görüşler hakkında tartışmak istiyorum

dostum aynen dediğin gibi. önce elbise isticeksin .sonra araba, sonra bir ev ve daha fazlası. bunun için çok uğraşman gerekecek(maddi durumunu sıfır alıyorum)diyelim ki herşeyi aldın tüm zahmetlere katlandınve tam keyfini çıkaracakken birden (allah gecinden versin)ölüyorsun. uğruna uğraştığın mutlu olduğun herşeyin boş olduğunu görüyorsun.o yüzden bu dünya mutluluklar dünyası değil.

edit:@17 ye katılmakla beraber muhabbetle selamlıyorum

hangi konuda kardeşim.

buradayım okuyorum da, yazılarında problemler var. dilci olmamama rağmen dil bilgim iyidir ve okurken anlatım bozukluklarını düzeltiyorum. dolayısıyla bir tak anlamıyorum. anladığım kadarıyla cevap vereceğim. islâmi açıdan yaklaşacağım ben konuya. bu zamanda dinler tarihi falan okursan bir yere varamazsın. tarafsız kitap bulamazsın çünkü. senin hayattaki amacın mutlu olmakmış. islâmiyette amaç allah'a kulluk etmek ve hz. muhafazid (s.a.v.)'in ve diğer peygamberlerin o'nun elçisi olduğuna inanmaktır.

mutsuz olacağımı bile bile bir çok işe kalkıştım. mutsuz da oldum ama en azından yapmadım demedim. islamiyetin esasında dil, din, ırk ayrımı yoktur. yani insan, insandır ve allah'ın kuludur. yani dünya vatandaşı olmanda bir sakınca yok. sağcılık solculuğun dinle bir alakası yok zaten. onlar ideolojik kavramlar. mezhep konusu gerçekten çetrefilli bir konu. tek din islâm iken, neden farklı görüşler ortaya çıkmış bilmiyorum. ancak sonuçta 4 büyük mezhebin ortak görüşleri çoğunluktadır.

dünya barışı... dostum o iş için bir hırka bir lokma lazım. yani nefsi yenmek lazım. büyük güçler dünya bizim olacak. para için her yol paris uygulaması yaptıkları için, dünya'da savaş devam edecektir.

edit: @18 ve aleyküm selam kardeşim.

@33 teşekkür ederim dostum sohbet için. sabaha ulaştık =)
başka bir gece tekrar devam edelim isterim. son olarak eklemek istediğim birşey var, intiharı mantıklı bulmuyorum, eğer işgence yapılarak öldürüleceğimi bilseydim kesin olarak, kafama sıkardım. mutlu bir insan yapacağı birşey kalmadığını düşünüp yaşama amacını kaybedebilir ama ilk sayfada dediğim gibi hayatın tadına varmamız için bize verilen vakit çok az =)

Zoraki düzenin dayatmalarıyla şekillendirilen insanlarız hepimiz,doğuyoruz dünyadan bi haber ilk nefesimizi tadıyoruz acı acı yakıyor ciğerlerimizi ağlayarak başlıyoruz hayata yada bir şaplakla,geçiyor günler tanımaya başlıyoruz hafiften dünyayı düzen yerleştirilmeye başlıyor beynimize 'onu yapma ayıp' ,'öyle olma alem neder','küpe takma ateist misin sen ? ' ... Bi türlü yön veremiyoruz hayata kitleye uyuyoruz düzenin kölelik prangasını vurduğu taze etlerden biri oluyoruz.Saklıyoruz duygu,düşüncelerimizi insanlardan,saklıyoruz,gizliyoruz 'genel' şeyleri 'özel' yapıyoruz.. Sarılamıyoruz mesale sevdiğimize insanlar neder diye ... aslında sevgileride tam yaşayamıyoruz alem ne der endişesiyle.düşüncelerimiz bile yasaklanıyor yaşamda yalnız kaldığımızda bazen çıkartıyoruz içimizdeki 'mavi kuşu(bukowski'nin bir şiirinin ismidir aynı zamanda tavsiye ederim) öldürmüyor onu düzen ama süründürüyor gizletiyor yasaklıyor... herkesin bildiği gerçeklere 'ayıp' deniliyor..Eğitim hayatımızın ilk anından itibaren başlıyoruz zoraki öğretileri yutmaya şişiyor şişiyoruz sen ne istiyorsun? sen neyi seviyorsun? denmiyor hiç bize uygulanıyor ve eleniyor insanlar.Düz bir ağaca tırman denilen balık gibi hissetmişimdir hep eğitim hayatım boyunca,hala'da öyle 'gibtir et' deyip atlayıp otobüse gidemiyoruz sevdiğimiz yerlere. hep sınav tehtitleriyle,Düzenin yobazlarıyla engelleniyoruz.bir sınavla hayatımızın yönü çiziliyor bizden habersiz kalıba oturtuluyoruz teker teker.Sonra zoraki düzenin birer meyvesi oluyoruz.Menfaat uğruna domalmış kitleler,kaçık ve sapıkların içinde yaşıyoruz,derin bir uykudayız.
Böyle geldiiiik böyle gidiyoruz
http://serdarfiliz.blogsp...ldik-boyle-gidiyoruz.html

