gülü koklasam soldu bülbülü okşasam öldü

berkinle sessiz ve derinden bir örgütlenme amacı gütmeye başladık. bahsettiğim gibi çok sıcakkanlı bir insan hemde 21-22 yaşlarında falan. yani olurda sahipsiz ,başı boş bırakılmış diğer illerin de gençliklerinde bir sempati yaratabilirsek bu tepkinin partinin genel başkanı tarafından karşılıksız kalması imkansız. milletin küçümsediği bizler geçen seçimler sonucu koalisyon hükümetini kuran bir partinin tüzüğünde oynama yaptırabilecektir. kaldı ki bu parti halkın hafızasında mazide kalan bir partide değil, yakın döneme kadar adı sanı bilinen bir parti.bir değişimle bir atakla belki barajı geçebilir bir sonraki genel seçimlerde... o dönem umudumuz o yönde...

particilik değil bizimkisi bir şekilde birşeyleri değiştirmek bu meclis dışında kalıp %1 alan bir partinin içinde bile olmuş olsa... hani bu ülkede de planlı bir şekilde hakkını arayan kimseler olunca, cidden büyük ve mantıklı bir örgütlenme yaratılınca bir şeyler olabiliyormuş bakışını uyandırmak. neyse bazen kaptırıp çok dağıtıyorum meseleye dönersek, bahsettiğim üzere diğer şehirlerde bir gençlik var mıdır ? gençliği bırak il binaları aktif midir ? bunu öğrenme peşine düştük. toplamda 4 şehrin aktif gençlik kolları olarak bir karşı devrim için çalışmaya başladık. sonuç hüsrandı, birkaç il dışında bu partinin gençlik kolları falan yoktu. peki pes mi edecektik ? hayır.iç anadoluda ki ben iç anadoluda ,marmaraya yakın berkin o civarlarda falan bir faaliyete girişecekti. gidip oralarda ey gençler partiye gençlik kolu lazım diyemeyeceğimiz için net üzerinden türlü bağlantılarla, pasif yönetimlerle temasa geçtik. facebook üzerinden örneğin antalya ilinin bir ilçesindeki aydın görünümlü birine derdimizi açıyor, ordan bir hareket çıkıp çıkmayacağını falan soruyorduk. yani genç var mı ? yoksa kurulur mu ? potansiyel nasıl gibi ? amacımız birkaç şehir daha eklemek bu partinin gençlerinin olduğunu belirtmek ve sonra bunu da göstermelik değil cidden işini yapan bir gençlik merkezine dönüştürmek. genel bir gençlik merkezi seçimi yaptırmak ve berkin i başkan seçtirmek.o tip bir partide gençliği almak demek aynı zamanda parti meclisi üyesi olmak demektir. parti meclisi üyeliği azımsanacak birşey değildir.

