-
1.
+1edit: abuk sabuk bunu kim okuyacak yazan güzide mizah ustalarına @115 de diyeceğimi dedim... rica ederim kendi önünüzden yiyin
ben diğer çocuklardan hep biraz daha farklıydım.bu farklılık aslında temel beğeniler, duygular ve düşüncelerden kaynaklı ve benim yaşımda benim gibi ideallere sahip olan insanlar çok ama çok azdı. bırakın yaşıtımda bu idealleri aramayı şimdi etrafıma baktığımda gördüğüm şey bunun koca koca adamlarda bile kalmaması meğer yaşın büyüdükçe orantılı olarak umutların küçülüyormuş. sağcı ol solcu ol o hep bahsettiğin sistemin çarkları arasında değirmende ezilen bir buğday tanesi gibi un ufak olabiliyormuşsun. dedim ya standart bir çocuğun hayatına kıyasla ben biraz farklıydım babamın işi nedeni ile sürekli şehir değiştiriyorduk ve ben 6-7 yaşımdayken doğum yerim olan o şehirden ayrıldım,ilk kez orda tattım benim hiçbir zaman baki dostluklarımın olamayacağı hissini. beni önceleri döven sonraları himayesine alan bana dokunanın boğazına çöken köy çocuğu alişin babamın karşısına geçip 'amca ne olur gitmeyin' deyip babamın bile duygulandığını bilirim. sonraları duygulanan hep oldu ancak yerler yıllar yollar onlar farklıydı
-
2.
0doğduğum yer olan o güneydoğu şehrinden ayrıldık ve ufak bir orta karadeniz şehrine gittik.3 adımda biten bu şehir benim için dostluğun, arkadaşlığın,insanlığın timsali gibidir. ilkokulu burda ,sırf lojmana yakın diyerek kenar mahalle okulu sayılabilecek bir okulda okudum. orta okula geçeceğim zaman ayrılacağım bu okulda sonradan hatıralarıma bakarken gördüğüm en net şey ekonomik düzeyi taban yakın işçi ya da işsiz çocuklarıydı bunlar. hayatı biraz öğrenmeme onlar sebep oldular,o yaşta kim sana hayatı öğretebilir deme bence cidden ev kedisi gibiydim ve sokakta yaşamayı ben bu çocuklardan öğrendim. sporcu kartlarımızla saçma sapan mahallere gitmeler, sürekli sınıf maçları için boş arsalarda buluşmalar,her an kavga çıkabilmesi ve 8-9 yaşındaki çocukların tekme tokat birbirini hoşaf etme çabaları. sanıyorum ilk kavgamı burda etmiştim. yeşil sokak holiganları geldi aklıma : ) futbola ilgim ve becerim vardı büyük aile fanatik galatasaraylıdyı bir amcam hariç o da zamanla fenerbahçeden trabzonspora geçiş yaptı.o zaman bana hayat ne deseler sporcu, galatasaray,hagi, kral attı 2 oldu, tsubasa,atari kasetleri ile goal 3,zaman zaman sulugöz ve bir de kinder süpriz yumurtaydı.o dıbına koduğumun yumurtasını içime derttir. büyük aileden ( biz halalar amcalar kısmına böyle deriz) birkaç kişi bizi ziyarete gelmişti ve tabi kankam halaoğlu.o zaman 8 yaşlarındaydık babam ve amcamın peşine takıldık ama bizler öyle pek umursanan tipler değildik hani. olsak ta olurdu olmasakta. onların kıymet verdiği yaşı küçük olanlardı.biz kaç yaşındaydık ? 8 ... babamın deyimi ile koskoca ilkokul 2 talebesi... ahh baba keşke bu kadar erken olgunlaştırmaya çabalamasaydın beni, zamanı geçmiş armut gibi daldan toprağa düşmek üzereyim ve yerden toplayanım olmazsa ya çürüyeceğim ya da sineğe arıya meze olacağım. neyse o zaman bu gibtiğim kinder yumurtaları çıkmış,biz muzu bile ödül olarak yiyen insanlarız kivi dediğin şeyi arkadaş arasında gören 1 kişi falan var. şimdiki gibi ortaya düşmemiş. babam ve amcam çoluk çocuğu önüne katıp yürüyünce dedim ya bizde peşlerine takıldık. amcamın kızı çok uzun seneler sonra olmuştu ve tek çocuktu. koridorda top oynadık diye bizi bastonla döven bu adam kızının bir dediğini iki etmiyordu. kardeşimde onla yaşıttı ama kardeşim için aynı husus geçerli değildi.bu da bana çok koyardı. bunların peşinde gidiyoruz belli ki amca kızı ağlayacak bakkalın önünde ve içeri girecekler kardeşime de alacaklar aynısından ee tabi bizde çocuğuz yaş 8 bizede alırlar herhalde amk. içeri bizde girdik şu çikolatadan ver dedi amcam bizim gözler heyecanla büyüdü o an çok yakındı, adam kaç tane deyince 2 (sayı ile iki) tane deyince ulan gururumuz kırıldı. halaoğlu ile cebimizi dudak boyayan kara çekirdekten 2 çay bardağı ile doldurup şehri arşınlarken o toto yumurtanın içinden bereket tanrısı çıkması için dua ediyorduk...Tümünü Göster
-
3.
