Bunu insan okuyacak huur evladi.

Amk uzunluğa bakım dedim direk gözüme çarpan yazı.
"Eski pavyon çalışanı bir mature vardı."

inanç derken?

Anlat. SAAAARIYO.

Icerdeki yatağa uzandım. Emrelerı bekliycektim üstüne birer bira daha atarız diye ama pek halim kalmamış mature yordu zaten. yatakta uyuklama ya başladım. Rüya olduğunu düşündüğüm bir kare gözümün önüne geliyor. yatağın altından bir kaç ayağı kopmuş büyük bir örümcek çıkıp çıkıp geri giriyor. bunalıp terlemeye başlıyorum yatağın altında bişey varmış ayaklarımı yere indirmeye korkuyorum. derken bişey ayağımı tutunca uyandım. Harbiden terlemişim.ger ekten korktum eğilip altına bakamadım. Etrafa göz gezdiriyorum sanki benim evim değil herşey ürpertici geliyor. sanki yarı karanlık olan tuvalet tarafında yerde oturan bişey var. görmediğim biseyin oturduğunu nerden biliyorum hemde siyahlı bişey bu.ensemden titremeye başladım. Çok yalnız kalmisimdir hiç böyle olmamıştım. Kafamı sağa çevirip pencereye bakarsam bişeyle göz göze gelicem sanıyorum. Donup kaldım öylece. Elemanları ariycam telefon karşımdaki kanepenin üstünde kalmış yere basıp oraya gidemiyorum. arkamda bişey var biliyorum omuzlarım karıncalaniyor.

Ayaklarım yere değmeden oturdum yatağa yerde koridor dan baslayip yatağın yanına kadar gelen çamurlu çıplak ayak izlerini gördüm. Ayakkabiylami yattım diye ayaklarıma bakıyorum. evet ayakkabıyla yatmışım ama çamur yok temizler. üstelik yerdeki izler çıplak ayak iziydi.bir çocuğun ayağından biraz büyükler. Kalp atışım okadar hızlandı ki adrenalim beni dışarıya kamelya ya attı. Telefonnu almadan çıktım geride giremiyorum. dışarda ki bütün ışıkları açtım. Icerde perde hareket etmeye başladı. O her neyse görmemek için kafamı yere çevirdim.

Zonklayan beynim mantıklı düşünmeye çalışıyor. Bi saat önce burda altı kişi vardı onlardan kalma bir iz olabilir. evde bizden biri vardır belki ama araba daha gelmemiş diye beynimle konuşurken yerde benim yaraladığım örümceği gördüm. Hala hareket ediyor ve iki tane daha gelmiş yanına sanki arkadaşlarına yardım etmeye çalışıyorlar. tiksinmem yerini pişmanlık ve üzüntüye bırakmaya başladı. biraz yaklaşabilsem bişeyle ordan alıp bir kenara atıcam ama yaklaşamadim.
Gene ensem ve omuzlarım karincalanmaya başladı sanki arkamda rüzgar esiyor. aniden dönüp baktım çamurlu ayaklar arkama kadar gelmiş. Gerçekten bişey varmış arkamda

Bahçe dışı yol tarafından gülüşme sesleri geliyor. asma yapraklarıni aralayıp bakındım emre salih ve üç kadın arabaya biniyor. bunlar geri mi geldi diye aklımdan geçirdim ama binip gittiler. olan hiç biseye anlam veremiyorum. bahçe hortumuna kafamı dayayıp iyice ıslattım kendimi ıslak ellerimle yüzümü tokatladım bi kendine gel diye. şimdi eve giricem ve herşey normal olarak devam edicek. hatta banyoya girip soğuk bir düş bile alırım diyorum.
Hiç kolay olmadı belki yarım saat bekledim girip girmeme konusunda. önce kapıyı aralayıp içeriyi görmeye çalıştım. Görebildiğim kısımlarda bişey yok tu ama yatak tarafını görmek için iyice girmem gerekiyordu. yavaşça iki metre kadar daha girip yatağa doğru baktım. Ayak izleri yoktu ancak yatağımda yatan üstü örtülü bişey vardı. Bunu görünce bahçeden de çıkıp kendimi yola direk ışığınin altına attım. Nefes nefeseydim surdan bi insan geçse ayağının altını opucem.ama kimse geçmez allahın dağı burası. Gene telefonum yok ama mümkün değil girmem o eve diyorum gerekirse sabaha kadar burda oturuçam diye direğin dibindeki taşa oturdum.
Gözlerim sürekli ışıkları yanan evde. ıcerde bir hareket var sesler geliyor camın önünden birileri gelip geçiyor. Daha dikkatli baktığımda emre ve koluna girmiş kadını gördüm. Ardından salih ve diğer kadın dışarı cikiyorlardi. tanrım bunlar nezaman geldikı şimdi çıkıyorlar bu nasıl iştir. Kapıda araba yok. emre içeri sesleniyor sakın uyuma bekle bizi haAaa diye.bu lafı giderken bana söylemişti çok iyi hatırlıyorum. ıcerdeki de benmiydim yoksa. bakalım nolcak diye ayağa kalkıp izlemeye başladım. bunlar dördu çıkıp yola doğru değilde arka bahçe tarafına doğru karanlığa girdiler.lan ne alaka diyorum ordan çıkış yokki tek çıkış burası. birazdan sesleride kesildi zaten. hayretle o tarafa bakıp bana oyunmu yapıyor bunlar derken kapı bidaha açıldı.
Ama giren çıkan kimseyi göremedim.