parti genelinde ufak bir devrim bile gerçekleştirme şansımız vardı.o dönem çoşmanın verdiği etki ile birde kendi il yönetimimiz adına plana giriştik. orhan'a reddemeyeceği bir teklif yapmak üzereydik. bize dargın olan ve en ufak bir tökezlememizi bekleyen orhan biraz şaşırdı onla görüşmek istediğimizi duyunca... 3 ümüz oturduk... abi dedik biz böyle şeyler yapmaya uğraşıyoruz ama önce kendi içimizden başlamak lazım... il yönetimine baskı yapıp aramızdan birini il yönetim kuruluna aldırmak istiyoruz,bak arkamıza bir rüzgar aldık... o da ancak sen olabilirsin... yaşın büyük hem tecrübelisin sana da bu yakışır falan diye yağladık... orhan hem uçkuruna düşkün hem de egoist bir adamdı... kaçamak gülüşlerinden belliydi ki dünden razıydı... peki bu taku nasıl açıklayacaktık... çok basit il yönetim kurulunda yaşı geçkin kimseleri ufaktan eleştirerek ve bunu başkanın yanında yaparak... başkanım bu partide hiçbir yönetim kurulu üyesi gençlerle ilgilenmiyor,biz temsil edilmiyoruz... tüm gün sohbet ediyorlar, bulmaca çözüyorlar burayı kahveye çevirdiler ,başkanım bu il yönetimde partiyi ileriye zütürecek adam yok,hem tüzükte il yönetiminde 1 öğrenci olmalı falan diyor başkan muallakta kaldı... yönetimdeki amcalar bize cephe aldılar... bunlar kendini ne tak sanıyor,ben işkence çekmiş adamım diyenlerde çıktı yaşımıza hürmet edilsin çoluk çocuğa mı kaldık diyende... eee biz de artık gençliğin verdiği ateşle bunlara saydırmaya başladık cenazeye ,taziyeye gitmekten başka ne yapıyorsunuz ,size kalsa bırak partiyi ülkeyi 1930 larda gibi yönetirsiniz , teknoloji ilerledi aranızda televizyonu bile açamayan var, yerel gazeteden mi dünyayı takip ediyorsunuz falan fila işte... siyasetten politikaya doğru geçiş... taktikler, ayak oyunları...

o dönem baktık ki çok sivrileni kırma ihtimali var, taktik olarak geri çekildik... gibtir et istediğimiz kadar yalancı ricat edelim kazanı yakmıştık ve su kaynıyordu. başkanın aklına karpuz kabuğu soktuk ya o da sağa sola eleştirilere başladı,bir ben çalışıyorum yönetim kurulu sadece listede. olmaz böyle iş, giberim sizi falan :D yok giberim demedi de * yani demiş kadar oldu. yeni kurallar koydu bunlara parti nöbeti yazıldı. orhanda artık başkanın yanında takılıyor odasında oturuyor onunla beraber.il yönetimine de listede olmasa dahi içeri sızan bir adam yollamayı başardık kısaca. alacağımız kararları eskiden gidip başkana söylerken artık dilekçe yazıp veriyorduk... çocuklar bu aşırı bürokrasi beni kırıyor,biz aileyiz falan diyordu... artık onda da korku mu başladı ,benim koltukta gidecek diye ? bilemem ama harbi harbi bağımsızlığımızı ilan edip, sonrada himayesinden kurtulduğumuz ülkeyi nerdeyse ilhak etmiştik... en pasifimiz bile bir rütbe ister oldu lan ahahahaha... cidden eğlenceli günlerdi *

bahsettiğim süreçte özellikle seçime 6 okla beraber girme, kısacası onların altına yatma kararı ortamı karıştırdı demiştim ya.ha bu dönemde bize ankaradan sık sık görevliler kontrole gelmeye başladılar. geliyorlar habersiz bir şekilde yok işte işimiz vardı uğrayalım dedik vs bahanelerle... birgün bir adam daha geldi. genç,şık ve gayet karizma. çok enerjikti hiçbirimiz kimdir nedir tanımıyorduk ama genel merkezdendi sanırım... alt katta yönetim kurulu toplandı odaya girdiler adamla beraber toplantıya başladılar... artık ne konuşuluyorsa bizi bile üst kata postaladılar, koridorda bile adam kalmasın diye... lan ne oluyor bizim il başkanını başını yaktık herhalde o yazdıklarımızla derken... alt kattan toplantının bittiğine dair sesler duyuluyordu koridora çıkmışlardı... ulan sesler bize doğru geliyorlar ne tak yemeye üst kata geliyorlardı ki ? belliydi olum işte gibeceklerdi, ihraç edeceklerdi bizi... adam ne bu saçmalık,kim bunlar atıp tutuyorlar demiş, başkanımızda hepsi huur çocuğu sıkmayın canınızı şimdi çıkar tükürürüz suratlarına sayın amirim demiştir herhalde... elim ayağım titredi yeminle o 1 dk lık bekleyiş fecaat birşey... hem merdiveni çıkıyorlar hem arada durup birinin sorusuna cevap veriyorlar... adam çıktı biz ömerle beraber mutfağa kaçtık... harbi harbi eğer ihraç kararı ise slogan ata ata kaçacaktık : ) başkan nerde gençler deyince çaycı mutfaktalar başkanım özel konuşuyorlar çağırayım diyerek bizi teslim etti