0dayı bişeyler yazmısın ama...
-
4.
+1ananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimananı avradını gibeyimTümünü Göster
-
5.
0sergen yalçın istanbulspordaydı ve sergen kartını 50 karta sattığımız günlerdi hay dıbına koyayım. okuldan gelip önlüğü soyup doğru maça giderdik herkes hakan şükür, bolic, hami,oktay falan olurdu ben gheorghe hagi. herkes ailesine 9 numara forma aldırdı ben 10... 10'un yeri ayrıdı. bizim o zamanlar yapacak bir kaç alternatifimiz vardı. cebi çekirdek doldurup gezmek, atari oynamak ve o efsane olan atari kasedini bulmak (içinde 1000 oyun varmış ama hepsi ayrı ayrı oyunlar bizimki gibi değil yani. köksal eski mahllesinde görmüş, çocuk ankaraya gitmiş ama okul açılınca gelecekmiş o zaman alacakmışız oynayacakmışız : )
-
6.
0diğer mahallere sokaklara falan gidip kart oynamak, bigibletle tur düzenlemek, borulardan küllah atmak ve bunu gece yapıp adını da 'gece operasyonu' koymak.bir de futbol.3-4 bina bir arada oynardık bizim yaşımızdan büyük abi dediğimiz 14-15 yaşında kimseler ile birlikte. bizi yolda gören bu yaşlardaki kaptanlar haber yollardı git kutluya söyle bugün 4 te x ortaokulun bahçesinde maç yapacaz 6 ya 6... haberci gelir elçiye zeval olmaz misali mesajı iletirdi. kutlu abi ve buğra takımın demirbaşları idi, bunlar bir takım kurardı yaş sınıfı 11-12 üstünde 5 adam ya çıkar ya çıkmazdı o zaman altyapıya yani 'minikler takımı' dedikleri bize yönelirlerdi.10 kişi kadar vardık maç saatine kadar bize koşu yarışı ne bileyim 5 e 5 maç yaptırırlardı.tam maçın oynanacağı 'arena' ya gideceğimiz anda da kimin seçildiğini söylerlerdi.'ben'.o yüzden yeri ayrıdır bende tabi o takımda hagi değil fatih akyel gibi, küçük hakan gibi adam kovalıyorduk sadece o ayrı. atağa çıkta ayağını zütüne soksunlar.
-
7.
0okuyanın amk
-
8.
0önemli bişeyler anlatıyor sanırım rezerved
-
9.
0geldi yine tipini gibtim karikatürü
-
10.
0@8 sana hiç yakıştıramadım amk demişsin
@9 yok yok önemli değil, wall streetteki paranla ilgilenmen daha mantıklı
@7 ulan senden bir kurtulamadım
@3 o kadarını anlayabiliyorsun yani senin için büyük başarı
@4 annenle yaşadıklarımızı anlatmaması adına çok tembih etmiştim. affet beni emrah
bu mu yani aq.okuyor musunuz diyen sordum mu ? yok... isterseniz okuyun isterseniz bırakın beyler emin olun umrumda değil.ama gırgır şamata için bile biraz daha yaratıcı olmak lazım geliyor. benim bir iddiam yok deşarj sadece yazıyorum ve ne düşündüğünüz pek umrumda değil. -
11.
0bu tip bir çocukluktu bizimkisi, dünya kupası fransa 98.bu turnuva da en saçma maça kadar izlemeyenimiz yoktu sanırım. bilgisayarı olana durumları iyi be gözü ile bakılırdı. burda güzel dostluklarım vardı ama klagib olay tekrarlandı görev süresi bitti ve ayrılmak zorunda kaldık. ortaokula geçeceğim sene bir iç anadolu şehrine tayinimiz çıktı ve o sene ortaokul kavramı kalkıp ilköğretime geçildi. kısacası 6.sınıf olmuştuk
-
12.
