Arkadaşlarım tarafından sürekli ezilmekten, sözlerimin dinlenmemesinden , yaptığım esprilere gülünmemesinden ve en çokta bir hiç olarak görülmekten çok sıkılmıştım. Okulumda çok az arkadaşım vardı. Birlikte basketbol oynardık. Onlar beni severdi. 11 yaşımdan beri taekwondo yapıyordum. Kırmızı siyah kuşakta yaşımın dolmasını ve siyah kuşağımı almayı bekliyordum. Taekwondonun bilinçsizlik yüzünden etkisiz bir bebe sporu olduğunu düşünenler beni çok sinirlendiriyordu. Halbuki kaburgalarına vuracağım basit bir darbe ile kaburgalarını kırıp hatta kırmakla kalmayıp iç organlarına bile zarar verebileceğimi bilmiyorlardı.

Aylar geçti siyah kuşağımı aldım ve ankaraya taşındık ailevi sebepler yüzünden. Ankarada özel bir koleje yazılmıştım. Babam iyi bir ingilizce eğitimi alıp yurt dışına gitmemi istiyordu. Benim hayalimse çok farklıydı. Benim tek hayalim profesyonel bir Karma dövüş sanatları dövüşçüsü olmaktı yani MMA. Ankarada zaman çok çabuk geçiyordu yeni arkadaşlar ediniyordum insanlar beni seviyordu. Birde kızdan hoşlanıyordum adı Buket olsun. Çok güzeldi, o kızda garip birşey beni çekiyordu. Bşr taekwondo salonu aramaya başlamıştım devam edebilmek için. Taekwondo düzenli antrenman isteyen kondisyon gerektiren bir spordur. Esnekliğimi kaybetmemem gerekiyordu.

Sonra aklıma hayalim geldi. Neden bir mma salonu araştırmıyordum. Araştırmaya başladım internette. Ama sonra aklıma Mma kulübünden ne kadar iyi bir profesyonel olabileceğim aklıma geldi. Ama türkiyedeki imkanları hepimiz biliyoruz. Deneyelim bakalım dedim. Aradım konuştum. Aldığım madalyalardan ve derecelerden bahsettim. ilgilerini çekti ve beklediklerini söylediler. Bu sıralarda Buket aklımdan çıkmıyordu adeta kazımıştı kendini kafama. Ertesi gün okuldan çıktığım gibi servisime gelmeyeceğimi söyledim. Lisede 3. Sınıfta babam ile yeni taşınmıştık annem uzun yıllar önce bizi terkedip gitmişti. Şehri bilmiyordum daha. Babam beni alıp salona bırakacaktı

Salona ilk girdiğimde renkli giyinmiş bir antrenör ter kokulu eldivenler deri kum torbaları ve yerde güreşen çocuklar gördüm. iki tane deneyimli olan yaşıtım onları çalıştırıyordu. Yanlarına gittim selam verdim. Pek cana yakın değillerdi. Şu hocanın bahsettiği taekwondocu senmisin dedi. Evet benim dedim ne çabuk yayılmış başarılarım diyerek ufak bir gülümseme yaptım. Ciddi şekilde bakarak üstünü şurada değiştirebilirsin dedi göstererek soyunma odalarını. Soyunma odasına gittim ayaklıklarımı taktım. Bandaj almıştım ama nasıl bağlayacağımı bilmiyordum. Gidip o çocuklardan yardım istedim.

Bandajımı bağladılar. Son anda biraz sıktı elimi ittirircesine. Hoca geldi ve tekniklerimi görmek istediğini söyledi. Tekmelerin en bilinenlerini gösterdim. Hoşuna gitmiş gibiydi. Birde gerçek bir rakibe karşı yapacaklarını görelim dedi. Sarışın olanı çağırdı ve sparring yapacağımızı söyledi. Eldivenlerini taktı karşıma geçti. Yumruk teknikleri bilmiyordum. Guardımı aldım ve hoca başlayın dedi. Ben başlarken başımı ve vücudumu öne eğerek selam verdim. Güldü ve eldivenleri tokuşturacağız ceki çen çocuk dedi. Tokuşturduk eldivenleri. Başladık sparring e. Ben olabildiğince mesafeyi korumaya çalıştım. Yaklaşıp yumruk atmaya çalıştığında sırtımdan dönerek karın seviyesine tekme atarak (dwit chagi) onu uzaklaştırıyordum. Uzun sürdürmemem gerekiyordu. Bir açığını yakalayıp tek seferde indirmem gerekiyordu. Yumruk atması için uygun pozisyonu yarattım. Yemliyordum onu , sağ tarafımdan guardımı açtığında yumruk atmaya çalışırken tersinden dönüp kafa seviyesine bir dönen tekme denedim (pandatolyo). Gerçek bir müsabaka olsa tekniği yemişti. Hoca beni tebrik etti

Tekniklerin güzel ama ekgibsin dedi hoca. Bunun yanında taks ve güreş öğrenmen gerekiyor dedi. Müsabakada işin zor olur yoksa dedi. Bende ne öğrenmem gerekiyorsa hazır olduğumu söyledim. Antrenmana başladık. Birkaç güreş kilit tekniğinden sonra çıktım antrenmandan. Eve gittim ve sevdiğim kıza söyleyeceklerimi düşünüp uyudum. Sabah açılacaktım kararlıydım. Bir kez daha içime gömüp kaybetmeyecektim. Sabah oldu sınıfına gidip yanıma çağırdım ve okul revirinin karşısındaki duvarda konuşmaya başladık. Onu sevdiğimi söyledim. Bana planın ne demekle yetindi. Hayal kırıklığına uğramıştım. Onun üzüntüsüyle antrenmana gitmedim. Babamla baba oğul dertleştik. Bana hayallerinden vazgeçme şampiyonum dedi. Şampiyonluk en büyük zaafımdı. Hep en iyi olmayı istemiştim. Ve olacaktımda

