gittik. 5. sınıfa kadar kankam ve sevdigim kızdan hiç haber alamadım. o zaman bilgisayar msn filan yok. olsa ne yazar küçük veletleriz o zaman. 6.7. sınıfta yavas yavas bilgisayar internet msn derken haberleşir olduk. her akşam hafta sonu filan konusuyorduk. kimse kimseyi görmüyor, göremiyor. ama olsun 3 kalp aynı andan atıp aynı anda durabiliyordu o sıralar. keşke yine öyle olsa.

reserved.

zaten bilgisayar mühendisi olup bilgisayarla alakalı her taku bilmeme sebep de tahmin edeceğiniz gibi bu yaşlardan itibaren onunla nikah kıymıs olmamızdır. simdi geriye dönüp bakıyorum da iyi ki böyle birsey yapmısım. şu an hem çok sevdiğim bir işim hem kafama göre takılabildiğim bir iş yerim var. bu hedeflerimden biriydi ve ulaştım sonunda. (ileriye yönelik hedefler koyun kararlı kendine güvenen adamlar özellikle iş hayatında kadınların en çok dikkatini çeken adamlardır. öyle ki zengin olandan ziyade işinde iyi hırslı geleceği parlak olan adama daha bir bağlanırlar.)
devam ediyorum.
7. sınıftayken sınıftan bir kızla çıkmaya basladık. cıkma da sinemaya filan gitme ama annen baban bırakıyor onun anne babası alıyor eve bırakıyor filan. hala gülerim halimize. ilk kez sevdigim kızı ruhen de olsa orada aldattım beyler. ama o zaman onu sevdigimden haberim yoktu. olanları kankama da sevdigim kıza da anlatıyorum tabi sürekli onlar da anlatıyorlar. o yıl birkaç kızla daha çıktık böyle. ilk öpüşmem o zamanlara dayanır. yan sınıftan bir kızla ki adını bile hatırlamıyorum çıkıyorduk işte sınıfta herkesin içinde öpmüştüm dudağından. abaza.avi resmen. sonra o kız, kızlardan yediğim ilk tokadı atarak adını tarihe altın harflerle yazdırıyordu. zira sonra bana tokat atacak her kızın elini yakaladım hiç tokat yemedim daha.

bunun dısında 2 tokat yedim hayatta. biri sınıfta yapılan gürültüden beni sorumlu tutan nöbetçi öğretmendi ki burada sanırım 3. sınıftaydım sevdigim kızın ve kankamın karsısında erkekliğime gelen ilk ve tek küçük düşürücü hareketti ve o öğretmeni şikayet ettik babamla. sonra tüm sınıfın önünde benden özür dilemesi karşılığında affettik yoksa gibtir ediyorlardı istanbuldan. (o dönem arkamız saglam okulda).
ikinci tokatta babamdan geldi. iş yerinde bağırıp çağırıp onu rezil ettiğimi söyleyerek vurmuştu. hala acıyor o dostlar. ve hala her fırsatta bunun intikdıbını alıyorum. sonra üzülüyorum ama babamla anlaşamamamızın temelinde bu tokat yatıyor. onu çok seviyorum. onun benimle gurur duydugunu söylemesi için canımı bile veririm ama bir yandan da bunu yapıyorum işte. dedim ya hafızlar beni tımarhaneye kapatırlar diye..

panpalar özelden soru sormak isteyen panpalar oluyor. buradan herkes soru sorabilir. sizin kendi dertlerinizle alakalı da sorabilirsiniz.

arada kagaya karısıp dayak yediğimiz de dayak attığımız da oldu panpalar o ayrı. ama böyle karsılık veremediğim tokat yeme olayı 3 kere oldu hayatımda. yoksa karsılıgını verdim en azından yarısında da dayagımı yedim oturdum asagı. çok iri yarı kalıplı adam değilim. boyum 1.72 zaten. şişman ya da zayıf da değilim ama bileğim kuvvetlidir biraz. karate filan da bilmem. teke tekte kolay dayak yemiyorum hayvan gibi değlse karsıdaki ama net bir galibiyetim de az olur. neyse amk.
devam ediyorum. duruma göre bugunluk son part olabilir. kendime göre en heyecanlı yerde kesmeye calısacagım.
8. sınıfın sanırım sonlarına doğruydu. Hayatımda yaptıgım en büyük meydan okumalardan birini yaptım. 14 yaşında bir çocuk-genç olarak vapura bilet aldım. okula diye evde çıktım. okuldan sonra dersane var akşam geç saate kadar çalışacağız dedim eve. (o zaman lgs vardı lan lise giriş sınavı sınavda 1500. filan olacaktım bu arada). bu da anne babama söylediğim ilk planlı ve büyük sayılabilecek yalandır. sonra zaten nasıl istediği zaman yalan söyleyebilen biri oldugumu da zaman içerisinde anlatacagım. onun bile teknikleri var panpalar. her yönden kendimi geliştirdim. zihin okuma, yalan söyleyebilme, hafıza teknikleri, karşıdakini etkileme, genel pgiboloji, çocuk pgibolojisi, bir topluluğu örgütleyebilme gibi konularda fazlasıyla bilgiliyimdir. neyse. o gün sabah erkenden yola çıktım panpalar. hedef balıkesir. hedef sevdiğim kız. artık onu sevdiğimi en azından sevmem gerektiğini düşünüyorum. zaten o kızla aramızda yaşanan herşey "onu sevmem gerektiği" kısmında gizli..

beyler ben birazdan imamı uyandırıp görevi devredip yatacağım artık. kolum yoruldu zaten sol kolum ağrıyor. yılbaşında huurnun biri üstüne bastı amk. ortası mor, kenarı yeşil bir halka oluştu orada.
hikayeye yarın devam ediyorum. yavaş yazıyorum ama idare edin artık. hayrına benim yerime uplayan olursa şukusu hazır.

anlat amk merak ediyorum ben ama harbiden cok yavassın :D