0gittiğim yeni okulumda herkes forma giyiyordu bende ise henüz yeni alınmış lacivert ceket gri pantolon. okul müsade etti bir sene öyle gidip geldik. bana kalsa en kralı idi farklıydım bir kere. yeni sınıfımın 2.haftası sınıf öğretmeni bir oylama yapmamızı herkesin 2 kağıda 2 farklı isim yazarak karton kutuya atmalarını söyledi. aday kavramı yoktu, herkes potansiyel adaydı.bu şekilde kim kime oy verdi belli de olmayacaktı.en çok oy alan 1.kişi şerif,2.kişi şerifin adamı olacaktı. oylama başladı henüz sempati duyduğum 2 kişiyi attım. hoca kağıtları tek tek açıp işledi. sonra açıkladı. lihyedar 32 oyla başkan seçildin.o an çok mutlu oldum hükümeti kurmak için yeterli oya sahiptim. ilkokulda ilk dört sene başkandım 5.sene ise yeni gelen oportünistin tekini başkan seçtiler.2 oyla kaybettim. tabi bahçede ufku süzüp ben size fazlaydım olum bakışı atarken en sevdiğim 2 arkadaşımın bana oy vermediği ve seçim sandığının çalındığı haberi geldi.o iki kişiden serkan a bana neden oy vermedin dediğimde aldığım yanıt bu binin ilerde iyi bir siyasetçi olacağına kanıttı.'sen çok yorulmuştun, senin için'.o da haklı ağır sanayi hamlelerim,o açılıştan o açılışa koşmak ve en son eflak boğdan seferim beni çok yormuştu.2 gün okula gitmemiştim seçim sonuçları resmi gazetede yayınlanınca babam o gazateyi zütüme sokacağını gibtir edip okula gitmemi emir buyurmuşlardı. peki bey babacığım dedim içim buruk gitmiştim. oysa 1 sene sona bu 32 oy ile yeniden gururum okşandı.hem iktidara geldiğim o gün bir çok reform yaptım. öyle hemen konuşanı yazmıyorduk 3 hak tanıyorduk. kızılay dolabına hiç bir masraftan kaçınmayarak pamuk ile kolonya ithal ettim 2 de vermidon.
-
13.
0bu olduğum sınıf pek başarılı değildi ve ailem beni zorla okulun en başarılı şubesine geçirdi. insan ilişkilerim sıfırlandı eski sınıfımdan fener forması giyen cimbomlu tepkileri görüyordum ve ondan sonra hiç toparlanamadım.bu binler leb demeden hititlere kadar uzanabilen tiplerdi. çoğu zaten ilde derece yaptılar.
-
14.
0o dönem şehirde 2 anadolu lisesi vardı bu kadar mantar gibi türememişti 1.5 puanla kaybedince babamdan yediğim dayağı unutamam.14 yaşında yüreğime yaşam ,geçim kaygısı derdini koydular. sırtıma değil yüreğime. süper liseye kaydolduk hem ingilizce de sevdiğim birşeydi allah var hazırlık hocaları da iyi ,gayretkeş insanlardı bir şeyler öğrendik. ancak okulun kalan kısmı düz ve süper olarak anıldığı için alt sınıf olarak eziliyorduk bariz bir biçimde
-
15.
0bu okulda koyu ülkücü bir yapılanma vardı. müdürü,yardımcısı, hocaları ve öğrencileri... kız erkek arkadaşlıklarının önemi derindi, hani am uğruna ne başlar yarıldı o okulda. müdür konuşmalarında bize ülküdaşlarım diye hitap ediyordu kanım aksın ki.ama düzen bozuktu ağa. kafası 3 numara traşlı çizgili takım elbisesi ile zebra gibi dolaşan herifler resmen bizi eziyordu. bunu medeni bir şekilde müdüre anlattığımda 'olur öyle sen dersine bak' demesi iyice sabrımı taşırdı.bu adamın ocağa gidip ders vermesi de artık iyice ahbap çavuş ilişkisini doğruluyordu.o dönem dedim ki bu adam nedir ülkücü, hımmm ülkücü kimi sevmez az çok biliyorduk komünisti. kırmızı arabasının üstüne sarı ile orak çekiç çizecektik. arabayı sarıya boyayamadığıma göre
-
16.
0HiKAYENiN SONUNA iNCiDE DE gibLENMiYORDUM DiYE EKLE
-
17.
0oha amk kim okur o yazıları
-
18.
0@17 senin gibi güzide bir insanın benim hakkımdaki değerlendirmesini elbette dikkate alacağım güzel kardeşim. eklerim
@18 belki okuyan çıkar be.çıkmasa da mühim değil bunlar zaten yazıp yapıştırdım şeyler. niye bu kadar kasıyorsunuz anlamıyor bana bir zahmeti yok. size de sıkıntısı olduğunu sanmıyorum
ama madem öyle rahat edin beyler - 19.
-
20.
0@1 kardesim o koksal her mahallede bir tane vardi heralde.Bi bitmediler amk. o oyunu bi biz bulamadik