günde 1 kutu asprin içiyorum neden mi

urladaki evin sahibi olan arkadaşım 2001 deki afta çıkmış ve mahalleye cemaligörmeye gelmiş sokak başından o kıvırcık saçlıyı hemen tanıdım. apar topar indim aşağı gittim yanına konuştuk ve bana krizleri atlamanın yollarını anlatmaya başladı çoğu ruhani şeylerdi bana gelmezdi . ama son söylediği çözüm yolu çok yakındı aspirin. ve şu anda günde nerdeyse 1 kutu aspirn içiyorum ve krizler nerdeyse 8 yıl hiç ara vermeden vurdu. hikayem bu kadar arkadaşlar kafa gibtiysem içtenlikle özür dileirm. ama eğer ki aranızda kimyasala bulaşmış varsa harbiden yalvarırım bıraksın ben başımdan geçenleri anlattım eğer bir nebze anlam çıkardıysanız ne mutlu .

not : şu anda bir reklam ajansında fotoğraf ışıklandırma yardımcısıyım. temizim .

hızlı yaz be elini gibtiğim

devam panpa..

ama tabi bunu kullanan herkes böyle değildi. arkadaşlarımdan duyumlar alıyodm crackın saf olanı falan gelmiş krizi çok hafif oluyormuş falan ama maddi açıdanda yüksekmiş. cebimiz yetmedi almaya krizlerle savaşmaya başladım. sabah kalktım mahallede bir kargaşa havası hakimdi aşağı indiğimde cemalin evinin önünde 2 polis ekibi ni gördüm. cemal krize girmiş ve intihar etmiş. sadece cemallede sınırlı kalmadı bir çok arkadaşım bu sebepten ya intihar ediodu yada yine ortamda geberip gidiyodu. nasıl bişeye bulaştığımı o sıralar yeni yeni çözmüştm ama artık çıkış yolu çok uzaktaydı.

reserved akşama okurum panpa

cemalin anlattığına göre satmaya gittiği adamlar bunu dövmüş naylonada çökmüşler ama o anki tipini görseniz büyük ihtimal gizli kaçak 1 tane cigara içmiş sonrada yüksek bi yerden dşüp ağzını burnunu kırmış gibi görünüyodu. büyük ihtimalde öyleydi zaten. içeri aldım oturdu falan tabi bana naylonun gitmesiyle soktuğu 300 milyonun acısıyla kavga etmeye başladık. en son birbirimize girdik ve ortaklığı bitirdik parayı da cigarayıda bölüşüp herkes kendi yoluna gitmişti. bende tabiki yaklaşık 1-1.5 aydır uğramadığım evime. annemin ve babamın konuşmaları , yönlendirmeleriyle harbiden tam anlamıyla normal hayatıma dönmüştüm. herşey o kadar sadeydi ki ve o kadar güzeldi ki anlatamam. hayatımın en güzel yılları o sıralardı işte . ama kurtlar vadisinin daha 2. sezonu olması lazım bir perşembe gecesinde soğuk terlerle başlayan bu yeni pill icadının kriziyle hayatım alt üst oldu. ama bu çok farklıydı . resmen kalbim dışarı fırlayacak gibi atıyordu. o anı hatırlayınca bile hala kalbimde bir yara gibi acır amk.

hadi be panpa hızlı biraz gözünü seveyim yatacam daha öğleden sonra arkadaşlarla mangala gidecez amk uzun zamandır sigara koymuyodum sen söyledin aklıma geldi alıyım yarın bi 15-20lik te kafamızı yapsın hahah

lan pekekent yazdık işte. ne zütoş herifsin amk

gittim mırtakiye karşıma murat diye bir adam çıktı ağzı yüzü gibik heryerinde dövme damalı eşşek gibi birşey töbe istifra . neyse adam dedi 25 lira çıkıcaksın direk bayıldık parayı aldık 2tane ( Kim ne derse desin izmire gelen ilk pill yeşil dolardır. ) susuzdedeye çöktük ve başladık patlamaya . herşey iyiydide 2 tane yetmemişti. ama cebimde o kadar parada yoktu. başladık tekrardan naylon poşetleri sıralamaya . ama yılların geçmesiyle doğru orantılı olduğunu sanıyorum . millet acıkmıştı sanki ota o kadar ki ; günde yaptığım para 600 lirayı 650 lirayı buluyordu. herşey tekrar eski halini almıştı. evlerde patlıyr kızlar gelip gidiyordu. herşey iyiydi . amk cemali gecenin 3ünde kiraladığımız eve ağzı yüzü kırık bi şekilde gelene kadar.

biz 4 kisiyiz gardas

reserved ölene bitmiş olsun gelip okyucam

reserved

neden içtiğini anlat bari züt

anlat bin

la uyudunuz sandım anlatayım istiyorsan züt

o kadar bekledik bin gibeyim yapıcan işi

beyler saat 10 da tekrar anlatmaya başlıycam zira zütünüzde pireler uçuşuyo amk

çıktıktan sonra cepte 5 para yok peder beyin yanında çalışıyorum ( fotoğrafçı ) onun yanında verdiği 3-5 kuruşla idare etmeye çalışıyodum . taa ki extacy pill izmire gelene kadar . o ortamlardan sıyrılmanın kolay olmadığını herkes bilir unutulup çekmeceye konulmuş ve yok olmasını dilediğiniz onca arkadaş ilişkilerinden en gereksizi çıktı karşıma . cemal. fotoğraf çektirmeye gelmiş artık bi galericinin yanında çalışıyormuş ( kendisi benden 3 yaş büyüktür abi diyorum tabiki . ) o geldi. pek sevinmemiştim gereksizdi konuşmamız bile ama yinede gelmişti işte. fotoğrafını çektikten sonra karanlık odada fotoğrafın banyosunu yaptıktan sonra bana dedi karanlığa girincemi gözlerin böyle çöküo yoksa krizler vurmaya başladımı dedi. ben hemen onu ordan çıkardım. eğer babam falan duysaydı ağzımı yüzümü giberdi. çıkardım dışarı bana o şurubun hap olanından geldiğini falan söyledi denemiş şurup kadar etkili değilmiş ama daha sakinleştiriomş vs.vs.vs.vs. tekrar yollarına düştüm ikiçeşmeliğin ( mırtakî)

dinliyorum bakalım

anılın yattığı yere gidiyorum sandım. ve bunu yolda hatırladım fakat anestezili ekt ile rehabilitasyon merkezi apayrı yerlerdeymiş. buna sevinmiştim anılı düşündüğümde bile kötü oluyodum kaldıki görücektim. harbi delirirdim o zaman işte . çok uzun kalmadım toplamında 28 gün. ama daha sonradan vuracak crack krizleri için tekrar ziyaret edeceğim bir yer olucaktı manisa akıl ve sinir hastalıkları hastanesi. o sarı bina .. dıbını gibtiğimin o binası.