güzel kız nasıl tavlanır

dinle küçük adam linkini açamayanlar için. #49557460 numaralı entry de linki editledim. çalışır durumda sanırım.

lan yannanım bu kadar uğraşacağıma veririm 100lira giber gelirim yok kitap oku yok gibişi aklından çıkar allah bilir sende tipsizin birisin gözlüklüsündürde bu kadar kitap okuduğuna göre
amın da mordur

-the end- lan bitti bu kadar. 15 sayfa uzatmanın manası yok yaprak dökümü gibi. ama yoğun talep gelirse bi sezon daha gösterim yaparız. biz de tekrar yok.

bu ibretlik paylaşımı yaşatacak olan uplarınız değil liselilerin tazecik beyinleridir.

öptüm kocaman

bu da final şarkısı
http://www.youtube.com/watch?v=8JryQXilMj4

tüm bu önyargıların genel sonucu da, gerek kızların, gerek liselilerin sonunda taktik politikasının girdabına sürüklenmesi ve hakkından gelemeyecekleri bir rolü üstlenmeye kalkmasıdır ki, böyle bir rol masum yaşamı çapraşık bir duruma sokar, karşılıklı ilişkilerdeki doğallığı silip atar; iki tarafı da önyargılarla besleyip her türlü mutluluk şansını yok eder.
(bkz: kulak ver liseli)

Tüm bunlar aşk yaşamımızı zehirleyerek kurutup bir yangın yerine çevirir. Uyumlu bir evliliğe alabildiğine seyrek rastlayışımızın nedeni de yine aynı gerilimdir; liselilerin, evliliğin son derece çetin ve tehlikeli bir iş sayılacağı görüşüyle büyümeleri yine aynı gerilimden kaynaklanır. Yukarıda belirttiğimiz önyargılar ve düşünceler, liselilerin yaşamı gerçekten anlamalarını çoğu kez engeller. Evliliğe salt bir imdat kapısı gözüyle bakan bunca kızı, evliliği kaçınılmaz bir baş belası sayan bunca kadın ve erkeği düşünmek yeterlidir bunu anlamaya. Kadın ve erkek arasında söz konusu gerilimin doğurduğu güçlükler, kendilerine zorla benimsetilmek istenen role karşı kızların çocukluktan beri gösterdiği yadsımanın şiddeti ve tüm mantıksızlığına karşın erkeklerdeki ayrıcalıklı rol oynama hevesinin gücüyle doğru orantılıdır.

ibretlik

http://inci.ca/ufeygli7s9

evet beyler bayanlar şimdi sadete geliyorum.

http://imgim.com/asdfsfsdf.jpg

@1 harun abi'den inciler.

reserved

Araştırmalara göre, söz konusu gruptaki kızlar, kadının, yani annenin de serbest meslek sahibi olduğu ya da yalnızca annenin böyle bir meslekte çalıştığı ailelerden geliyordu. Buradan da anlaşılmaktaydı ki, ilgili kızlar kadının çalışma yetersizliğine ilişkin önyargıyla karşılaşmadıkları ya da çok az karşılaştıkları evlerde yetişmiş, özellikle annelerinin kendi becerisiyle neler başardığını gözleriyle görmüşlerdi. Dolayısıyla, gelişmeleri çok daha özgür ve bağımsız bir yol izleyebilmiş, yukarıda sözü edilen önyargının doğuracağı tüm engelleme ve tutukluluklardan uzak kalmışlardı.

kimsenin karşısına geçip, ona genellikle paylaşılan yanlış bir görüşe karşı bir saygı duygusu aşılamaya çalışır ve bir baltaya sap olacağı konusundaki tüm umudunu yıkıp cesaretini kırarsak, onun ileride bir varlık gösteremediğini sezdik mi yetersizliği konusundaki düşüncelerimizde haklı sayılacağımızı söyleyemeyiz. Bu durumda bütün tersliğin bizim başımızın altından çıktığını itiraf etmemiz gerekir. Yani uygarlığımızda bir kızın özgüvenini ve cesaretini yitirmemesi kolay değildir. Kaldı ki, ilgili testlerden alınan dikkate değer bir sonuç 14-18 yaşları arasındaki kızların oluşturduğu bir grubun, erkekler de dahil bütün diğer yaş gruplarından üstün bir yeteneğe sahip olduğu kanıtlanmıştır.

