1. 16.
    0
    güldüm bin
    ···
  2. 15.
    0
    biliyordum ama şukuladım
    ···
  3. 14.
    0
    OKUMADIM BU KADAR UZUN YAZIMI OLUR LAN iT
    ···
  4. 13.
    0
    tebessüm ettim şuku
    ···
  5. 12.
    0
    şukuladm
    ···
  6. 11.
    0
    @1 hilal panpişçi
    ···
  7. 10.
    0
    güldürdün panpa şukuladım
    ···
  8. 9.
    0
    tebessüm ettim bin başarıların devdıbını diliyorum
    ···
  9. 8.
    0
    güzeldi panpa hafif bi gülümseme oldu
    ···
  10. 7.
    0
    Nedense ben bu gibim fıkraların sonunu ortasından önce anlıyorum amk sonra da sarmıyo fıkra
    ···
  11. 6.
    0
    güzeldi bin..
    ···
  12. 5.
    0
    "merhaba kardeş ben tavşan sen kimsin?" e güldüm. yetti.
    ···
  13. 4.
    -1
    @3 gülsen ölür müsün huur çocuğu canım evladım ;)
    ···
  14. 3.
    0
    napak gülek mi
    ···
  15. 2.
    0
    zuhauhauahu hihohohohohoo muhauahauhuh
    ···
  16. 1.
    +8 -1
    yavru tavşan yuvasından ilk kez ayrılır ve ormanda dolaşmaya başlar. karşılaştıgı ilk hayvana kendini tanıtır:

    "merhaba kardeş ben tavşan sen kimsin?"

    karşısındaki hayvan:

    "bende katır." der. tavşanın kafası karışır:

    "nasıl yani?" diye sorar. katır:

    "benim annem eşek babam da at. onlar birlikte olmuşlar sonra ben doğmuşum." der.

    tavşan yoluna devam eder. karşılaştıgı başka bir hayvana kendini tanıtır.

    "merhaba kardeş ben tavşan sen kimsin?" hayvan:

    "ben kurtköpeği." der. tavşan yine şaşırır:

    "nasıl yani?" diye sorar. kurtköpeği:

    "benim annem köpek babamda kurt onlar birlikte olmuşlar sonra ben doğmuşum." der. tavşan yine yoluna devam eder.
    karşılaştıgı başka bir hayvana tekrar kendini tanıtır:

    "merhaba kardeş ben tavşan sen kimsin?" hayvan:

    "ben devekuşu." der.

    tavşan bir an afallar sonra gülüp geçer... biraz daha yol aldıktan sonra; kulağına konan hayvana dönerek:

    "ben tavşan sen kimsin?" der. hayvan:

    "ben at sineğiyim." deyince tavşan:

    "hadi gibtir lan ordan."
    ···