gençler bu habip bey bizleri ankaradan ziyarete geldi, sizi de yazılarınızdan takip ediyormuş deyince taku yedik diye geçirdim. ömerin bile dudakları titriyordu.ne var lan bunda ? dediğinizi duyar gibiyim... siz hiç gibindirik bir nohutu üstüne pamuk koyup çimlendirdiniz mi ? onu atarken bile atsam mı ki lan ? büyür belki diye bir tereddüt yaşamadınız mı ? biz elimizle kazıdığımız bir tüneli tam ışık görecek noktaya getirmişken atılacaktık... o kadar emeğe o kadar çabaya yazık olacak ki... düşüncemiz ve ürkekliğimiz bundandı... karşımıza oturdu diğer gençlerde girsin başkanım dedi... en önde ben ve ömer mahkeme gibi karşımızda başkan, habip ve diğerleri... ben ve ömerin sandalyesi 2-3 adım önde : ) aha bu huur çocukları hakim bey dercesine... idam kararım çıkınca gülümseyeceğim öyle kuruyorum kafamdan...

yazdıklarınız dedi itina ile okuyorum siz protipsiniz aslında. burdan ihtiyaçları tespit ediyorum, parti tabanı ne istiyor bu şekilde analiz ediyorum ve hakkınızı sorduğunuz görüyorum... biraz da siz anlatın ne var? ne yok ? deyince, savunma için oturuşumu düzelttim ve cevapladım... biz dedim insanları parti programları gereğince ayırmıyoruz , ne komünist ne faşistiz biz ezilen halkın çıkarlarını korurken, hakkı ile kazanan kimseleri yani daha üst tabakayı da yok etmeye kalkışmıyoruz. amacımız sadece hakkaniyet... gençlik olarakta bir yıldan biraz fazla ya da az bir sürede çeşitli evreler geçirdik netice olarak sağlam bir örgütlenme yaptık... ömer girdi araya kısaca dedi gençlik merkezi bugüne kadar 1 adam getiremezken biz 10 larca adamı böyle bir yerde bu partiye kazandırdık. belki aşırı kaçtık ancak hakkımızı savunduk ama bir yerlere gelmek ne bileyim genel merkez göz diktiğimiz yok... sadece oradakilerin toparlanması için hani... ben devam ettim kısaca dedim biz genel gençlik merkezini yıkma amacında değiliz zaten geldiğimiz çevreden ötürü ne bileyim sosyal ve ekonomik farklardan ötürü kimsede bizi layık görmez... burda amacımız savunma yapmaktı, çünkü adam ankaradan niye gelmiş olabilirdi... orda dur arkadaşım dedi,siz bu çalışma ile genel merkezi hakediyorsunuz o adamın karşısına çıkıp kazanamayı hak ediyorsunuz deyince aptal aptal sırıttık... meğerse adam da parti içi muhalifmiş ve ön sıralara çıkmak adına bizi de yanına almak niyetindeymiş... berkin dedik bir başkan olursa x şehrindeki berkindir adayımız... işte dedi kurultayda bir aday çıkaracaz o çıkarsa gençliği tüzüğe sokacağız ,onlara bütçe ayıracağız vs vs... sonra ne mi oldu ? o adamı tak püsür bahane ile ihraç ettiler. siyaset budur...

gençlik merkezi ile yazıştığımda bana kaç genciniz var ? diye sordular... çocukça bir hevesle 70 dedim... o halde sizle görüşelim yerinde ziyaret edelim deyince dıbını gibeyim ben ne dedim lan oldum :S ehe tabi simit çay yaparız deyip fakir edebiyatı ile ezmeye çalışsamda... bizde simite çaya alışığız sandığınız gibi değiliz diyerek bana ayarlı penseyi taktı...

