Tebeşirle bir daire çizilmiş dairenin etrafına değişik türde ilk defa gördüğüm siyah ve kalın mumlar ile yeniden bi daire yapılmıştı. odanın duvarlarında vefkler vardı. Pencereler ise tuğla ile kapanmıştı. Kafamı kaldırdım tavana baktım. Şaşırıp kaldım tavanda bile vefkler vardı. içimden bir ses burada hocanın defalarca ritüel yaptığını söylüyordu. Çünkü oda 1 günde hazırlanmış değilde sanki bu iş için kullanılıyor gibiydi. Ayrıca bağın etrafında yüksek duvarlar vardı ve kapısıda sağlam demirdendi. Hoca kendine yapacağı ritüeller sırasında rahatsız edilmeyeceği bir yer yaptırmıştı resmen. Evladım ezberledin mi ritüel sırasında söyleyeceklerinidedi.
evet dedim
yüzük nerde dedi
cebimden çıkardım gösterdim
gel benle dedi odadan çıktık. Dışarıda hoca burda 1 hafta kalacaksın akşam ezanı ile çemberin içine girecek yüzüğü takacaksın ezberlediğin duayı sabah ezanına kadar tekrar edeceksin kesinlikle çemberin dışına çıkmak yok ne tuvalet için ne yemek için ne de başka birşey için eğer ritüeli yarıda bırakırsan ya canindan ya da aklından olursun evladım ha bide yüzüğü çemberin dışına çıkarma sen çemberden çıksan bile yüzüğü çembere bırak öyle çık.
Şimdi bi parmağını uzat dedi.
Uzattım parmağımda ufak bi kegib açıp kanı yüzüğün üzerine damlattı. Şindi artık tamamen hazırız dedi.
Peki ya başkası beni rahatsız ederse hocam siz gideceksiniz heralde.
Siz yokken ya bir başkası gelip beni rahatsız ederse peki dedim.
Seni burda yaratılmış hiçbirşey rahatsız edemez evladım seni burda koruyacak varlıklar ve vefkler var işin orasını merak etme ben gidiyorum 1 hafta sonra görüşürüz bi ritüeli tek başına yapmalısın dedi.
tamam hocam görüşürüz dedim hoca gitti.
saate baktım akşam ezanına daha 1 saat vardı. içeriye girdim yiyecek birşeyler hazırladım yedim ezanın okunmasına az kalmıştı çıktım dışarıya son bir sigara yaktım. içeri geçtim. Çemberin içine girdim cebimde telefon vardı çıkardım kapattım tekrar cebime koydum. Bu sırada dışardan akşam ezanının sesi geldi. Ezan bittikten sonra yüzüğü taktım yüzüğün üzeeindeki kanım kurumuştu. ezberden ritüel duasını okumaya başladım. Uzunca bir süre okudum odanın içinde sadece mumların ışığı vardı. Gece ilerliyor ben okumaya devam ediyordum. birşeyler olmasını bekliyordum fakat birşey olmuyordu. Uzunca bir süre okudum kolumdaki saate baktım gece 1e geliyordu uyku bastırmıştı artık zorla okuyordum gözümü açtım saate baktım 9 u gösteriyordu sabah olmuştu

dışarıda bağırıp yardım isteyen ses babamın sesiydi. oğlum bizi kurtar anneni öldürdüler ne olur beni, içeri al diyordu. donmuş kalmıştım. ayağa kalktım baba diye bağırdım evladım dışardayım çabuk geliyorlar ne olur beni içeri al. gözlerimden yaşlar geliyordu çemberin içine çöktüm istesemde çıkamazdım. bana oyun oynuyorlar olabilirlerdi çemberden çıktığım an olacakları tahmin ediyordum. ben çökmüş ağlarken dışardan babamın çığlıkları geliyordu. bir süre sonra sesler kesildi. kafamı eğdim ezberden duayı okumaya devam ettim. bi yandanda gerçekten aileme zarar vermediklerini umuyordum eğer gerçekse bunun suçluluığunu kaldıramazdım. ben duayı okudukça odanın içinde hareketlilikler oluyordu gözlerimi kapattım hiçbirşey görmek istemiyordum. bir an tüm sesler kesildi hiçbir ses duyamıyordum gözlerimi açtım. annem ve babam karşımda duruyordu. annemin gözleri kan çukuru gibiydi boynunda morluk vardı. sanki iple asılmış gibiydi. yüzü bembeyazdı. babamın durumu daha beterdi her tarafı parçalanmıştı üstü başı kan içindeydi boğazı kesilmişti. annem boğuk bi şekilde konuşmaya başladı. yavrum değer miydi dünya malına gör bak ne haldeyiz sen bu çemberin içinde güvendeyken biz dışarıda savunmasızdık önce benim için geldiler mutfakta yemek yapıyordum gözüm karardı kendime geldiğimde odanın ortasında boynumda ilmekle can çekişiyordum baban gelmişti tek hatırladığım son nefesimi verirken babanın odanın kapısında çökmüş halde bana bakışıydı baban kendi canını kurtarmak için sana koştu ama sen kapıyı babana açmadın onu ölüme terkettin bak babana ne yaptılar değer miydi oğlum iki dünyada da elim yakanda bunu bilesin dedi. delirmiş gibiydim elim ayağım titriyor ayağa kalkmaya çalışıyor olduğum yere çöküyordum tekrar. gözlerimden resmen pınarlar akıyordu anne diyebiliyordum sadece içim yanıyordu gel oğlum dedi. gel son kez bize sarıl bizi sevdiğini bilelim oğlum son isteğimizi çevirme ne olur dedi annem. ayaklarım tutmuyordu sürünerek onların yanına gitmeye çalıştım tam çemberden çıkarken hocanın sesi kulaklarımda çınlıyordu ne olursa olsun çıkma. olduğum yere çöktüm gözlerimi kapadım duayı okumaya devam ettim annemin yalvarışları karşısında içim parçalanıyor çıkmak istiyordum fakat bir taraftanda çemberin içinden çıkmamam gerektiğini biliyordum. bir süre sonra annemin sesi kesildi gözlerimi açtım ortalıkta kimse yoktu. bitkin düşmüştüm bayılmak kendimden geçip bu geceyi atlatmak istiyordum fakat olmuyordu. arkamdan bir ses geldi biri konuşuyordu.