gönlümden kopan satırlar

ilkokula başlarken, liseye başlarken, dershane... herhangi bir kurs... hepsinde ilk 1 hafta 2 hafta kayıptım. Duygusal çöküntüdür bu,belli etmek de istemezsin. Kimse fikrini merak etmez, yada senin için kesinlikle öyledir her daim. Neden 1-2 hafta. çünkü sonra benimserler, herkes aynı olur. aa o mu sahi bayaa kilolu falan derler. o da artık sana koymamaya başlar zaten

reserved

oo everim böyle başlıkları

kasap satırına gitti aklım bi ara saat geç olunca oluyor böyle

ama sonra dışarı çıkarsın, yine aynı sınav. denemedim mi denedim. çok denedim. olmadı anasını satayım, olmuyor. dayanamıyorum yiyorum da değil mesele. belki sabırsızım belki yeterince uygulayamıyorum belki iradesizdim ama ne olursa olsun çok istemiştim. Öyle çok istemiştim ki o istek herşeyi aşardı oğlum. ama olmadı.ne bileyim lan işte olmadı

devam panpa güzel
hepsini şukuladım panpa

bi insanın sevmeye hakkı olmamasını düşünmek ne demektir ? Oğlum inadına 3 tane arkadaşım var, abartısız çok yakışıklı çocuklardı. üniversite 4.yılıma geldim bak ikisine mankenlik teklifi geldi lan daha yeni. Oğlum benim ne işim var onların arasında. Hoş;onların arasında olmasam farkederdin sanki beni...

bak birşeyi çok iyi becerdim. senin haberin bile yoktu ama herkes başka kızlardan bahsederken tek cümle etmedim. sana ihanet edebilir miydim. böyle bir ayıyla, bir içim su 4. sınıf kızımız nerde karşılaşabilir beyler bayanlar ? Hı ? evet kütüphane.

kütüphane görevlisiydim.2.tenefüsümüz uzundu ve öğle aramız vardı o zamanlarda açıyordum bilirsiniz görevleri işte, kayıt tutma gün sayma cart curt. Birden girdi içeriye, öyle güzel girdi ki o tarihi anı saniyeyi saati dakikayı ayı günü kaydetmeyi bile beceremedim.

Gülümsedi, alay eder gibiydi, evet evet öyle güldü. Lan oğlum sana kalsa kimse sana normal gülemez zaten, herkes anca senle dalga geçiyordur. Sıcak samimi bir kız işte..

-bana bir kitap lazım ama akıcı olsun.

ben bu cümleyi hayatta kuramazdım, akıcı olsunmuşmuş. bak sen. sen kim oluyorsun ki seçebiliyorsun. ama o bütün evreni isteyebilirdi. olayları bu denli büyütmüşüm düşünün.

duraksadım. hayranı olduğum bir kız var karşımda, ben o anda sıla fan page açan velettim. sıla gelmişti bana birşey sormuştu oğlum

- ee... tabiii şurada aziz nesinin çok güzel kitapları var,bir tanesine ki hele bayılırım ben. bir solukta okudum.

koduumun ayısı konuşabiliyormuşsun işte dimi ?

-aa öyle mi,neymiş adı?

-Adamı zorla deli ederler

-Peki, rica etsem kitabı verebilir misin.

adını soyadını kaydetmem gerekiyor... Laf... Anamın babamın adı soyadında teklerdim ama bu kızda öyle birşey yapamazdım.Çıkmıyodu ki aklımdan.

iyi rol yaparım, yeni duymuşçasına bi iki kere tekrar ederek yazdım adını soyadını Damla'nın...