başkanım dedim geliyorlar... ne zaman şu ay şu güne :S ben bu kadar kişiyiz dedim ama yarısı kadarız... olum dedi niye yalan söylüyorsun sizi rezil etmeye geliyorlar. tepkinizi gördüler, şimdi sizi bunlar kağıttan kaplan diye lanse edecekler yerin dibine sokacaklar... sen 20-30 kişiyiz deseydin gelmezlerdi ,ama sen öyle iddialı bir sayı verince , tepkileri üzerlerinden çekip bunlar palavracı diyebilmek için geliyorlar dedi... zaten ankara ile burası aman aman uzak değil, adamlar o koltuk için canını verir, yalancı olman ihtimalini kovalamak mı onları yorar sence dedi ? neyse başkanda mecburen tamam deyince arayıp bunlara 20 gün sonraya randevu verdik,ben yazışırken verdiğimiz tarihi saptırmayarak en azından bizde yalan yok, rahatız panpa imajı yarattık aklımızca...

deli olacam avradını gibtiğimin işine ne diye girdim.o rakamı söylesen ne olacak be salak adam madalyamı bekliyorsun hem adamları indirmeye çalışıyorsunuz hem saçma bir blöfe giriyorsun. aslında amacım gözlerini korkutmaktı bende de 5 as var lan diyeceklerini nerden bilebilirdim ki... ocaktan bile hatır gönül adam getirtmeyi düşündüm kalan 30-35 kişiyi nerden bulacaktım... hadi işleri var desen hepsinin mi işi var... toprağa attırsam acaba adam çıkarmıydı ? heee ? onları koyardım :S

çaresizlik pis birşey... sonra aklımıza çılgınca bir fikir geldi... ulan dıbına koyayım bir şehir sadece il merkezinden mi ibarettir ? hayır tabi... o zaman genel merkezden köy gezisi bahanesi ile bir parti minibüsü isteyecek,o minibüs ile ilin tüm ilçe merkezlerine gidecek ( zaten hepsinin arası 8-10 km mesafede ) ordaki ilçe başkanlarına durumu anlatacak bulursak gençlerle konuşacaktık... arabaya ihsan dahil herkesi doldurduk yanılmıyorsam 14 kişi koltuk kapasiteli araca 20-22 kişi kadar bindik... her ilçede 3-4 kişi bıraktık ve en uç istikamete kadar devam ettik... o esnada tarım yapan köylü kardeşlerimiz bize el sallıyorlardı ,bizde onlara tabi. o esnada arkada hönkürme ile karışık bir gülüşme duydum... huur çocuğu ihsan benim arkamda kalan pencereden millete nah çekip gülüyordu... başım afedersin zütüme girmiş, saatlerdir yoldayız milleti bırakırken bizde inip okuma yazmayı zar zor beceren adamlara, aman başkanım bizim arkadaşları bırakıyoruz onlara durumu anlatacak gençler bul, medet ya şeyhim falan diye yalvarıyoruz... bıraktığımız muallakler acaba birilerini topluyor mu,yoksa bak kimse yok şu ağacın altında daşşakları serelimmi diyorlar bir tak bilmiyoruz... tüm bunların üstüne sen kalk sana selam veren adama nah çek ve kahkaha at... 'sen tam bir gerizekalısın pekekent herif in arabadan dedim '' ben dönmeden önce hareketi algılamaya çalışan (-bilirsin o an düşene bile güler insan) bu yüzden kısa bir kahkaha atan millette gaza gelip, üstüne yürüdü ilk insan ihsanın. şöförümüz aynı zamanda il yönetiminden bir abimizdi, bize durun derken kaza yapacak saha komseri gibi müdahale hevesi var ... arabada bir arbede itip kakanlar olunca bunu, ihso çocuk gibi ağlamaya başladı... sanırım zeka geriliği vardı, dıbına koduğumun bu şaklabanlığı olurdu da bu nasıl bir iştir arkadaş şaşarım, getirdiğimize pişman olduk... ona ceza verdik... dönene kadar sigara içmeyecekti...

