anlıyor o da ne olduğunu ve ne olacağını. sarılıyorum son bir kez kendi kollarımla. konuşamıyoruz ikimiz de. "hakkını helal et" diyebiliyorum sadece. "helal olsun canımın yarısı" diyor. hep böyle severdi beni zaten annem ve babam tarlada çalışırken, beni büyüten ablam. omuzlarım ıslanıyor. sessizce ağlıyor, bırakıyor beni.
tekrar yabancılaşıyor ellerim. silahı kaldırıyor. bir parmak çekiyor tetiği. tek bir kurşun kalbinden girip, alıyor canımın yarısını.

biliyorum tetiği çeken o parmak benim değil silahı tutan o el benim değil! o el törelerin eli, gerçek katilin, "el alemin" eli.

not: bu hikaye gerçek bir olaydan alıntı olup "kısmen" hayal ürünüdür.
ilkokul arkadaşım okan ın tanımadan kaybettiği ablası "pakize" nin ruhu şad olsun.

Okurum dersten sonra

Rez panpa

Rezerved

Rezzzzz

Vay amünüm

rezzeres

Rezerve

reeeeeeeeezzzzzz