reverze

bede tipsizim aynı şeylerin daha fazlasını ben yaşadım

günler geçti... o rastlaşma unutulmadı. beni ben yaptı. ya okadarcık şeyi insan nasıl bu kadar büyütebilirdi şimdi inanın aklım almıyor. ama hep o anlar vardı. belki erkek arkadaşıyla yiyişiyordu ben onları düşündüğüm anda... Hakkında hiç birşey bilmiyordum ki...
izmitin bi ilçesindeydi sadece, bende ordaydım.bir kere konuştuğunda duydum bir kız arkadaşını yemeğe davet ettiğinde bizim otobüsü tarif etmişti

sonra bir gün okul korosunda gördüm onu... tek solo parçayı da o söyledi, nasıl unuturum ? Damla'nın ağzından dökülen ''Bülbülüm altın kafeste'yi''. koro... tabi ya. evet benim sesim fena değildir, ben bağlamada çalıyorum çat pat o sıra. abim de gitar kursuna gidiyor.

bizim peder kızdı abime bi gün bişey için. sonra bu para verdiği kursa da gidemedi. bari sen git dedi.tam o sıra bu muhabbetler işte. bağlamanın zorluğundan sonra direkt de kapmıştım gitarı 3 derste. kaptım dediğim 4 akorla şarkı söyleyebiliyordum işte

baktım olacağı yok.ben mutlu değilim oğlum lan. böyle hayat mı olur ?

işte o gün mark kerr devrimidir. cuma günü istiklal marşı çıkışı müzik hocasının yanına gittim. öğretmenler odasındaydı. volta atıp duruyorum, devrim dediysek de hala 110 kiloyuz neyse o farketti. Çok tatlı bi kadındı. Sempatik,ilgili.

-Mark oğlum ne diye dolanıyosun sen orda

-Hocam ben size bişey söyliycem de.

Kalktı dışarı geldi.

bir çırpıda- hocam ben koroya katılmak istiyorum.

-zaten erkek eksiğimiz var oğlum gel bir dinleyeyim seni dedi.

yakınlardaki boş sınıfa geçtik, aynadan severek ayrılanlar şarkısını söyledim, defalarca çalışmıştım. gözleri doldu, çok sevindi. oğlum nerelerdeydin şimdiye kadar dedi. çok aşırı iyi olduğumdan değil, benden beklemediğindendi biliyordum ama ertesi gün koroya alındığımda o yoktu.. damla... gelememiş. ben yine de şarkıyı söyledim. herkes gerçekten beğendi.

ben birşey başarmıştım lan

ve ertesi gün yeni bir çalışma,bir gösteriye hazırlanıyorduk ama neydi bilmiyorum şimdi. koro türkülerini bağlamam sayesinde hemen kaptım. ordaki herkesten daha iyiydi müzik kulağım hoca da farkındaydı. burda kendimi övmemin mütevazilik etmenin bi anlamı olmadığından herşeyi dosdoğru anlatıyorum. ve damla da geldi..
nu
beni farketmemişti. yeni bir yüzdüm oysa. hoca benden şarkımı söylememi istedi. severek ayrılanlar... damla bakarken sesimin titrememesi imkansızdı.ama ordaki herkesten iyiydim, aşikardı. hoca bile bana soruyordu bazen bu şarkı oldu mu diye. hee, damla her konuda dünyanın en iyisiydi o ayrı...

şarkı bitti ... alkış bitti ... prova bitti... Allah'ım o da ne, damla bana geliyor. hiç bir kitabı bu kadar heyecanlı okumamıştım. çok teşekkür ederim dedi. nedense bana kitabı benden aldığını hatırlaması bile mucize geliyordu. inanılmaz birşeydi benim için... dahası vardı...

-ben burda kimsenin sesini bu kadar beğenmedim biliyor musun ?

- efe.. ef.. efendim ??

-bu şarkıyı bir gün senle beraber söyleyelim mi?

-o..oo .. oluur

Allah'ın ayısı. ayıyım mayıyım ama oğlum çok mutluyum lan. koymuşum 110 kiloma diyorum kendi kendine böyle birşey önermedi mi lan ? Sizde duydunuz işte oğlum .

O gün otobüsle yarım saat olan evime 1 saatte,yer yer salak salak koşarak yayan gittim. çünkü binsem otobüse, otobüste koşardım ki