sabah 8 gibi yola çıkmıştık tek yiyeceğimiz salatalık domates ve ekmekti... bıraktıklarımıza payını vermiştik,eee bir kaç saatte geçince acıktık bir kırda dinlenelim dedik... hedeflediğimiz bir köye yakın bir alandı, piknik yapan birazda sefasına düşkün köylüler bize nevaleden bira falan verdiler. aynı şişeden içti bizim alkol sevenlerle.ben ve birkaç kişiyede ayran falan... anadolu insanı cidden paylaşımcı ve içtendir beyler... onlar bile derdimize derman olamadı,yol parasını verelim dedik geleceklerin valla kimse işini bırakıp gelemez yakında bir yer değil çoğu ilçe görmemiş gelse de size yaramaz falan dediler... dönerken bizim armutları da bıraktığımız yerlerden aldık... 1 adam bile bulamamıştık :S

o gün yorgun argın partiye döndük başkana yalandan gelecekler dedik... yoksa tantan konuşacaktı işte biliyorduk... o esnada onu gördüm... hikayede en sonunda sıra ona geldi... ben merdivene çökmüş sağa sola homurtularla küfrederken kırmızı tişörtle biri bana bakıyordu... bu sonradan hayatımda en çok seveceğim uğruna siyaseti terkedip sonradan zorlasak olurmuydu birşeyler be diye hayıflanacağım kızdı...

not: esas hikaye şimdi başlıyor...

reserved

yazma sakın giberim

yalan olmasın adını sanını duymuştum ama o zamana kadar gördüm mü pek çıkaramadım şimdi... koridorda çaktırmadan bana bakan biri... kafamı çevirdim güneşten her zaman yanan yüzümle bana baktı... çok yorgunsun ya sen ülkeyi mi kurtaracan dedi güldü... tanışıklığımız belki en fazla merhaba merhabadan ibaret bu kızın bu samimi tavrı içimde tuhaf bir his yarattı desem yalan olmaz... biri kurtarmalı ama değil mi ? dedim... gülümsedik, ömer geldi kanka dedi bu esra kendisi oturduğumuz siteden arkadaşım... çarşıya çıkmış ona hep ısrar ederdim uğramış biz yokken... oturmuş beklemiş,bir kere daha gelmişti belki hatırlarsın dedi... ben o zamana kadar hep platonik sevdalara yelken açtığımdan açıkçası 'sanki hatırladım' desem bile kızdan hoşlanmış sayılacağımı düşünerek 'ömer dedim biliyon nelerle uğraşıyoruz kafamı kaldı, valla çıkartamadım'' kız neyse memnun oldum o zaman dedi, anaaaa ? ellll ? sıksam mı ? evet canım medeni insanlarız... bende memnun oldum dedim o an yeniden bak elini sıkıyorum ama senden hoşlanmış değilim diye belirtmek istedim, demedim tabi... sadece kızlarla hep arkadaştım... öyle beğenenim yoktu, bana da cazip gelen pek yoktu. lisede kızların beğenisini az çok bilirsiniz işte o sınıfa girmeyen sıradan bir tiptim ama vur deyince de öldürmeyin. çok güzeller, afetler bakmazdı onda hemfikir olalım ama güzel sayılabilecek bir kızda şansım yüzde 60 falandı... beni kurtaran dilim, birebirde karşımdaki taş dahi olsa güldürebilmem falandı... önce tebessüm eder 5 dakika sonra ufak kahkahalar yarım saat kadar sonra 'yeter karnım ağrıdı'... çünkü ben başımdan geçenleri anlatıyordum ve 5 yaşında bile olgun bir çocuktum.o 5 yaşındaki çocuğun kızları kömrülüğe sokma merakı ve yaşnananlar falan komik geliyordu... bunun neyi komik deme yazı yazmaktan elim çarpıldı o yüzden sırf ana konu ile geçiyorum aslında bir ara bu değerli okuyucularıma o dönemide mi yazsam... neyse benim bahsettiğim sulu bir mizah değil... kızlarlar sıkıntı ise gidip konuşamamaktı, reddedilme korkusu ve bunu gururuna yedirememe kaygısı... sevmek falan ayıptı olum : ) ilk okulda şu şunu seviyor dediklerinde kız oturur ağlardı, sonra öğretmen gelir erkeği döverdi : ) korkum var benim

