Metrodan indim. Kulaklıkları taktım, toplu taşıma araçlarında kulalık takamıyorum beyler başkası duyar mı bişey olurda duyamam mı diye. Kulağımda halil ibrahim türküsü çalıyor musa eroğlundan.
Yavaş yavaş ilerledim. Tam alacağım yere yakın bir yerde kıvırcık sarı saçlı bir kız gördüm.
Ve vuruldum beyler. Gözleri yemyeşildi. O kadar güzel bir yeşildiki ne doğadaki hiç bir yeşil o kadar güzel olamazdı. Bu kadar güzel nasıl olabilir di ki insan. Gülümsemesi güneş gibiydi. insanın içini ısıtan çok bakınca yakıp kavuran. Aşık olmak nedir o zaman tattım galiba ilk kez.

Lise yıllarımdayken lise 2 sonu gibiydi aşağı yukarı 8 sene önce.
Dersaneye gidiyordum o zamanlar. Klagib ergenlik halleri bilirsiniz. Abazanlık falan tavan. Haziranın 3. Haftasıydı sonraki sene için yazıldığım dersanenin yaz kursu vardı ona gidiyordum. Bir arkadaşım vardı o zamanlar kardeşim derdim şimdi arkadaşım diyorum. Beni aradı bilet rezarvasyonu yapmış terminalden gidip almamı istedi. O sıralar dayısı trafik kazası geçirmişti hastanedeydi. Dedim elime mi yapışır amk atladım metroya gittim

Gürcistanda yaşadığım hüzünlü ve acılı hikayem çok uzun değil hemem bitiririm