göğsüm daralıyor yüreğim kanıyorrr

Yaklaş biraz.. Kafanı dağıtacak şeylere izin vermeden okumaya başla yazdıklarımı..

Ben çok erken başladım ölmeye. Kaderimin anneme benzeyeceğini en başta dillendirmişlerdi zaten.. ama konu bu değil.
Bir yudum alıyorum kahvemden. Mis gibi yapmış pekekentler. Yanında güllü lokum.
otobüse biniyorum gelirken, yanımda akbil yok neye güvenip de çıktım yola bilmiyorum. Pempe bir etek, beyaz bi badi var üstümde, ayağımda sandalet.
-akbiliniz var mı acaba?
+hayır.

Soruyorum birkaç kişiye daha ama olmuyor. En ön koltuğa oturuyorum. Çok geçmeden biri akbil basıyor, kırklı yaşlarında bir adam;
-sizin için bastım.
+ çok teşekkür ederim.
Çantamdan parayı çıkartıyorum.

+buyrun..
-olur mu öyle şey? Sizin gül yüzünüz yeter.
+mahcup ettiniz beni, çok teşekkür ederim.

yalnız “Sizin için” sözü kazınıyor ama aklıma.
Yemek yemek için gittiğimiz mekanda muhakkak bişeyler ikram edilir;

-sizler için, güler yüzünüz yeter denilirdi.

Memleketimin yöneticileri ülke topraklarını parsel parsel satarken sarf ederdi bu cümleyi;
-sizin için, sizler için. daha güzel bir dünya için.

Ya da el kadar kız-erkek çocuklarına tecavüz eden huurçocukları sarf ederdi işte;
-sizin için, bu dünya bizim gibi huurcocuklarıyla dolu , erkenden öğrenin..

Ben bu yazıyı sizin için yazıyorum mesela.

Hepsini unut şimdi;
Çok Ağladım, dün gece. Öyle çok ağladım ki yalnızca bir kişi hissetsin istedim acımı. 1 kişi lan!

-sen kaçtığın adamlara aşık oluyorsun ela, bense hayran olduklarıma dedi.

Sonra ben o kaçtıklarıma ve geriye kalan ruh halim gibip atan ne varsa toplayıp hepsine birden ağladım. Ve kimse hissetmedi acımı. Dizlerimi karnıma çekip “ neden “ dedim.
Neden?
Sen söylesene neden?

Neden 10 yaşında bir kız çocuğu kadın oluyor bu hayatta?
Neden köpek gibi sevdiğimiz adamlar , ben de seni seviyorum dedikten hemen sonra başkalarına kaldırıyor giblerini?

Sevgi, çirkefleştirir insanı. Saygı bırakmaz insanda. Söversin, lanet edersin, bu kez olmayacak dediğin her şeyi yinelemeye başlarsın başa sararak. Ama hayır! Bile bile lades dedikleri şey neyse aynısını yaşayacaksın yine. Yenilgiyi kabulleneceksin yiğidim. Olmuyor diğer türlü.

Çok şey geçmişti aklımdan oysa bunları yazarken.
Annemi özledim ben. Sevdiğim hiçbir adama sarılamadım. içtiğim hiçbir şeyi bitiremedim, hep yarım kaldı o bardaklar fincanlar. Ben biraz eksiğim bugün.

HEPSiNi unut şimdi.

Al sevdiğini karşına. Daya gözlerini gözlerine.Bak biraz. izle, izle. Yaklaş az daha. Yüzünü ellerinin arasına alıp öpüp kokla biraz. Yavaş. Tadını çıkar. Ellerini al avuçlarının arasına, öpüp içine çek kokusunu. Tekrar bak gözlerinin içine, gözleri parlıyor görüyor musun? Nefis. Gömül boynuna şimdi. azıcık yavaşla. Kısa bir süre için. Böyle birine sahip olduğun için sevin, sevindir onu da. Al kucağına doğru yatak odasına.


ya da Boşver hepsini. Ne diyorum biliyor musun?
Ellerimin güzelliği talihim olsaydı keşke.

Çünkü köpek gibi sevdiğin adamı; yanında istemenin en kötü yanı, gözünden akan yaşı hiçbir zaman silmeyecek olmasıdır. Nasıl geliyor bu kadar yaş onu bile anlamıyorum ki. Ama dedim ben, en başında; asıl çaresizlik ağlamak için herkesin uyumasını beklemektir diye.

Hıçkırarak ağlayıp, ne olur unutayım diye, kendini harap etmek, kolay mı sandın sen? Yemin ederim değil.