şimdilik yeter bu kadar kaç saattir kasıyorum... bazı kısımları yazıp sonra yapıştırıyorum, okuyan olursa bölünmesin diye... zaten tahminen 2-3 değerli okuyucum var sayıca az ama kıymetli panpalarımın keyfi kaçmamalı...

birkaç saat sonra devdıbını getiririm ama cidden yoruldum...

@74 biri yaz giberim diyor, diğeri yazma giberim diyor... gibiniz kopsun... en son ben gibecem sizi o olacak

@59 ve @73 okumanız beni mutlu eder kardeşlerim. aramıza hoşgeldiniz... 4 ya da 5 kişi olduk : ) adam olana çok bile...

4-5 okuyanım var derken iyimserdim galiba : ) neyse madem başladım yazıp bitirmem farz oldu. kendim yazıp kendim okuyarak bile rahatlıyorum beyler... geçmişi değiştiremeyeceğim için, geçmişimi yazarak normalde aklıma gelmeyen ayrıntıların sağlamasını yapıp vicdanımı rahatlatıyorum... belki belli olayları kendime yontuyorum onu da bilmiyorum ancak vicdanımı rahatlatmak adına o günleri ve sanıklarını yargılıyorum yazarken

ömerin kızlarla arası fena değildi. esradan sonra esranın samimi arkadaşı zeynep te partiyeu uğrar olmuştu. kara kuru ama işveli, sıcakkanlı bir kızdı. zeyneple kimseyle olmadığı kadar rahat konuşabiliyordum. kısa süre sonra buna da ilgi duymaya başladım. yıllardır bastırdığım duygusal açlık, kız-erkek ilişkilerinde ortaya çıkmıştı... normalde bakmayan kızlar 2-3 adam başkan diyor diye beni ilgi odağı olarak görür müydü ? bence görüyorlardı en aptal esprime bile güler hale gelmişlerdi... bu aralıkta biraz poz atma triplerine girdim... daha fazla çalışıyordum ,çokça ahkam keser oldum... yetmiyordu,şu kısa süredeki sıçrama bile yetmiyordu...

gençlik merkezinin gelmesine çok az bir süre kalmıştı işte o zaman esra ve zeynepten ricacı oldum. bizde kız sayısı yok denecek kadar azdı ve 70 kişi gibi bir rakam vermiştim. onlara tanıdığı mümkünse kız arkadaşlarını toplantıdan birgün evvel getirip getiremeyeceklerini sordum. aldığım yanıt kısmen olumluydu. zaten kalan grubumuzdan o gün iştirak edecek kişi sayısında dahi azalmalar olmuştu, insanlar çekiniyorlardı. gazeteye çıkmak vs sakıncalı geliyordu ve öyle bir ortamda basının gelmemesi olanaksızdı. yerel gazetelerin çalışma prensibi budur, onlar için bu olay bile büyük bir manşettir.ana sayfadan verebilirler çünkü kaza haberi dışında hergün paylaşabilecekleri bir argümanları yoktur ellerinde.bu da en azından gazetede basılacak 4-5 farklı resim demekti. çoğumuz ki buna bende dahil ailesinden habersiz bir biçimde bu işin içindeydik

http://inciswf.com/1293985576.swf