+6
-12
hemen atlarsınız amk. az evvel fazıl saydan mektup var diye açtım başlığı, koca sözlükte sadece 1 kişi helal olsun dedi, onu da şukuya boğdum zaten. facebooktan taşıdım kusuruma bakmayın ama faydalı bir metin olduğunu düşünüyorum.
sanatçı fazıl say facebook sayfasından bir mektup paylaştı. işte o mektup:
bana 2 dakikanı ayırmak ve mektubumu okumak zorundasın;
uzlaşabiliriz…
evet hatalı bir laf ettim sana, evet öfkeliyim sana, çünkü sen beni hiç bir zaman anlamaya çalışmadın, çünkü sen beni hep “öteki” olarak gördün, “batı uşağı” dedin, “elitist” dedin, “kâfir” dedin, “batı kültürünün taklidi” dedin, “bizden değil” dedin ya da hep kaçtın, hep sıyrıldın, yüzleşmedin.
umurunda olmadı ne nasreddin hoca’nın danslarını bestelemem, ne kara toprağı, veysel’i, dede efendi’yi, istanbul senfonisi’ni, nazım oratoryosu’nu, altıok’u, turgut uyar’ı yunus emre ‘yi, mezopotamya’yı, hezarfen’i bestelemem.
piyanoda, “dünya birinciliği” almam, dünyanın her yerinde bir türk olarak verdiğim konserlerim, anadolu turnelerim, sana hep elimi uzatmak istemem, hiç birisi umurunda olmadı. sen hep manipulasyonlar içindeki medyanı dinledin, bir kere bile gerçeği görmedin.
vatan haini değilsin elbette. ama ben vatan hainiysem ve halkı kin ve düşmanlığa teşvik suçundan yargılanıyorsam ve hiçbir suçum yoksa tamamen yanlış ve güdümlü manipule edilmiş yalanların içinde sen de bu yalana kandırıldaysan, işin aslını bilmiyorsan ve hapis yatmamı istemekteysen, evet sen de hainsin… vatanın haini olman gerekmiyor, insani duygulara ihanet etmen yeterli.
bak; kendi kültürümüzü, itrî’yi, veysel’i, dede efendi’yi ve evrenselliği savunup, iğrenç ticari müzikleri hâlâ sana zararlı bulduğumu tüm samimiyetimle tekrarlıyorsam ve sen yine de kaldığın yerde sayıklıyorsan, ilerlemek, keşfetmek, öğrenmek, ölüm kültüründen ayrılmak istemiyorsan, e o zaman, nazım hikmet haklıymış… “suçun tamamı değilse de çoğu sende” derken…
türkiye ‘nin ekonomisi 2 kat büyümüş olabilir, 10 kat daha da büyüyebilir, dünyanın en zengin ülkesi de olabilirsin. ama şunu unutma ki senin, sana ait gerçek bir kültürün olmazsa, gerçek sanatın, sanatçıların olmazsa sen asla büyük bir memleket yaratamazsın… gülünç ve vahim bir halde postmodern-yalakalıklara sanat der durursun… ve bunu kimse yutmaz…
uzlaşabiliriz… uzlaşabiliriz ama sen de artık bir adım at ki uzlaşalım..
1000 tane köşe yazarı, 10.000 tane “anti-fazıl say” köşe yazısı yazsa ne olacak? mezopotamya senfonisi değersiz bir eser mi olacak? ne olacak?…
lütfen bir adım at, uzlaşabil benimle…
ben sana elimi hep uzattım.. hiç bir zaman görmedin… görmek istemedin…
şimdi vaktidir… uzlaşabil…
şiiri vermemek olmaz.
akrep gibisin kardeşim,
korkak bir karanlık içindesin akrep gibi.
serçe gibisin kardeşim,
serçenin telaşı içindesin.
midye gibisin kardeşim,
midye gibi kapalı, rahat.
ve sönmüş bir yanardağ ağzı gibi korkunçsun, kardeşim.
bir değil,
beş değil,
yüz milyonlarlasın maalesef.
koyun gibisin kardeşim,
gocuklu celep kaldırınca sopasını
sürüye katılıverirsin hemen
ve âdeta mağrur, koşarsın salhaneye.
dünyanın en tuhaf mahlukusun yani,
hani şu derya içre olup
deryayı bilmiyen balıktan da tuhaf.
ve bu dünyada, bu zulüm
senin sayende.
ve açsak, yorgunsak, alkan içindeysek eğer
ve hâlâ şarabımızı vermek için üzüm gibi eziliyorsak
kabahat senin,
demeğe de dilim varmıyor ama
kabahatın çoğu senin, canım kardeşim!
özet; am ve memeden çok züt var baktığımız heryerde.
