Öncelikle hepinize selam beyler.
Bu anlatacağım olay 8-10 sene öncesine dayanıyor tamamen gerçek ve benim tarafımdan yaşanmış bir olaydır.

---hadi başlayalım---

O zamanlar hayal-meyal hatırlıyorum da bir yaz mevsiminde kuzenlerim, kardeşim ve ben çocukluğumuzun en güzel aylarını geçiriyor, sabah-akşam eğleniyor ve oyunlar oynuyorduk. Kuzenlerim Bileciğin Vezirhan adlı küçük, sessiz-sakin bir kasabasında dağlık bir arazi de oturuyor du. Dayimlar maden ocağı çalıştırdıkları için işyerinin 50-100 metre ilerisine ev dikmislerdi.

Bizde kullanılmayan eski evde(izin vermedikleri halde) her zaman oyunlar oynardık. Oraya girmemiz yasaktı çünkü çökme tehlikesi ve altında yatır olduğu söylentileri vardı. Fakat hiç birinin söylenti olmadığını anladığımda her şey çok geç olacaktı!

Beyler hikaye oldukça uzun eğer devam etmemi isterseniz birkaç kişiden rez göreyim burada bekliyorum ilgiye göre hemen devam edeceğim.

Muhtemelen aranızda inanmayanlar da olacak bunun için bazı partlar da evin içinden de resimler paylaşacağım

Beyler ilgi az olsa da sona yaklaştık sayılır bitene kadar ---devam panpalar---

Artık anlamıştım bu olanlar birer tesadüf olamazdı. Sanki doğa üstü birşey orda bulunmamızı istemiyordu. Ancak ben de herkes gibi meraklılarımın üstüne giden biriyim, ama bunu nasıl yapacaktım son olaydan sonra iyi bir dayak yemistik annelerimizden ve benim dışımda herkes artık oraya gitmekten korkuyordu. O lanetli ev kuzenlerimden birini ömür boyu mücadele edeceği bi hastalığa yakalatmıştı, bir diğerini ise toplum içinde aşağılanacak şekilde kekeme bırakmıştı.

Ben ve kardeşim, kuzenlerimle aynı evde kalıyorduk geceleri ve bir zaman sonra her iki kuzenimin de gece çığlıklarla uyandığını farkettim. Başta "kötü bir ruyadir o kadar" diye düşündüm fakat onlarla konuştuğum da yaşadıkları olayları bir türlü anlatamayıp gece rüyalarına girdiklerini söylediler.

Anlamıştım, bu olay onların da canına tak etmişti ve hepimiz cesaretimizi toplayıp o eve gece karanlığında bir daha girme kararı aldık(o zamanlar kurtlar vadisi daha yeni yeni bir diziydi ve onun etkisinde çok fazla kaldığımız için boncuklulari taktık belimize.) Kardeşimi de ayartip 4 kişi gece 01.00 civarlarında herkes yattıktan sonra eve girmek için plan yaptık. Bu sefer hazırlıklıydık yanımızda el fenerinden kesici aletlere kadar herşey vardı ve beklenen an gelmişti...

Beyler olayın vahşet içerikli bölümü bundan sonraki partta o yüzden rezleri alın şukuları verin hemen geliyorum.

Hadi beyler o zaman devam

Biz çok korkmuştuk. Fakat o an önemli olan tek şey kuzenimi göçüğün altından kurtarmaktı. Hemen annemleri, dayimlari çağırdık onlar da çok korktu tabi. Bir yandan bize bağırıp çağırırken diğer yandan da göçük altında kalan kuzenimi çıkartmaya çalışıyorardı.

Çok geçmeden onu çıkarttılar yüzü kanlar içindeydi. Hemen hastahaneye kaldırıldı. Çok şükür kırık-çıkık bir kemiği yoktu fakat bu olay ve olayın yaşattığı korku ona hayatı boyunca kalıcı bir iz bırakmıştı. Epilepsi yani belirli koşullara uymazsa olduğu yerde düşüp, kriz geçirip, bayilip kalacaktı.

Ona, ailesi de bizde neden bağırdığını sorduk bize, bir an koykuya kapıldığı için bağırdığını söyledi. Ailelerimiz bu olaydan sonra eski eve girmemizi kesinlikle yasaklamıştı bizde başta onların dediğine uyduk fakat çocuklar meraklarını gidermek için her şeyi yapar vr biz de daha küçücük duk. Eğlenmek için de ordan daha güzel bir yer olmadığı için kuzenim tamamen iyileştiği gibi 2 hafta sonra oynamak için bir daha girdik.

Egleniyorduk fakat biraz da korkuyorduk da, hele ki son olaydan sonra. Bu nedenle ilk 1 hafta hep hava kararmadan oradan çıkıyorduk. Daha sonrasında alıştığımız ve korkumuzu yendiğimiz için daha geç saatler de dönmeye başladık. Yaklaşık 1 ay sonra yazın yavaş yavaş bittiği ve havaların daha erken kararmaya başladığı bir gece..