Etrafıma bakındım gidebileceğim en yakın yer dört beş kilometre ılerde ki başka bir bağ eviydi. onunda ışıkları yanıyor birileri var demekki.ama aramızda aydınlatma direkleri yok zifiri karanlık heryer. telefon olsa ışığıyla giderdim. burda kalırsam kafayı yiycem ne yapıp edip o telefonu alicam önce elemanları ariycam ulasamassam ışığıyla diğer eve gidicem. gene yarım kapı yapıp içeri yi kont etim. bişey yoktu yatak bıraktığım gibi incinti. nasıl oldu bilmiyorum ama teli alıp dışarı firlamayi basarmistim. yada buna izin verilmişti. önce hepsini tek tek aradım kimse açmadı telini. direğin dibine oturup yüzde kirklik bir şarjın beni oraya zütürüp goturrmiycegini düşünmeye başladım.39 a düşünce daha fazla zaman kaybetmemek adına gitmeye karar verdim. yoldan sapmazsam direk zütürür beni yol ama arada ayrimlar var buralar bağ bahçe olduğu için traktör yolları var hep. ekran isigiyla yürüyor ayrımlarda flaşı açıp yolu netlestiriyordum. yolun yarısını geldim nerdeyse

Şarj bitmesin diye yarım saattir düşe kalka yuruyorum ama saat sürekli biri gösteriyor zaman hiç geçmiyor. şebeke de gitti.eve bayağı yaklaştım ama orman yollarına girmemek için flaşı çok açınca yüzde beşe kadar düştü. Artık bitsin önemli değil diyip dahada hızlandım. Telefon kapandığında bahçe kapısına gelmiştim zaten. nekadar çok bizimkine benziyordu burası sanki adam babamla beraber yaptırmış ikizi gibi. demekki buralarda hep aynı oluyor diye bahçeye girdiğimde içerden kalabalık gülüşme sesleri geliyordu. çok iyi birden fazla insan var diye tam kapıyı calacaktimki içerden emrenin sesini duydum. daha erken gitmeyin diyordu.
Camın birinin perdesi aralıktı noluyor burda diye aralıktan içeri baktım. Bunlar kadınları goturuyoruz diye burayami gelmişlerdi acaba.
Icerde emre salih ve benim mature içki içip oynasiyor.ama o adam ben değildim. kadının yanında kısa boylu cüce gibi çirkin bir yaratık oturuyordu. kadın korkmadan bu şeye dokunuyor saç gibi yüzünde uzamis kılları oksuyordu. refleks olarak elim yüzüme gitti biseyim varmi diye ama ben normaldim.
Kapıyı çalıp içeri girecem ama bu yaratiktan korktum. bunlar gerçek olamaz bukadar yolu boşunamı geldim. istesem de geri dönemem ne olursa olsun çaldım kapıyı.

Kimse duymamış olacakki açan olmadı. Bu sefer korkumdan tekmelemeye başladım. Sesler bir anda kesildi ama hala açan yok. emre açın lan diye zütümü yirtiyorum.ses seda yok. tekrar aralık olan camdan baktım ıcerde kimse yoktu. sadece o yaratık elleri dizlerinde başı yerde tek başına oturuyordu.bi an kafasını kaldırdı ve göz göze geldik.bu şey insan değildi artık anlamıştım. Bahçe kapısına kadar uzaklaştım artık beynim de ayaklarimda çalışmiyordu. kapı kendiliğinden açıldı sanki beni içeri davet ediyordu. uzaktan baktım öylece girmek için tamamen delirmek gerekiyordu. bizim ev burdan gorunuyordu.bir araba ışığı yanasiyordu heralde bu sefer emreler geldi keşke birazdaha bekleseydin diye pişman oldum. belliki bu gece sabah olmayacaktı. geri donmeliydim küçük calilardan elimde taşıyabileceğim bir ateş yakarsam yolumu aydinlatirim diye etrafıma bakındım. Bahçede eski elbiseler vardı. Büyük bir sopaya bunları sarıp meşale yapacaktım bir kaç tanede yanıma aldım yolda takviye yapmak için.
Evet bu flaş ışığı gibi olmasada baya bi aydinlatiyordu.ama çok dayanmıyor du yanan parçalar yerlere düşüyordu. koşmam lazım diye tekrar eve dönmeye başladım.
Tahminimden daha çabuk bittiler yolda kendi tisortumu sarıp yakmak zorunda kaldım.ama eve kan ter içinde ulaşmıştım.

