göğsüm daralıyor yüreğim kanıyorrr

saat 4 oluyor. çıkıyorum ben, iyi haftalar deyip atlıyor arabasına. ailesi izmit'te yaşıyor gökhan'ın. 2 haftadır görmeyince bi özlemle basıyor gaza.

akşam saat 10. telefonum çalıyor, arayan arif ;

-alo, ela?
-efendim?
-napıyosun?
-televizyon izliyorum napiyim sen napıyosun, hayırdır bu saatte?
-hayır hayır..
???
-ela.
-söyle
-ben sana bişey söylicem ama lütfen sakin ol tamam mı?

yazamıyo lan insan. gözümden akan yaşı gibeyim..

-ela, gökhan'ı kaybettik .

o arada arif bişeyler söylüyordu bölük pörçük aklımda sanki.

bayılıyorum orda. yüksek tansiyon da var, fırlıyor tansiyon. acile zütürüyolar. iğne ialç bişeyer yapıyolar. bir tek annem anlıyor onu sevdiğimi.

aga benim sevdiğim kızda 6 ay sonrasında bi gün belirlemiş o gün kendimi öldürücem ciddiyim diyo dedim sen kendini öldürürsen bende gelirim yanında diye ama harbiden zütüm yemiyo.

Ne yazacağımı gerçekten bilmiyorum, kelimeler boğazımda dügumleniyor

insan inanamıyor lan. hani bi kaç saat öncesinde gözlerinin içine bakıyorsun adamın. çok seviyorum ama söyleyemiyorum lan diyosun içinden. sonra kayıp gidiyor bu hayattan. ne kadar garip ve ne kadar basit aslında herşey.

bir de ölümüne olan üzüntümü daha da arttıran; ölüsünü ailesine dahi göstermemeleri oldu. kazada yüzü paramparça olmuş, bir gözü dışarı fırlamıştı. bakmaya doyamadığım gözlerinden biri fırlamış lan. çok acı çekmiş midir acaba?

o günden sonra dedm ki "kızım ela, ciğeri beş para etmez adam da olsa tutulduğun söyleyeceksin sevdiğini" .

söyledim de. ama hep kaybettim lan! 27 yıl bedenine el değdirmeyen ben gidp ciğeri beş para etmez adamlara ruhumu gibtirdim!

gurur yapmayıp söyleseydin sende panpa içinde kalacağına, bak böylesi daha mı iyi oldu amk

zamanı hiçbirşey geriye sarmıyor. tutuluyosun birine, diyorsun ki " bak burdayım,al beni kendine sar"

sevgiyle olmuyor. gibeceksn çünkü. acı verirsen varsın adamların hayatında. bak herşeyim sensizn, dediğinde zütüne okkalı bir tekme savuruyorlar işte. neyi kaybettiniz bu hayatta? bi kez daha düşünün bi.

sonumu iyi görmüyorum. aslına bakarsan kendime bi son bile göremiyorum ben. sözlükte canıma kıyarım diye korkanlar var . kimbilir belki bigün.

hayatım yaşadığım travmatik olaylarla dolu. pgibolojimin iyi olmasını kimse beklememeli.

http://www.youtube.com/wa...i6lqBPY&feature=share dinle bunu panpa :( teselli eder bu şarkı

bi de şey var mesela merak ediyorum. hiç seviyorum dediğiniz hatuna "huur, kaltak,fahişe vs.vs" diyor musunuz? demiyorsanız, seven insan sövmez mi doğrusu? peki ben neden bu kadar çok hakaret işitiyorum söylesenize?

hayatı boyunca babamdan yediğim hakaretlerle ve küfürlerle büyümüş benim karşıma babamı aratmayacak insanlar çıkıyor ve daha da kötüsü ben o adamları hala "seviyorum"

kimi sevsem , sevdi beni. ama sorun bu değil işte. sorun birarada olmayı sağlayacak kadar yeterli değildi. bütün kırgınlığım bu benim.

Bazı adamlar acıyı dindiriyor.

Emre: insanın ölümü beden fonksiyonları bitince değil ya da sevdiği gidince değil, sadece kendini unuttuğu anda başlıyor. Ölüm sondur, yaşarken ölmekse bitmeyen son. Sen ölme.

- Deniyorum inan...

Emre: Bırak kötü olanları gibtir et. güzel olan azıcık şeye tutun,zaten tüm güzellikler azıcık ela. Bana inanmayabilir, güvenmeyebilirsin ama dinlemelisin. iyi ol!

Bir insanı hayatınızın neresine koyacağınızı bilmiyorsanız; usulca alıp, bulabildiğiniz en ücra köşeye bırakın ve bir daha dönüp arkanıza bile bakmayın.. Yoksa her an ecel gibi ensenizde bitiverirler. Sonuçta olan size olur. Yani ‘yazık’ olur..

bedavaya vermem ablamızdan sonra inci kızları sapıttı

bedavaya vermem den sonra inci kızları içlerindeki küçük zilliyi ortaya çıkarmaya başladılar

annemin söylediği birşey var;

bizden herşey çıkar huur çıkmaz!

hayatım boyunca karşıma paralısı, arabasıtahsillisi,vırı zıvırı dünya kadar adam çıktı. burada önemli olan adamın niteliği değil, hissettiğin şey. sana hissettirdiği yani. burada adamın maddi manevi yapısını sorgulamıyosun hiç. biri çıkıp diyor ki mesela" o adamla sen ne alaka kızım manyak mısın" işte film kopuyo burda. hani gözünü kör eden kadınlar-adamlar var ya onlardanım ben. hiç yanyana gelmediğim bir adam uğruna 4 koca yılımı adadım ben. kimse bana sadakattan bahsetmesin!

bu parçaya sarıp gömsünler beni.

http://www.youtube.com/watch?v=1f1cFAu3hKQ

Şerefsiz bir babaya, sizi hiç anlamayan bir anneye, hergün kavga ettiğiniz kardeşlere-abilere-ablalara sahip olabilirsiniz. Ama bu kendinizden avuç avuç ödün vermeniz gerektiği anldıbına gelmez. Boşluklar doldurulmak için var ama doğru olanla. Yanlışlarını kendine bahaneler, kılıflar bularak doğru kılamazsınız. 27 yaşındayım ve hayattaki en büyük ekgibliğim babam oldu. Öyle çok ‘binmişim’ gibi hissettirdi ki kendimi. Ama asla ve kat’a bu ekgibliğimi başka insanlarla doldurmaya çalışmadım ve hele ki bunu bedenimi kullanarak denemeye hiç kalkışmadım. Akıllı olun biraz, akıllı! giberler, acımazlar bile. Gün gelir o lanet ettiğin anne babanın ayaklarına kurban olursun sonra.

Sanırım durumu en güzel özetleyen şey şu;

-iyi bir aileye sahipsen başka hiçbir şeye ihtiyacın yoktur..

Yanyana gelemeyeceğin insana aşık olmanın en kötü yanı, olmayacağını ,canının yanacağını bile bile aynı hayalleri kurup, onunla oturup konuşmak sanırım. Bazen kendini tekrardan öteye gidemiyor insan.. Ne acı ..