Erzincan'a ilk gidişimdi. Kosova'da yaşadığım olaylardan sonra ilk defa istanbul dışına çıkmıştım. Neyse oturduk yemeğimizi yedik. Sağolsun Hüseyin'in annesini kendi annem gibi severim, babası da kendi babam gibi kollardı beni zamanında. Hüseyin benim yaşadığım olayları bilen nadir insanlardandı. Biz oturma odasına geçtik, annesi çayı demlemek için içeri gidince Hüseyin'in babası, oğlum yoldan geldin, git bir boy abdesti al dedi bana. Ne alaka diye içimden geçirdim, ki Hüseyin'in babası olgun, nezih bir adamdır. Hali vakti yerinde ama öle hacı hoca değil. Abdestle vs işi olan biri değil. Çok kafayı takmadım ama zaten yorgunum, biraz Hüseyin'le sohbet ettikten sonra odaya girdim ddinlenmek için. Oda bayağı sıcak diye camları açayım dedim. Camı açtığım gibi geri kapadım. Böyle bir duman şekli daha yok. Bu hava da biri soba mı yakıyor diye aklımdan geçirirken, camı kapadım. Vurdum kafayı yattım.

Değerli arkadaşlarım. Askerde yaşadığım o elim olay sonrası sizlerden birçok panpam özel mesajdan son durumumu sordu, sağolsun bazıları yardım bile teklif etti. Hepinize tek tek teşekkür ediyorum. Size 9 ay önce başıma gelen bir olayı anlatacağım.

Askerde yaşadığım o elim olay için;
http://www.incisozluk.com.tr/e/157941550/

Gelelim 9 ay önce yaşadığım olaya, çocukluk arkadaşımcan dostum Hüseyin'in düğünü için Erzincan Ilıç'a gittim. Arkadaşıma yardım edebilmek amacıyla düğünden 3 gün önce köylerine gidip bana ayarlanan odaya yerleştim. Çocuğun hali vakti yerinde. 3 gün 3 gece düğün yapacaklar, gelin Sivas'lı düzgün ve köklü bir ailenin kızı. Neyse işe koyulduk hemen. Hüseyin'in annesi yatsı namazına kadar toparlanın dedi. Neyse Hüseyin ile işleri toparladık, hoca Allahu Ekber dediği gibi millet koşar adımlarla kepenk kapattı. Koskoca mahalle de bir Allah'ın kulu kalmadı saniyeler içinde. Hüseyin'i de bir telaş aldı. Çabuk ezan bitmeden eve girmemiz lazım dedi. Hüseyin'in acelesini tam anlamadım ama, akşam yemeğine geç kalmayalım babam hassas bu konuda deyince elimizdekileri bırakıp içeri girdik.