Üniversiteler kapandıktan sonra eskisehirden memlekete döndüm. Eskisehiri bilen bilir izmirin kardesi gibidir. Herkes rahattir kolay kolay kiz kavgalari olmaz erkekleri geniştir. Velhasıl memlekete döndükten sonra burdaki arkadaslarimla buluşma ayarladık. Herzaman ki takıldığımız kafelerden birine gittik oturduk. Sohbet muhabbet ilerlerken bi kizin bana baktigini ve gulumsedigini gordum. Yaninda ustelik baska bir erkek vardi. Ulan simdi bende baksam dikkatlice yanindaki erkekle mevzu cikacak ortamin guzelligini bozacam diye dusunup bakmamak icin yonumu cevirdim. Merak mı desem, yoksa hoşlantımı desem bilemiyorum beyler. Tutamayip tekrar kiza baktim. Hala yuzu bana donuktu. Yanindaki erkek hesabi odeyip kalkti gitti. Yaklagib yarım saat geri donmesini bekledim ama cocuk bidaha gelmedi.En son dayanamayip gittim kizin yanina

+Pardon dikkatimi çekti de neden sürekli bana bakıp guluyorsunuz?
-Kusura bakmayin ben görme engelliyim sizi rahatsiz ettim sanirim yanimda kardeşim vardi onun anlattiklarini dinliyordum dedi.
O an yerin dibine girdim amina koyim. Hemen toparlamaya calistim.

+cok ozur dilerim ben bilmiyordum sizin görme engelli oldugunuzu lutfen ozurlerimi kabul edin
- (hafif bi tebessumle) beni gidecegim yere kadar birakirsan kabul edebilirim dedi
Beyler hayatimda duydugum en guzel ses tonuna sahip kızdı. Kumral beyaz tenli bi kızdı. Gozlerini deniz mavisiydi. Ulan manken gibi kızdı ama bu güzelliği görmekten mahrumdu
Arkadaslara durumu izah edip kızın yanına gittim koluma girdi ve yürümeye basladik. Kız konusunda ufak kusur bulsam birakan biriydim ben.Bu kız bana cok sey ogretecekti farkindaydim. Gidecegi yere kadar sohbet ettik ve baya eglendim konusurken. Nasil olsa beni gormuyor diyip onu yol boyunca izledim.Şuan hala gorusuyoruz konusuyoruz bazen fırsar bulursa bulusuyoruz. Açılamadım kendisine. Belki ona acıdığımı düşünür diye. Taktik verecek akli basinda panpalarim yazsin

Okumaya üşenen binler için özet:Sevin amk ayirt etmeyin nefes alan herseyi sevin