Hani şuram diyorsun ya, şuram ya! Acıyan yanımı kimse görmüyor, ya sen? Hiç mi bir şey iyi gelmez insana be.
Mucizelere inanmak nefes almayı kolaylaştırıyor mu yoksa? Annem öpse geçer mi peki? Söylesene!

Hani yalnız hissediyorsun kendini tamam ama o yalnızlığı, dipsizliği, çaresizliği biriyle “paylaşıp” daha az “azalayım” dediğinde öylece kala kalıyorsun ya ortada o çok kötü işte. Bir de sesini duymak istediğin adamı aradığında ulaşamazsın, mesaj atarsın cevap alamazsın vs.vs. o da beter işte.

Umuma açık yerlerde döktüğün gözyaşları bir de dar ağacında sallandırıyor ki seni, ondan bahsetmek dahi istemiyorum. Haaa o içine sıçtığımının duygusu geçti şimdi ama o ruh hali geldiğinde resmen boyut değiştiriyorum arkadaş! Ağlamamak için dişlerimi sıktıkça gözümden damla damla yaş geliyor ..

Bazen diyorum ki “bişey” olsa, hani başını birinin omuzuna koymak istersin de kimseyi bulamazsın ya ; o “bişey” hemen devreye girsin, sarsın, dolasın seni böyle “geçecek” desin falan.

Hayat çok daha güzel olur, yemin ederim olur.
Ben daha iyi olurum mesela.

Beni kimse sevmemiş be..

Çünkü kimsesiz her adam sığınacak tek bir kadına ihtiyaç duyar bu hayatta. Sorgulanmadan, yargılanmadan dinlenip, doyasıya sarılmak isterler kadınlarına. Bir tek onlara ağlarlar. Anlamadın değil mi? Sorun değil. Eee , nasıl durumlar? iyi gitmiyor değil mi? Yani,iyi gidiyor ama istediğin gibi gitmiyor.

Dostlarım toparlanmamı, annem bir an önce evlenmemi, babam allahımdan bulmamı dilerken işim yolunda gitmiyor; neyse ne.

-O beni seviyor, sanmıştım.
-Birlikte her şey daha güzel olacak sanmıştım
-Eee ama ben öyle sanmıştım.

Elde var üçün biri. iyi mi?

içtikten sonra aranılan kadın olmak önemli değil, asıl önemli olan arandıktan sonra uğruna içilen kadın olabilmektir dedi, hak verdim. işin kötü yanı ne biliyor musun? O insan hayatını da gibse sen aynı hataya bile isteye yine düşeceksin, yine izin vereceksin hayatını gibmesi için. Nerden baksan acıklı değil mi? Ve işin daha da kötüsü ben hala o beni köpek gibi seviyor ve bana ihtiyacı var sanıyorum.

Çünkü bazı kadınlar ağlamamak için dişlerini öyle çok sıkar ki, kimse ağlamamak için çaba sarf ettiğini anlamaz bile.

Bir tek yatağın içinde ağlayabiliyorum dilediğim gibi. Ardından uyuyup, sarhoş gibi uyanıyorum güne. Şaşmıyor hiç. Kendimi birilerine anlatma gibi bir derdim de kalmadı hem. Biliyorum ki her geçen gün daha kötüye gidecek, çırpınmanın faydası yok. O değil de artık ayakta duramıyorum ya işte o çok kötü. Ciddi sağlık problemlerim var. istediğim ek şey, bu taktan hayata açacağım yeni birgüne gözlerimi açmamak. Öncesinde ruhen hissettiğim rahatsızlık artık bedenimi ele geçirdi sanki. Çürüyorum gibi. Her saniye, her dakika. Dönüp bakınca bir amacım bile yok. Yok olmak istediğim tek şey.

Adım gibi biliyorum ki anlamıyorsun beni. Çünkü ben, çektiğim fiziksel ve ruhsal çektiğim hiçbir acıya katlanamıyorum artık. Hayatımdaki hiçkimseye ama hiçkimseye, ailem başta olmak üzere hakkımı helal etmiyorum.

Asıl yalnızlık “iyi olamadığını” tek bir allahın kuluna bile söyleyememek, benim gibi her geçen gün bitip tükenmek demek..

inancını kaybettiğinde anlıyorsun ki; hiçbir şeye sığınamıyor insan. Kendine bile!

Çünkü kimsesiz kadınlar ağlamak için bir omuza ihtiyaç duymazlar bunun belki de en büyük nedeni koyacakları omuzun yerini bir gün kendi omuzlarının alacağı olmasıdır ve bir gün olur da sevgisiz bir kadına denk gelirseniz lütfen ona sevdiğinizi hissettirin hissettiremeyecekseniz de gibtir olup gidin ..