-
1.
0-Julia akıllı bir kızdı-
Julia akıllı olduğunu biliyordu. O, ailelerinin her şeyi bilmek konusunda başarılı olamayacağını bilen çocuklardandı. Julia bunu ilk kez, korktuğu bir zamanda anladı. Odasında korkunç bir ses duymuştu. Bu ses ya yatağının altından ya da dolabının içinden geliyor olmalıydı. Julia ağlayarak ailesinin odasına doğru koştu, "Anne! Baba!"
"Sorun nedir tatlım?"
"B-ben bir c-canavar sesi duydum"
Julia onlardan, gözlerini devirmelerini ya da rahatsız olmalarını bekledi. Bunun yerine onlar ayağa fırlayıp Julia'nın yatağının altını, dolabının içini ve pencerenin kilidini kontrol ettiler. Odanın her santimini büyük özenle arayıp kurcaladılar. Onun korkularını ciddiye alarak onun güvende olduğunu ve onu ne kadar sevdiklerini göstermeye çalışıyorlardı. Bunu muhtemelen okudukları bir kitapta görmüşlerdi. Ama Julia'nın asıl öğrendiği, onun bir takım güçlere sahip olduğuydu. Gecenin bir yarısında ailesinin koşarak odasına gelmesi ve odayı arayıp küçük kızın içini rahatlatmaları için Julia'nin bağırıp ağlaması yeterliydi. Ve onlar bundan bir kez bile şikayet etmediler. Bir gece, babası orada bir canavar olup olmadığına bakmak için ışık fikstürünü incelerken düşünce Julia dayanamayıp kahkaha atmaya başladı.
"Bu kadar komik olan ne?" diye sordu babası.
"Sen," dedi Julia, sırıtarak. "Sen bana her zaman inanıyorsun."
Babası sinirlenmemişti.
"Sadece bir kere" dedi sessizce.
"Sadece bir kere ağabeyine inanmadık."
Ve tek çocuk olan Julia, o gece iyi uyuyamadı.
-Faith
-
2.
0Guzel yazmissin panpa
-
3.
0Devam et
-
4.
0Merhaba ben Idinoj 23 yaşındayım. Size başıma gelmiş bir olayı anlatacağım. Bu olayın hala etkisindeyim. Olayın üstünden bir sene geçmiş olmasına rağmen. Her neyse olaya geçeyim en iyisi.
Biz her yaz tatilinde ailemle köye gideriz. Anneannemler köydeler. Onlarda kalırız. Geçen yaz kuzenlerimle köydeydik. Anneannemler ve annemler bir düğüne gitmişti. Biz kuzenlerimle evde yanlız kalmıştık. Sohbet ediyorduk. Sonra en büyük kuzenim korku hikayesi anlattı. Sonra herkes sırayla korku hikayeleri anlattı. Konu korkudan açılınca biraz macera yaşayalım dedik. El fenerlerimizi alıp dışarıya çıktık. Düğün köyün öbür ucundaydı. O yüzden bizim sokak bomboştu bütün evler. Boş sokaklarda konuşa konuşa ilerledik. Evden epey uzaklaştık. Yüksek tepe gibi bir yere geldik. Aslında ben bayağı ürkmeye başlamıştım. Ama kuzenlerim çok rahattı. -
5.
0OKUYAN VARSA DEVAM EDICEM
-
6.
0Biraz daha yürüyünce bir sürü ağaç ve çalılığın olduğu bir tepeye geldik. Çalıları geçince karşımıza oldukça yıpranmış ve kocaman bir ev çıktı. Ben artık dönmemiz gerektiğini söyledim. En büyük kuzenim hadi şu eski eve girelim dedi. Herkes yeterince korkmuştu. Ama ısrar etti. Sonra kabul ettik. Eski eve gittik.
Kapı biraz zor açıldı. Ev çok tozluydu. Girişte kocaman ve upuzun bir kitablık vardı. Kitaplar hep kimya ve biyoloji ile ilgiliydi. Upuzun bir merdiven vardı. Yukarı çıkmak istedik. Ama yukarı kat çok karanlıktı. Korktuk ve yukarı çıkmadık. Sonra koltuklara oyurduk ve sohbete daldık. Sanki bu evde daha önce korkunç şeyler olmuş gibi korku hikayeleri uydurduk. Tam o sırada saatin çok geç olduğunu farkettik