1. 24.
    0
    @1 @11 iyi lan tebessüm ettim
    ···
  2. 23.
    0
    @1 güldüm panpa, al şukunu.
    ···
  3. 22.
    0
    @11 iyiymiş...
    ···
  4. 21.
    0
    @22 sen yaz panpam o zaman
    ···
  5. 20.
    0
    @1 böyle fıkramı olur amk taksici el sallamış ee adamlarda bunu verdi sanmış de get amk ilk okul bebelerine anlatsan bunediyo derler.
    ···
  6. 19.
    0
    @20 @11 daha komik bence onu oku
    ···
  7. 18.
    0
    @1 güldüm biraz
    ···
  8. 17.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  9. 16.
    0
    --spoiler--

    --spoiler--
    ···
  10. 15.
    0
    @15 sen bilirsin panpam
    ···
  11. 14.
    0
    @14 helal olsun ne diyeyim nasıl bir buhrandaysan
    ···
  12. 13.
    0
    okumadım, gülmedim.
    ···
  13. 12.
    0
    anlamadım gülmedim malım

    eksi
    ···
  14. 11.
    0
    lan ikinciyi uzun diye okumamazlık etmeyin değer beyler.
    ···
  15. 10.
    +3
    Büyük bir italyan kasabasındaki zengince bir evde, yatak odasında, duvarı baştan başa kaplayan gardıroba girerek, beyaz ayısıyla sessizce oynamayı seven 8-9 yaşlarında bir çocuk varmış.
    Bir gün, çocuğun annesi, çoktandır gizli bir ilişkiyi sürdürdüğü sevgilisini yatak odasına aldığı sırada, ters bir sürpriz olmuş ve kocası gelmiş, eve. Kadın da sevgilisini hemen gardıroba saklamış, çocuğun, beyaz ayısıyla oynamakta olduğu gardıroba…
    Bir süre gizli sevgiliyle çocuk, bakışıp durmuşlar, birbirlerine…
    Derken, çocuk:
    -Amca, demiş; benim beyaz bir ayım var.
    -Eee?
    -Sen, onu benden satın alacaksın.
    -Ben çocuk değilim ki, ne yapacağım senin beyaz ayını?
    -Yok, alacaksın!
    -Almayacağım.
    -Almazsan, çıkar, bağırmaya başlarım, burada biri var diye…
    -Peki peki, sus…Kaça?
    -100 kâğıt…
    -Hadi be, git işine…100 kâğıt eder mi, o ayı?
    -Vermezsen, çıkar bağırırım…
    -Peki peki, al 100 kâğıdı, ver ayıyı…
    -Aradan bir süre geçmiş. Çocuk, yine:
    -Amca, demiş.
    -Ne var?
    -Beyaz ayımı geri ver bana…
    -Hani bana satmıştın onu?
    -Olsun, şimdi geri istiyorum.
    -Vermezsem ne olur?
    -Dışarı çıkar, bağırmaya başlarım, burada biri var diye…
    -Peki tamam, al ayını geri…
    Aradan kısa bir süre daha geçmiş. Çocuk:
    -Amca, demiş.
    -Ne var yine?
    -Bana geri verdiğin beyaz ayı var ya…
    -Eee?
    -Onu tekrar alacaksın, bu kez 200 kâğıda…
    Bu durum böyle sabaha dek sürmüş.
    Çocuk, adamın cebinde nesi var, nesi yoksa, hepsini silip süpürüp, kendi cebine doldurmuş ve ertesi gün de, hemen gidip, bir bigiblet almış, kendine…
    Annesi, bigibleti görünce:
    -Nasıl aldın bunu, demiş.
    Çocuk da:
    -Adamın biri, cüzdanını düşürdü, ben de cüzdandaki parayla aldım, diye yanıtlamış.
    Anne:
    -Olmadı evlâdım, demiş. Sen, günâh işlemişsin. Hemen git, bigibleti geri ver ve parayı da geri alarak, hemen kiliseye bağışla. Sonra da, kilisede, parayı nasıl bulduğunu anlatıp, günâh çıkar.
    Çocuk, istemeye istemeye bigibleti geri verip, aldığı parayı da kiliseye bağışladıktan sonra, günâh çıkarma hücresine girmiş…
    Rahip, perdenin arkasından şefkatli bir şekilde seslenmiş:
    -Anlat, yavrum…
    -Muhterem peder, benim beyaz bir ayım var…
    Ve rahipten bir nârâ yükselmiş:
    -Hay senin de ayının da amk gibtirrr git laaaaaan!!!(Buyrun beyler buna gülmeyecek adam tanımıyorum)
    ···
  16. 9.
    0
    güldüm bin kap şukunu
    ···
  17. 8.
    0
    fena değil bin
    ···
  18. 7.
    +1
    olm bu ne amk 5 sene öncenin fıkrası amk
    ···
  19. 6.
    0
    güldüm bin şuku anlamayanın beynini gibeyim
    ···
  20. 5.
    +1
    taksiciler vay sapık demez direkt olarak giber amk
    ···