(bkz: yalnızlık)

hayatında neşe olmayan, olsa da gülmeye sebep bulamayan, genelde mutsuz insanların başına gelen durum. keklik gibi olmaya çalışan karga misali, ne keklik olabilirsin ne de karga. ucube gibi dolaşırsın. anlık oluşan tepki olarak gülmeler başlar. bazen çok abartılı, bazen oldukça yüksek sesli, bazen fazlaca uzun, bazen kısa, bazen kegib. hep ekgib, fazla. gülünürken nasıl bir ses çıkarılır onu dahi unuttuğu olur insanın. garip ve komik sesler çıkarır. çizgi film karakterlerini aratmaz o zamanlarda. gülme efektini gerçekten unutursun bazen...

beni tanıyorsun mu

seviyeyi cok yükselttin entry girmeye korkar oldular...

aslında en kötüsü gülmeyi unutmak değildir kanımca ,ağlamayı unutmakdır ... duyguları kaybetmek, benliği kaybetmek hissisleşmek daha kötüdür. çok takılma bunlara ...

neşesi olmayan ömrü neyleyim rüzgarda savrulan yaprak gibiyim demiş eyüphann

ee ama yeter be