Çocukluğundan başlayarak bütün dünyanın, kızlara belirli bir önyargıyı benimsetmeye çalıştığı, böyle bir önyargının da kızların kendi değerlerine olan inancını ve kendi özgüvenlerini sarsmaktan, doğru dürüst işler becerebilme umutlarını yıkmaktan başka şeye yaramadığı gözden kaçırılır çoğunlukla. Hayatta kadınların nasıl ikinci derecede rol oynamakla yükümlü kılındığını gören bir kızın cesaretini yitirip, kendisini bekleyen işlere pek istenildiği gibi el atamayacağı, yaşamın karşısına çıkaracağı ödevlerden korkup soluğu kaçmakta alacağı doğal, bunun da kendisini işe yaramaz bir duruma sokacağı kuşkusuzdur.

tavla oynanır

@258 http://www.incicaps.com/r/sen-huur-cocugusun.swf/

reserved

Çocukluğundan kaynaklanan bir güçsüzlükle söz konusu yargılara ne ölçüde doğru bir gözle bakacağını bilemeyen bir kızın kadınsal yetersizliği, kadınların değişmez bir yazgısı gibi göreceğini ve sonunda kendi yeteneksizliğine gerçekten inanacağını anlamak zor değildir. Dolayısıyla, daha baştan gözleri yılar kızların, kadının toplumsal konumuna ilişkin sorunlarla karşılaşmak istemez pek ya da bunlara gereken ilgiyi gösteremez, böyle bir ilgi besliyorsa onu kaybeder, gelecekteki yaşam için edinmesi gereken iç ve dış hazırlıktan yoksun kalır.

kızlar, allahın her günü adım başında ve alabildiğine değişik şekillerde liselilerden daha az yetenekli sayılacaklarını, liselilere göre daha hafif, daha önemsiz işlere yatkın olduklarını işitip dururlar.

Toplumdaki egemen konumuna haklılık kazandırmak için, ilgili konumun kendisine doğa tarafından bağışlandığına ileri sürmesinin yanı sıra erkeğin başvurduğu bir başka kanıt da kadının yetersiz bir yaratık sayılacağıdır. Kadının yetersizliği görüşü o kadar yaygındır ki, sanki bütün insanlar böyle bir görüşü benimsemiştir. Buna paralel olarak erkekte hep bir tedirginlik açığa vurur kendini; öyle bir tedirginlik ki, anne hukukuna karşı sürdürdüğü savaş döneminden, kadının erkek için gerçekten tedirgin edici bir öğe oluşturduğu çağdan kaldığı söylenebilir. Çünkü tarih ve edebiyat kitaplarında her an buna ilişkin ipuçlarına rastlamaktayız. Her çağın destan ve masallarında kadının ahlaksak yetersizliğine, rezilliğine, hainliğine, ikiyüzlülüğüne, bir kararda durmayışına ve güvenilemeyecek karakterine değinildiği görülür. Hatta "Kadınlara özgü bir hafifmeşreplik" deyimi yasalarda bile yer almıştır. Ve yine kadın, becerikliliği ve çalışma yeteneği bakımından aşağılanmalara konu edilir. Her ulusun anekdotlarında, atasözlerinde ve nüktelerinde yukarıdan bakılarak yerilir kadın, geçimsiz, titiz, kuş beyinli ve aptal (saçı uzun aklı kısa!) diye gösterilir. Bütün bir zeka gücü seferber edilerek kadının yetersizliği kanıtlanmaya çalışılır. Örneğin Strindberg, Moebius, Schopemhauer, Weininger gibi yazarlar, kadın karşısında böyle bir tutum sergiler. Üstelik bu kişilere azımsanmayacak sayıda kadının da katıldığı görülür; ilgili kadınlar, boyunlarını bükerek durumu kabullenip kadının yetersizliği ve onun yaşamda ancak ikincil derecede rol üstlenebileceği görüşünü paylaşır.