göztepelilik böyle bir şey

35 1/2 önce “öteki” olabilmektir. başarısızı sevebilmektir. şöyle büyüğüz,şu kupamız var,x takımı yendik gibi osuruk sebepelri aşkını tanımlarken kullanmamaktır…bu anlamıyla 35 1/2 gecekonduludur…..
35 1/2 izmirde kurulan takımlar içinde bizans rengini almamktır. kendisi,başarısız kendisiyle aynada karşılaşmaktan korkmamaktır. dahil değil, hariçtir….
35 1/2 ilk yola çıkmak demektir…
35 1/2 doğduğun, yürüdüğün,sokaklarında dövüştüğün, parklarında içtiğin…..sahilinde öpüştüğün yerdir…vatanındır…büyüdüğün parklarda çocuğunu büyütebilme mutluluğudur….biz olabilmektir 35 1/2…
35 1/2 sılada özlemdir….hariç kaldın mı kalbinin burkulmasıdır…sahilinde meltemi, ışıl ışıl caddeleri.. eşsiz çarşısında 24 saat yaşamı tutabilmektir…
volantirist(belirleyici) yöndür 35 1/2…her seçimde izmirin kaderini belirleyecek kadar net ve birlikte hareket etme, birlikte karar verme yetisidir. dedim ya biz olabilmektir…ksk yi kazanan parti izmirde kaybetsede geneli kazanır….
35 1/2 sporu bir futbol kafesine sokmamaktır…spor salonlarını konserlerin yapıldığı yer sanmamaktır….basket maçının 2. periyotu bitince dışarı çıkmamaktır…
35 1/2 her spor dalında milli oyuncular yetiştirebilmektir. yelken,yüzme, voleybol,basketbol ,judo, bila rdo, tenis…bir algılayışın yansımasıdır 35 1/2…
35 1/2 bir toplumsal kültürdür…yüzünü batıya çevirmektir. kurtuluş savaşı, atatürk ve cumhuriyet lafları duyulunca hala eskisi gibi duygulanabilmektir. asla ve asla bunlarla çelişenlere prim vermemektir. sporda başarı uğruna “takunya” giymemektir….
35 1/2 karşıyakayı tümden temsil eden, sivaslısını,izmirlisini, tokatlısını,göçmenini ,mardinlis ini, konyalısını bir potada eriten ve bi̇z karşiyakaliyiz dedirten bir toplumsal barış sözleşmesidir…
35 1/2 ateştir…35 1/2 aşktır…gece yarısı ansızın kaf kaf çekmektir…balkonlardana atlayıp deplasmana kaçabilmektir…kafaları çekip kederlenmek, güzel günleri düşleyip bir daha bir daha aşık olmaktır cennetine…
35 1/2 vefadır…rıdvan örneğindeki gibi….
35 1/2 asla unutmamak tır…yapılanları daima hatırlamaktır. iyi kötü…
35 1/2 millet tv de avrupa maçalrını seyrederken, sokakta köşede, marşlar söyleyip konfeti hazırlamaktır….
35 1/2 herkesler uyurken mesela bir basketbol maçı için 560 km gidebilmektir….
35 1/2 şiirdir atilla ilhanımızla(bir kırmızı,bir yeşil) der üstad…
35 1/2 tarihtir yaşar aksoyumuzla..
35 1/2 bilimi savunmaktır…sanatı savunmaktır…onlarsız yapamamktır….
35 1/2 benim 35 1/2 bizi

izmirin sokaklarinda,
yürüyoruz formalarla..

izmirli olmayan biri güzel yalı sahilinden karşı kıyıya baktığında , manzaranın ne kadar güzel olduğunu düşünür muhakkak. akşam üstü güneş karaburun taraflarına yol alırken körfezin suyu kızıl olur , bilenler bilir , o vakit karşıyaka seferini yapan vapur romantik bir ulaşım aracından başka bir şey ifade etmeyebilir o kişiye. martılar normal martıdır. deniz bildiğin tuzlu sudur. şehir ise havalı bir hatundur , topuklarını arnavut kaldırımlara vuran.

izmirli olmayan biri alsancak garı'ndan limana yürürken gördüğü o binayı belki bir stada benzetemeyebilir ; benzetse de soğuk betonun hissettirdiği hiç bişi hissine düşebilir. haklıdır..

