gurbetteyken telefon çaldığında

hep korkarak açmışımdır o telefonu. içim titremiştir. anneme babama kardeşlerime birşey mi oldu acaba. yanlarındayken anlamazdım değerlerini.pc başından kalkmazdım. ama şimdi uzakta olunca daha iyi anlıyorum değerlerini. bilirmisiniz siz ;anneniz sizin dönem sonu kep törenine katılma hayli kurarken siz daha 3. sınıftan ders alamamış olmanın ruh halini. intihardan başka çarem yok sanırım.

aynı dertten ben de müzdaribim panpa. o yüzden sürekli her hafta sonu memlekete geliyorum 215 km yol çekerek. paranoyak oldum amk

edit : be anasını gibtimin oğlu bunun nesini eksiledin huur çocuğu dıbına kodumun oğlu anasını çay tabağında gibip dıbını tersten gösterdiğimin çocuğu

@2 hayat bana hiç masum davranmadı

derdime derman yok arkadaşlar. anlatsam içimi döksemde bu işin sonu yok.

gençleeeer ;

intiharı geçtim,, düşünmek bile acizliktir..
insan her zaman bir yol bulmalı, bulabilirde..

"insanların bildikleri yaşadıklarını çözmeye yetmedikleri zaman bitiyor herşey.."

o zamam yaşadıklarını çözmek için bilgini artırmalısın.. bilen insanlarla iletişimin olmalı..
tıkanma zamanlarında bir yol gösterenin değeri biçilmez aslında.
herkesin bir yol göstereni olmalı,, ama en başta, öğrenmeye açık olmalı insan..
40 yıl bir hücrede geçirip ardından hayata bizden daha sıkı sarılanlar olabiliyor..

hem bunca şeyden sonra birde ailenize intihar acısını yaşatmaya ne hakkınız var ?

evet,, unutmayın herzaman bir çıkış vardır hayatta...

@13 : (

@16 duygulandım bin

@18 haklısında olmuyo işte.

@20 haklısın ama yalan söyledim onlara

@1 manyak misin olm.. gectigin evrelerden herkes gecti. duygusal yuku cok fazla da sen de azicik hayatini yasamaya bak. 2 yillik okula ilk 2 yili hic gitmedim, kalan 2 yillik hakkimda bitirdim. 2nci yilin sonunda ulan mevzuyu pedere nasil aciklicaz diye akla karayi seciyordum ama makul sekilde anlatinca napcak insanlar destek oluyorlar.. kendimi oldursem adam da olurdu herlade taktan bi mevzu yuzunden oglani kaybettik diye.. o zaman da sehir disindaydim askerligi de ebesinin aminda yaptim. simdi rusyada yasiyorum amk 3500 km var arada benim de aklima geliyor hep senin gibi. ama bunlara saplanip kalarak da yasanmaz be kardesim. sen biraz kafani dagit degigib biseyler yap. alkol al biraz, desarj ol, at bu negativiteyi amk bunyeden

@5 senin mesafe azmış panpa. benim 800 kilometre. istesemde gelemem.:(

@9 anlat panpa

@7 keşkeler yüzünden bu haldeyim

@1 oturdum ağlıyorum bin

@22 haklısın kardeşim

@21 dedigim gibi yalan dolan farketmez. insan cocuguna sirtini donmuyor iste ne kadar it olursan ol. ben ailemi cok uzdum ama onlar her seferinde beni got edercesine desteklediler yardimci oldular. ailen godos pust vb bireylerden olusmuyosa her zaman en kutsal yer. en kotu aninda saklanabilecegin, seni koruyacak kollayacak insanlar. cem gariboglu muydu neydi onu bile aliesi korumadi mi amk.

bak bu aselsan mevzuunda intihar eden 3 muhendisin sonuncusu benim cocukluk arkadasimdi. cok da severdim kendisini. adam tamamen basariya endeksli yasiyordu. en sonunda motor yandi kendisini atti binanin tepesinden. noldu peki sonra? biz arkadaslari yikildik, ailesi bizden bin beter yikildi. sorsan simdi ne verirdin oglunun yaninda olmasi icin diye derler canimizi verirdik.

sen de yokla annenin agzini eger benim basima kotu bisey gelse filan diye. sonra alistira alistira okul mevzuuna donersin. zaten kadin sallamazsa seni o zaman diyecek bisey yok ya intihar et ya da donme eve bi daha

@6 uzakmış panpa keşke baştan gitmeseydin

annen, baban intihar ettiğine mi daha çok üzülür? okulu bitiremediğine mi? cevabın ikinci seçenekse hiç durma intihar et

allah başka dert vermesin gerizekalı sağlıktan daha değerli bişey yok okul dediğin elbet biter bigün biz de geçtik o dönemlerden 6 yılda bitirdim okulu ne oldu? hiç bi tak olmadı işim var param huzurum var.

http://s2.gladiatus.net/game/c.php?uid=284698