panpa ne mutluluğu be mutlu olanlar çoktan uyudu

(bkz: gecenin amlıları burdaaa)

dostum bu dünyada tamamen mutlu olmak mümkün değildir. yaradılışımız böyle.sen ne kadar mutlu oluran ol devamlı daha fazlasını istiyeceksin. biryerden sonra hiçbirşeyden mutlu olamayacaksın. mesela şöyle düşün. benim çok fazla param yok.ama bir zenginden çok daha fazla hayalim var. benim elime az bir miktar para geçse çok mutlu olurum ama zaten parası olan için bu mümkün değil. hayat dediğimizde bu işte yşayacaksın öleceksin ve amelinle ödüllendirileceksin

@27 evet insan mutsuzda olmalıdır ama kendi isteğiyle. garip gelebilir ancak düşünsene mutlu olmak isterken mutsuz olduğunu. bazı insanlara çok imreniyorum, mutlu olucağı şeyleri istiyorlar ve uzun vadede elde edilecek şeyler değil.
misal olarak gezmeyi seviyor, yeni yerler görmek istiyor. en basitinden fabrikada işe girip 1 ay çalışıpta istediği yere gidiyor. kendimden örnek vermem gerekirse ben gezmeyi çok severim. diyelim ki izmiri gezmek istiyorum, basit bir işte çalışırım, 1 ay 600 ytl desek. herhangi bir giderim yok. dediğin gibi insan mutsuzda olmalı, çalıştığım süreç boyunca evime kapanır mutsuz bir şekilde ama ümitle hayalini kurarım gidiceğim yerin. günü geldiğinde ucuz yollu olarak 1 ay dahi kaldığım ve çokta mutlu olduğum günler oldu.
edit: hala ayaktayım usta =)

@17 ülkenin genel toplum ahlakını yansıttın panpa ama şöyle birşey olsa daha mantıklı ve dürüstçe bir yaklaşım olmazmıydı , misal doğan çocuk belli bir yaşa gelene kadar tek bir dinin kitabı ve değerlerinin öğretilmesi yerine çocuğa allahın varlığı ve onun peygamberleri ortak bir şekilde anlatılsa ve bunların hepsinin kurmaca olduğu yönünde ateizm gibi bir düşüncenin de olduğu belli edilse ve çocuk artık olgunlaştığın da gerçeğini bulmayı kendi özgür iradesinde yapabilecek birikime kavuşsa ne güzel olmazmıydı ve eğer dediğin gibi hak olan islam ise muhakkak onu seçecektir , güzel olan şu ki neyi seçerse seçsin mensubu olduğu dini veya görüşü dar sığ bir pencereden değil sapasağlam bilinçli bir iradeden benimsemesi, tabi bunlar ütopya gibi birşey dıbına koym

@25 zaten atadan kalma bir dine inanıyorsan o inanç tam değildir. tabanı ekgibtir yani. diğer taraftan bizler ailelerimiz tarafından senin söylediğin gibi yetiştirildik. dinler güzellikle anlatıldı. hristiyanlığın, museviliğin neden bittiği anlatıldı. islamiyetin neden son din olduğu anlatıldı. ateizm ne diye sorduğumda cevap aldım ben. ve sonrasında aklım ermeğe başladığında okumaya başladım. bilgilerimin temelini sorguladım. doğru mu acaba diye ve sonrasında yanlış öğrenilenleri ve öğretilenleri aileme geri dönüş olarak sundum bak öyle değilmiş böyleymiş diye. islâm seçilebilir bir din bana kalırsa. ama dediğim gibi objektif aile sayısını geçtim hadi birey sayısı bile çok az olduğu için. beyin yıkama faaliyeti ailelerde her daim var.