atatürk stadı'nın önünden geçerken kulağına gelen tek ses otobüslerin kornaları , birahane önü gönül kadınlarının konuşmaları , mardinli seyyar köftecinin ekmek parası naraları , belki iki üç çapulcunun bağırtılarıdır en fazla.

kıbrıs şehitleri tatlı bir mekan , asansör asansör , bayraklar şile bezi , sarı güneş , kırmızı gül , kırmızı araba , kırmızı renktir.

izmir şehirdir.

büyüklerimiz masalar anlatırdı bize.

onlar halil'leri nevzat'ları izlemişlerdi çünkü. hayallerimi futbol topuyla bir danayı yere seren halil süslerdi. atatürk stadında birbiri üstünde maç izleyen insanlar. adını öğrendiğim ilk yabancı futbol takımı atletico madrid'ti benim. ilk öğrendiğim tezahurat kasap havasından bozmaydı. ilk küfürümü hiç tanımadığım insanlara etmiştim.

babam göztepe gençlerde oynamış. onun şortunu giyerdim çuval gibi. mahalle maçı yapardık. herkes bir futbolcu seçerdi kendine, zidanela oynardım , peleyle , ronaldoyla.. ama ceyhun'dum ben!! onsekiz yılın acısını çıkartan bizi 18 yıl sonra 1.lige cıkartan golün ortasını açan ceyhun...

bir izmirli güzelyalı sahilinden karşı kıyıya baktığında , olmasa ne kadar ekgibliğini duyacağını bildiği ; olduğu için , bir gün yine maç yapcağı için sevindiği ezeli rakibini görür işte. sonra da küfreder. körfez kızıla bulandığında batan güneşle , akşam oynanan maçların heyecanını hatırlar. martılar marşlar çığırır , deniz tezahurat bağırır.

bir izmirli alsancak garını geçip o emektar stadı gördüğünde eski maçları gelir aklına. kaşkoller gelir , meşaleler gelir , başbakan ismail gelir. aleyhte penaltılara bakamamak , avazı çıktığı kadar bağırmak ve ertesi gün okulda hava atmak gelir.
isyan marşı gelir..

atatürk stadı'nın etrafında duyulan tek ses ise sarıııı kırmızııı narasıdır. 40 bin kişinin ölmek pahasına sarııııııııı demesi gelir. kırmızı zaten arkasından kendi gelir. 80 bin'in sesi gelir kulaklara.

kıbrıs şehitleri zaferdir. yenilmişsen girmek istemezsin. yenmişsen bayram yeridir kıbrıs şehitleri.

asansör senin taraftır.

bayraklar namustur.

sarı göztepedir. kırmızı göztepedir.

izmir göztepedir.

tamam o forma altında büyük yıldızlar görmedik, en büyüğü ceyhundu belki, belki ersen martin ama gerçekten 3. lig topçusu olduğunu her pasında, her hareketinde kanıtlayan insanları sahada izlemek çok büyük sıkıntı oldu bizim için geçtiğimiz yıllarda. dolmuşçu abinin izmir takımların kaderi ve göztepe'nin geleceği hakkındaki yorumları dinlemek zorunda kalmakta çekilen çilenin boyutlarını arttırmakta haliyle. hoş tribünde çıkan arbede yara almadan eve dönmek paha biçilemez ama insan ona sevinemiyor..

ama öyle bir şey varki, bu haftasonu beni yine oraya çağırıyor. biliyorum yine kanser olunacak, yine gol çizgisindeki toplar ittirilmeyecek, yine rakibin uzaydan vurduğu top bizim ağlarımıza yıllar önce kaybettiği babasına sarılır gibi sarılacak, güzel futbol oynanacak belki ama gol zar zor gelcek son dakikalar geçmeyecek, yine güya büyük futbol virtiözü herhangi bir futbolcu kurtarıcı olarak oyuna girecek, hatta bir ihtimal çıkan arbedede bu sefer ağzım kırılacak ama yine de gidilecek..

gidilecek ta ki süper ligde yapılacak o ilk santrada “isyan marşı” söylenene kadar. sonra görevimi yerine getirmenin mutluluğuyla döneceğim evime.

kalksin eller üçlü için,
haykiralim gözgöz için,
son nefesi verir gibi,
şahadet getirir gibi.

NOT: özet geç bin demeyin beyler okuyun, okutun. GÖZTEPE/yalı