gotumkordugum

kaside
bu şehr-i sitanbûl ki bî-misl ü behâdır
bir sengine yekpâre acem mülkü fedâdır

bir gevher-i-yekpâre iki bahr arasında
hurşîd-i cihân-tâb ile tartılsa sezâdır

altında mı üstünde midir cennet-i a'lâ
elhak bu ne hâlet bu ne hoş âb u hevâdır

i̇nsâf[ı] değildir anı dünyâya değişmek
gülzâr[ı]ların cennete teşbîh[i] hatâdır

i̇stanbul'un evsâfını mümkün mü beyân hiç
maksûd[ı] hemân sadr-ı kerem-kâra senâdır

ez-cümle nedîmâ kulun ey âsaf-ı devrân
müstağrak-ı lütf u kerem ü cûd u atâdır
nedi̇m

kasi̇de-yi̇ hülya
' sevgili eşime ithaftır '

ey divane bülbül gel bahara er
açılmış goncaya sen de gönül ver.

ruhuna hoş gelen bir türkü gibi
seni saracak aşk rüzgarı eser.

kırmızı renkleri bir kadeh gibi
açılmış goncalar beni okşa der.

dayanılmaz arzu varsa içinde
kanatlarında güç, ekgib olmaz fer.

nereye koyarım diye düşünme
sinenin üstüdür güzel olan yer.

tatlı nağmelerle bezenmiş sözler
kalbin derinine sevdayı eker.

sevda öyle bir şey ki anlamazsın
i̇nceden inceye bir derdi döşer.

unutmak istersin güzelliğini
sen istedikçe o derine iner.

bir bedeli vardır güzel sevmenin
aşık olan çile çekerek öder.

meyhanelerini mesken tutarsın
sarhoşu olan ten kendinden geçer.

sarılır kadehin ince beline
yudum yudum içer, arzuyla öper.

her damla düştükçe alevlenir kor
baktığın yerlere hayali düşer.

divanedir artık taşıdığın can
harı söndürmeye çöllere gider.

leyla'yı arayan gözlerin artık
kumların üstünde mecnun'a döner.

her adım attığın yerde o vardır
serabına doğru seni sevkeder.

hülya'yı öveyim tatlı sözlerle
ne güneş doğacak artık ne kamer.

güneş doğmayınca sabah olmaz
günün ilk ışığı olmaz da seher.

çalkalanan deniz dalgalarında
yol göstermeyecek artık bir fener.

azgın dalgalarda yol gösterecek
tam gönlüme göre istenen rehber.

ne kadar derinde olsa da yine
aranıp çıkartmak istenir cevher.

i̇nciler dizilmiş olur sineye
bulununca onun gibi mücevher.

ziyasından yoksun kalmış yıldızlar
gece karanlıkta hülya'yı bekler.

aşk yarama merhem olacak ilaç
dünyada hülya'dır, ahrette kevser.

ey divane bülbül onu övmeye
sözler yetmez gayri, o tek şaheser.

ey dermani sende maarifet var
çile sardıranı sevmektir hüner.

kulunu seversin yaradan için
her sevgi içinde allah'ı gizler.

çektiğin çilenin sevabı varsa
hem ahirete, hem dünyaya yeter.

günahtan arınmış olanlardan ol
kurulunca hak'kın önünde mahşer.

günahı çok olan sana bakınır
aşık olan canı gıbtayla izler.

ey allah'ım gonca gülün dalında
sonsuza dek ekgib olmasın amber.

hidayet eyle sen güzel kuluna
kalbime karşı hep olsun münevver.

şahadeti ekgib etme dilinden
hak'kın üzerine olsun mukadder.

yanlışa düşüp de bocalamasın
tek kılavuz olsun ona peygamber.

onun sevgisi var benim kalbimde
benim sevgim onda olsun mu

kaside
bu şehr-i sitanbûl ki bî-misl ü behâdır
bir sengine yekpâre acem mülkü fedâdır

bir gevher-i-yekpâre iki bahr arasında
hurşîd-i cihân-tâb ile tartılsa sezâdır

altında mı üstünde midir cennet-i a'lâ
elhak bu ne hâlet bu ne hoş âb u hevâdır

i̇nsâf[ı] değildir anı dünyâya değişmek
gülzâr[ı]ların cennete teşbîh[i] hatâdır

i̇stanbul'un evsâfını mümkün mü beyân hiç
maksûd[ı] hemân sadr-ı kerem-kâra senâdır

ez-cümle nedîmâ kulun ey âsaf-ı devrân
müstağrak-ı lütf u kerem ü cûd u atâdır
nedi̇m

kasi̇de-yi̇ hülya
' sevgili eşime ithaftır '

ey divane bülbül gel bahara er
açılmış goncaya sen de gönül ver.

ruhuna hoş gelen bir türkü gibi
seni saracak aşk rüzgarı eser.

kırmızı renkleri bir kadeh gibi
açılmış goncalar beni okşa der.

dayanılmaz arzu varsa içinde
kanatlarında güç, ekgib olmaz fer.

nereye koyarım diye düşünme
sinenin üstüdür güzel olan yer.

tatlı nağmelerle bezenmiş sözler
kalbin derinine sevdayı eker.

sevda öyle bir şey ki anlamazsın
i̇nceden inceye bir derdi döşer.

unutmak istersin güzelliğini
sen istedikçe o derine iner.

bir bedeli vardır güzel sevmenin
aşık olan çile çekerek öder.

meyhanelerini mesken tutarsın
sarhoşu olan ten kendinden geçer.

sarılır kadehin ince beline
yudum yudum içer, arzuyla öper.

her damla düştükçe alevlenir kor
baktığın yerlere hayali düşer.

divanedir artık taşıdığın can
harı söndürmeye çöllere gider.

leyla'yı arayan gözlerin artık
kumların üstünde mecnun'a döner.

her adım attığın yerde o vardır
serabına doğru seni sevkeder.

hülya'yı öveyim tatlı sözlerle
ne güneş doğacak artık ne kamer.

güneş doğmayınca sabah olmaz
günün ilk ışığı olmaz da seher.

çalkalanan deniz dalgalarında
yol göstermeyecek artık bir fener.

azgın dalgalarda yol gösterecek
tam gönlüme göre istenen rehber.

ne kadar derinde olsa da yine
aranıp çıkartmak istenir cevher.

i̇nciler dizilmiş olur sineye
bulununca onun gibi mücevher.

ziyasından yoksun kalmış yıldızlar
gece karanlıkta hülya'yı bekler.

aşk yarama merhem olacak ilaç
dünyada hülya'dır, ahrette kevser.

ey divane bülbül onu övmeye
sözler yetmez gayri, o tek şaheser.

ey dermani sende maarifet var
çile sardıranı sevmektir hüner.

kulunu seversin yaradan için
her sevgi içinde allah'ı gizler.

çektiğin çilenin sevabı varsa
hem ahirete, hem dünyaya yeter.

günahtan arınmış olanlardan ol
kurulunca hak'kın önünde mahşer.

günahı çok olan sana bakınır
aşık olan canı gıbtayla izler.

ey allah'ım gonca gülün dalında
sonsuza dek ekgib olmasın amber.

hidayet eyle sen güzel kuluna
kalbime karşı hep olsun münevver.

şahadeti ekgib etme dilinden
hak'kın üzerine olsun mukadder.

yanlışa düşüp de bocalamasın
tek kılavuz olsun ona peygamber.

onun sevgisi var benim kalbimde
benim sevgim onda olsun mu