Babamın yaptığı huurluk yüzünden hayatım tak gibi gidiyor. Toplam beş kardeşiz. 3 kız 2 erkek. En küçükleri benim. Diğer 4ü yani 2 abim 2 Ablam babamın ilk eşinden. Annemden tek çocuğum. Bugune kadar onlardan hiç bir kardeşlik görmedim. Abilerim zaten arkamızdan sürekli iş çevirirdi. Babam da kumarbazın teki zaten içkici eve gelmez cok iyi bir mesleği olduğu halde eve bir gram katkı yapmazdı. Ortaokuldan beri kız başıma hem okuyorum hem sağda solda garsonluk yapıyorum yük olmamak için. Diğer 4 kardeşimde al ya sende bizim kanımızdansın bi ihtiyacın vardır demediler. Bu huur çocuklarının hepsini annem okuttu annem büyüttü. Son 5 yıldır sadece buyuk ablamla konuşuyorum o da eniştemi abim gibi sevdiğim için. Ama biraz önce benim kahpe dostum beni sırtımdan bıcaklayan huurla tatile gittiğini gördüm. istemsizce ağlıyorum suan. Ben onların kardeşi değil miyim ? Çalışmaktan ellerim ayaklarım paramparça oluyor gece gündüz 3 kuruş kazanıcam diye. Durumu cok iyi hepsinin beni zütüremezler miydi ? SIRF annelerimiz ayrı diye neden üvey muamelesi görüyorum ? Cok zoruma gidiyor beyler

Lamia gibi oldum amk