0
ziyan etme nefesini sus, konuşma
haber yok hâlâ günü akşama
çeviren lanetten.
ezeldendir dönüşü gökyüzünde ay'ın
ebedidir aşkı yıldızların
güneş'e, âşıklar bıkmaz
güneşin ve yıldızların
şehrinde gezmekten.
yazılmış bir kitapta, lâkin
koyu gecede palazlanan şeklin
sırrını çözme şerefine, hangi sâkin
erişecek bu şehirde?
vazgeçip o güzel yüzünü süzmekten?
nazlıdır ay, az gösterir yüzünü
o korkunç simetri kaplayınca gökyüzünü
bulutların ardına gizler hüznünü,
belki bıkmıştır her gece
aynı renk elbise giymekten...
evvelin nûru ve âhirin şerri
esir alamaz bu güzeli,
alevlerin yakamadığı bir şemâli
ve onun sonsuz aşkını,
kim bahsedebilir yok etmekten.
parlak yalaza, yanar durur güneşin aydınlığında
ama daha sıcak bir şey var
bu satırların bağrında.
o kadar sıcak ki ateş seni bile yakar,
bedenin değil, kalbin yanar.
çatlar yumurta, bir ejderha çıkar
sarılır ve korkar,
seni kaybetmekten.
--- fuckirt, 1/12.
