Uyandığımda yatağımda değildim. Sırılsıklam olmuştum. Evdeki herkes başıma toplanmıştı. Kötü bir rüya gördüm deyip geçiştirdim sonra mutfağa gidip elimi yüzümü yıkadım. Bu gördüğüm rüyayı unutmadan yazmam gerekiyordu ancak eger yatağa geri dönmezsem beni rahat birakmayacaklar muhtemelen gördüklerimi unutacaktim. Bu sebepten mutevelli yataga geri dondum. Dibinakoyayim yatak yatak degil havuz olmuş. Az güzel şekli olaydi garibimin jakuzi olacakmis.
Neyse bunlar yatti tekrar ben kalktim hemen calisma lambasını yaktim kağıdı kalemi masaya koydum bi sandalye çektim bi bardak da su aldim tam oturacam cok gibimsonik bi sey oldu. Hic bi gib yokken balkona ciktim. Gökyüzüne baktim saat gece 03:40 civarlari havada tek yıldız yok. Hatta ay bile yok. Sonra bi an kendime geldim napiyom lan ben dibinakoyim gibi oldum sokaga bi baktim hassgibtiri yapıştırarak içeri attım kendimi.
Edit: "Hanimlarin dikkatine çin mali tadi veren ve kürtler gibi bölünerek tureyen ve taka saran cinli bir masal değil bilhakis başımdan geçmiş olaylar ve yasadigim her seyin temelini oluşturan gördüğüm ruyadir. Eger gibleyen olursa devaminda basimdan geçenleri de yazarim"

Sokak kapkaranlikti beyler. Sabaha kadar igib yakan liselilerle dolu 3 gece lambasiyla aydinlatilan ve ruzgardan bile etkilenip yanan otomatik lambalarin aydinlattigi sokak binler oyle karanlikti ki dibinakoyim o bile yeterli korkmaya ama benim kendimi iceri atmama sebep olan sey balkondan asagi baktigimda tam bizim evin altinda sokakta karanlığın icinde daha karanlık ama kesinlikle fark edilebilen bir siluet. Bi anda karanligin icinden ay gibi parlayan yuzunu ve o korkunç gözlerini bana dikti ve kendimi iceri nasil attigimi sasirdim. Sonra az evvel masaya koydugum bi bardak suyu ictim cesaretimi topladim ve balkona yeniden ciktim.
Sokak lambalarindan ikisi yanıyor kediler her zamanki gibi kovalambac oynuyor isigi acik liseli binlerin de naptigi malum. Derin bi nefes alıp rahatladım. Iceri girip masaya oturdum ve basladim yazmaya...