edit: başlık sahibi sızdı haha (=
edit2: sızmamış tamam.

anlat la anlat kapışacak adam arıyorum saatlerdir.

dün kimi gördüm tahmin et

şu dünyada gurbetteki insanlığa bi iksir sunamıyosak mekan değiştirme zamanı gelmiş demektir

ilk birkaç entiri faşistliğe vurmuyoruz, sonra o kendiliğinden gelir. Anlat bakalım görüşün neymiş

göğüsler diye okudum amk, ben gidiyorum.

cidden mutlu olmak istiyorsan biraz polyyannacılık oynaman lazım

@30 evet şu ayeti arıyordum “Bazen bir şey hoşunuza gitmeyebilir. Halbuki o şey sizin için bir hayırdır. Bazen de bir şeyi seversiniz; halbuki o şey de sizin için bir şerdir. Allah bilir, siz bilmezsiniz” (Bakara, 216) yani insana hayır gelen, allah katında şer olabilir ya da tam tersi. diğer taraftan sürekli hacca gitmeyi hayal eden bir adamın hikayesi vardı. hacca gitmeyi o kadar istemiş ki, adam hacca gittikten sonra yaşama amacı kalmamış ve sonunda yanlış hatırlamıyorsam eğer intihar etmiş. şöyle bir yanılsama var. insanlar bir konu hedefliyorlar ve o hedefe ulaşınca da mutlu olacaklarını zannediyorlar. en basitinden, kendimden bir örnek vereyim.

üniversiteyi kazanınca mutlu olacağımı düşünürdüm. ancak üniversitede 6. senem bitiyor. vakit kaybettiğim için mutsuzum. ancak yaşadığım bir çok olay için de mutluyum. yani aslında hedefe ulaştığım için bir mutsuzluk söz konusu ama bir hayır var ki burada bu mutlu olduğum olayları yaşadım, yaşıyorum. insanların hem doyma noktası, hem de doyumsuzlukları vardır. insan bir günde kaç kez mastürbasyon yapabilir en basitinden bir sual. bütün gün mastürbasyon yap bakalım ne oluyor eah yeter bu da diyor bir süre sonra. ancak bir süre sonra tekrar canı çekiyor ve tekrar yapıyor. mastürbasyona doyma ve mastürbasyona doyumsuzlukla ilgili bir örnekti bu. 1 ay tatil yapıp mutlu olmuşsun. 1 yıl orada tatil yapsan mutlu olur musun peki? garantisi var mı ya da ? 1 ay tatilini yapmışsın. şükretmek en güzeli değil mi?

@31 dediklerinin çoğu mantıklı. ben din konusunda bilgisizim. dua bilmem ve hiçbir din hakkında bilgim yok, ama dediğim gibi elbet kafamdaki sorulardan biraz olsun arındığım vakit başlıyıcam araştırmaya. mutluluk konusuna dönersek, izmire gittim 1 ay kaldım mutlu oldum eğer 1 yıl kalsaydım sıkıcaktı. 1 ay kalıp döndükten sonra 1 yıl geçince tekrar izmire gitmek istedim. verdiğin örneğe uyuyor sanırım.
mesela insan bir çok şeyi sever, bunlar saymakla bitmez.
örnek verirsek bir kişi düşünelim. gezmeyi, şiir yazmayı, fotoğraf çekmeyi, doğayı seviyor olsun. (daha saymadığımız birsürü şey var elbet) bu kişi gezerken fotoğraf çeker, doğada dinlenip huzur bulur ve şiir yazar. bunları kombinasyon haline getirirsek uzun bir süre sıkılmadan yaşıyıcaktır ama bir süre sonra arayışa giricektir. bu bir kısır döngü =)

şimdi aklıma geldi tatille ilgili aslında şu ihtimal de vardı. mutlu olacağını düşünerek tatile gittin 1 ay kaldın ama başına gelmeyen kalmadı. mutsuz oldun. ama gitmişsin mutlu olup dönmüşsün. inşallah mutlu olmanda bir hayır vardır. dünya'nın refah düzeyinin en yüksek olduğu ülke isveç'tir. ancak yine istatistiklere bakıldığında en çok intahar eyleminin aynı ülke çıkması ironiktir. mutluluk herşey değil. yaşama amacını kaybetmemek mühim olan. allah doğru yola sevketsin inşallah hepimizi.