Araba park halinde kapıları kilitli girip yattilar heralde ses çıkmıyor diye direk ışığında bir soluklanmak için durdum. kamelya da yatan biri vardı gölge gibi tam net göremediğim bir diğerine bu yatanın etrafında dönüp duruyordu.
Daha net görebilmek için bahçe kapısını yavaş açtım busefer gene bir sürpriz olmasın diye. daha net gördüm yatan kişi bendim sızmış kalmış gibiydim. etrafımda dönüp duran şeyin yüzünü bir türlü göremiyorum. Işığın altında durdu ve bu şeyin bir yüzü yoktu.bu da ne böyle derken yatmakta olan benim sol kolumu tutup sıkıyor du.bende diğer elimle onu kovmaya çalışıyordum
Lan örümcek diye vurduğum şey bumuydu acaba...

matureleri eve yolladın ya.. gerisini okumadım.. ne taktan hikaye

Bu şeyle aramızda belki onbes metre vardı. Ama bir anda nasil olduysa göz göze geldım. Tam önümde belirdi patlıycak gibi iri kırmızı gözleri ve at kıllı çenesini görünce olduğum yere düşüp kaldım.
Orda ne kadar kaldım bilmiyorum emrenin sesi ve tokatlamasina açtım gozlerimi.lan oğlum sen şimdiden uyumussun birde sizi beklicem diyorsun lafını kulaklarım duyuyor ama beynim algida bir sorun yaşıyor. Salih burda kadinlar burda. doğrulup hepsinin yüzüne anlamsızca baktım. Gerçek gibiydiler eğer gerceklerse sarılıp agliycam korkumdan. salih hadi biz bırakıp gelelim diyor. anladığım kadariyla kadınları evlerine birakicak lar. Hayır diye bagiriyorum sakın gitmek yok. hepsi mal mal bana bakıyor. Kimse gitmiycek sabaha kadar burdayiz bir daha yalnız kalamam.
Bir sarhoşun nidalarini pekte ciddiye almadılar illa gidicek sürtükler. baktım olmayacak arabaya doğru gidiyorlar ozaman bende geliyorum dedim.lan zaten beş kişiyiz sen nere geliyon dedi emre. ozaman sen kal ben gideyim dedim

En azından emre kabul etti iyi gidin ben beklerim diye kamelya ya oturdu. salih direksiyonda ben yanında arkada üç tane huur kafam bi dünya karanlığın içine doğru far ışığında hareket ettik. hala terleyen yüzümü ellerimle siliyorum.sen iyimisin diyorlar evet diyip gecistiriyorum.
Bi an önce şunları bırakıp dönmek istiyorum hatta baba evine gitmeyi düşünüyorum ama bu saatte eve kimse almaz beni biliyorum. emre ve Salih le sabahliycaz inşallah diye camdan asma bahçelerini izliyorum. arada bir kulübe ve ışığı görünüyor hiç insan yok bu saatte.
Derken zayıf far ışıkları ilerde yürüyen birini aydinlatmaya başladı.

Bir arabanın ancak sigabildigi dar yolu ortalamiş yürüyen ,yaklaştıkca kısa boylu çocuk gibi ,bi insan olduğunu görünce buda kim lan diye istemsizce söylendim. kimse oralı olmadı lafıma sanki duymamışlar gibi. matureler uyukluyor ama salih cin gibi hala.lan çarpacan çocuğa yavaslasana diye bağırdım. Ne çocuğu lan derken bu şeyin üstünden geçti. Ben ellerimle gözümü kapattım carptigini görmeyeyim diye.bi an içimden bişey geçti sanki. kimseye çarpmadik bu şey arabanın içinden geçti sanki arkaya baktım karanlıktan görülmüyor.ben bağırdıkca matureler de bilmeden bağırmaya başladı. salih gormedinmi oğlum diyorum bişey görmedim diyor. allahım nerden buldum bu belayı diye kafamı sağ cama çevirince yolda yürüyen şeyin kapı hizasında bizimle beraber geldiğini gördüm. işte orda kıyamet koptu kendimi arka koltuğa karıların kucağına attım. Bu sefer ciddiye almış olacakki salih aniden durdu. herkes bana bağırıyor delimisin sen ne içtin diye. uyuşturucu sonucu halusunasyön gördüğümü falan sanıyorlar. Ama alkol harici bişey içmedim ki.ordaydi diyorum ama kimsenin biseye inanacağı falan yok.
Salih oğlum önce beni eve bırak kapıyı kırar gene girerim o eve yeter artık dedim. güzergahı değiştirip baba evinin önünde durduk.
Kızardım utandım diycek bişey bulamadan araba sende kalsın diye indim.

Saat gecenin biri beş katlı apartmanin önündeyim burası bile huzur veriyor insana. arabalar insanlar geçiyor yoldan. asansöru çağırdım ama binmedim. Hem korkumdan hemde merdiven çıkarken düşünecek zaman bulmak için. anahtarım var ama annem hep içerden kitliyor kapıyı. Umarım bu sefer açıktır yoksa uyandırmam gerekiçek diye anahtarı çevirdim.
Akşamdan beri yolunda giden tek şey kapının açık olmasıydı hayret diye sessiz sessiz girdim. Direk odama geçip yatıcam kimse duymadan

Çok geçmeden başıma geliceklerı de anlamış oldum odama girince...

Yaz panpa okuyorum