Aylar geçti taks ve güreşte ikiside uzun zaman emek ve çalışma gerektirdiği için temelin biraz üstüne çıkabilmiştim. Maçlara girecektim Antalya turnuvasında. Buketle arkadaşlığım ilerlemişti iyi anlaşıyorduk sevgili gibi konuşuyorduk. Ama yetmiyordu bir bütünlük olmuyordu. Ona sarılıp duygularımı ifade edemiyordum. Antalyaya otobüsle yola koyulduk. Hoca hazırmısınız şampiyonlarım dedi. Otobüsten"Daima ! "sesi yükseldi. Herkes çok iyi hissediyordu benimse kafam karışıktı. Aklımdan çıkmıyordu o. Sonunda vardık ve butik bir otele girdik 5kişi. Arkadaşlar içmeye çıkacaklarını söylediler benide zorla zütürmek istediler. Ben içkiyi oldum olası sevmem sigara dahi kullanmazdım. O gün çıkarttılar beni zorla dışarıya

içmiştim biraz ama kendimi kaybedecek kadar değil. Sahildeydik ve arkadan kızlar laf attı. Yanımıza gelip oturdular. Elimizdeki nasırları ve yaraları görünce "Biraz abartıyorsunuz sanırım diyip güldüler". Ben bu iğrenç muhabbetten sıkılıp otele geri döndüm. Maçlara odaklanmam gerektiğini biliyordum. Taki tek bir mesaja kadar. "Sen haklıydın greyfurt peyami". Evet sonunda bir bütün olabilmiştik. Çok mutluydum. Maçlara çıkmayıp onunla bütün gün konuşabilirdim. Ertesi gün oldu hoca gelip sabahın köründe "Aslanlarım koşuya çıkıyoruz turnuva uzun sürecek!" dedi.

Ve sonra maça çıktığımda karşıma 5 tane zenci gelip beni kafes duvarlarına vura vura gibtiler mutlu son

Koşu için sahile indik. Sahilde birkaç dakika koştuktan sonra bir sokak büfesinde oturup bütçeli ve sağlıklı bir kahvaltı yapmaya çalıştık. Otele döndük ve şimdi emeklerinizin karşılığını alma zamanı dedi. Çantalarınızı alın müsabakanın yapılacağı tesise gidiyoruz dedi hoca. Çantamızı alıp otobüse bindik. Tesise vardığımızda kapılar henüz açılmamıştı. Kalıplı bir güvenlik gelip kolay gelsin çocuklar diyip kapıları açtı. içeri girdik ve bir soyunma odasına yerleştik. Hoca biraz moral konuşması yaptı. Çok çalıştınız bunu yapabilirsiniz vs. Benimse aklımda buket vardı onunla konuşuyordum. Çok stresliydim. Çalışmam ısınmam gerekiyordu. "Benim için kazan şampiyonum * " Bu mesajdan sonra onu sevdiğimi söyleyip kulaklıklarımı takıp bandajımı sarmaya başladım. Geçtim kum torbasının karşısına ve geliştirmekte olduğum yumruk tekniklerimi atmaya başladım. Hoca gelip ilk rakibimin kolay olacağını söyledi. Heyecanlıydım, bu biraz olsun içimi rahatlatmıştı. Ama karşımda kimse duramayacaktı. Nede olsa hayalim şampiyonluktu.

Soyunma odasından çıkıp eldivenlerimi takıp yavaş yavaş kafese doğru ilerledim. Rakibim turuncu saçlı, hafif iri, ve çilli bir çocuktu. Bacaklarını pek iyi kullanamıyordu benim aksime. Yumruklarınında güçlü olduğu söylenebilir ama tekniği sokakta boşa yumruk sallayan bir adamdan farksız gibiydi. Kafese girdim dişliğimi taktım. Hakem kuralları saydı adil bir maç olsun dedi ve maçı başlattı. Artık eldiven tokuşturmam gerektiğini biliyordum en azından. Eldivenleri tokuşturduk ve maç başladı. Ben önce kalça kısımlarına tekmeler atıp dengesini ve duruşunu bozmaya çalıştım. Bana dokunamıyordu. Adeta görünmezdim, ama bu sefer ringdeydi. Sağ kalçasına bir tekme daha attıktan sonra dengesini kaybetti, topallıyordu. O ayağına tekme atmaya devam ettim. Mesafeyi kapatıp tekmelerden kaçmaya çalışsada ben hep mesafemi koruyordum. Sonunda dengesi bozuldu. Hızlı bir hareketle ayağından tutup yere serdim. O sırada başımım arkasına yumruğunun alt kısmıyla iki tane geçirdi. Ama yorulmuştu etkili olamamıştı. Bacağından tutup yere yatırdıktan sonra ayaklarını bel kısmıma sarıp kilitlemeye çalıştı. Ellerimle kaburgasına bastırıp üstüne çıktım ve yüzüne yumruklar dirsekler indirmeye başladım. Çocuğun kaşı dirseklerim yüzünden açılmıştı ve hakem hemen beri sırtımdan tutup geriye doğru savurdu. Maçı kazanmıştım. Şampiyonluğa yavaş yavaş ilerliyordum. Keşke bu başarılarıma şahit olacak birileri olsaydı.