Birkaç dakika içinde sonraki parti da atıyorum beyler

inanmayan panpalarım sizin için ---devam ediyorum---

Benim dedem imam mış. insanlara yardım etmeyi seven "ermiş" denebilecek kadar iyi yürekli namazında niyazında bir adam olduğunu söylerler. Ama kesinlikle içinde doğa üstü güçler olduğunu sanmıyorum. Anneannem onu çok sevdiği için vezirhan mezarlığına gömülmesini değil evlerinden 20 metre uzakta olan "eski eve gömülmesini istemiş." Başımdan geçen olay da onun vefatından 5 yıl sonra gerçekleşti.

Biz 4 oyun arkadaşı (2 kuzenim, kardeşim ve ben) yine bir akşam üstü eski evin içinde boncuklu silahlarimizla oynarken bir anda küçük kuzenimin saklanmak için girdiği arka taraftaki çatının altından önce korkutucu şekilde çığlık sesleri geldi ve 2-3 saniye süren çığlık sesinden sonra büyük bir gürültü koptu.

Gürültü çatının çökmesinden kaynaklanıyordu. Üstünde defalarca kez zipladigimiz-tepindigimiz çatı aylardır hatta yıllardır hiç bir çökme belirtisi göstermezken ne olmustuda üstünde hiç bir şey yokken çökmüştü. Hadi bu bir tesadüf eseri oldu diyelim. Peki ya o çığlık sesi neydi!

Rezlerinizi ve şukularınızı ekgib etmeyin beyler birazdan yeni parti yazicam

http://c12.incisozluk.com...11506/5/1063205_od172.jpg

---devam beyler---

Biz eğlenceden zamanın nasıl geçtiğini anlamadık ve yine birbirimizden saklanirken büyük olan kuzenimi hiç bir yer de bulamadığımızı farkettik. Başta endiselenmedik tabi fakat sonra zaman iyice geçince onu aramaya başladık yaklaşık 1 saat aradık ama hiçbir yerde onu bulamadık.  Kardeşim olanları ailelerimize hemen haber verdi.

Hani derler ya "sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer" diye. Bir süre sonra sütü içip yine ağzını yakar insanoğlu. Hele bir de daha küçük bir çocuksa. Bu sefer biliyordum annemden iyi bir dayak yiyeceğimi fakat tek endişem kuzenimin bulunmasıydı. Ben ve diğerleri tam Vezirhan jandarmasina haber vermeye giderken kardeşim, kuzenimi eski evde ki küçük bir dolabın içinde buldu. Ama buna sevinsek mi yoksa üzülsek mi bilemedik neden mi?

Çünkü korkudan yüzü bembeyaz kesilmişti. Buna hiçbirimiz anlam veremedik fakat sonrasında ağzından kekeleyerek zar zor 2 kelime çıktı "g-gö-gördüm o-onu" hala daha hatırlarım tüylerim onun surat ifadesini görünce diken diken olmuştu. Fakat ne görmüştü, neyden bu kadar korkmuştu. işte bu, diğerleri için sadece karanlıktan korkmuş bir çocuğun onlara uydurduğu bir hayal ürünü gibi gelirken, bana o evde çok daha farklı bir gizem olduğunu düşündürdü...

Devam edeceğim beyler siz rezleri alın bende bi sigara yakıp geliyim

http://c12.incisozluk.com...11502/5/1063405_o54b6.jpg

Okuyan var mı panpalar olanı da kaybettik gibi geldi

---devam beyler--- okuyan herkese şimdiden teşekkürler

insan çocukken gerçekten daha cesaretli oluyor, çünkü bazı şeylerin daha farkına varmamış oluyor. Fakat bu, çocukların en büyük zaaflarından biridir belki de. O gece o evin içinde her ne vardıysa bizim çocukluğumuzu, korkusuzlugumuzu, cesaretimizi aldı zütürdü bizden...

-Evin kapısına dikildik ama herkes eve ilk adımı bir başkasından bekliyordu. ilk adımı ben attım -olan olaylara merakım ve daha önce hiç başıma gelmemiş olmasının da verdiği cesaretle- ardından diğerleri de benimle geldi. Başta, her zaman olduğu gibi normal bir şekilde evi dolaştık zaten biriyleyada birşeyle karşılaşacağımızı hiç düşünmedik.

Saat 02.00 oluyordu ve ben bile bunların anlık bir korkudan ibaret olduğunu düşünmeye başladım, derken!

Kardeşim yan odadan küçük bi çığlık attı ve 3umuz birden hemen yanına koştuk. Oda da hiç bir şey yoktu fakat kelimeler ile ifade edemeyeceğim garip bir duygu-bir sıkıntı basmıştı sanki bedenimi. Belki de bu bizim hayal ürünümüzdü, ama öyle ise kuzenlerim bir hayal ürününden korktukları için mi ömürleri boyunca taşıyacakları bir yükü sirtlandilar. Şuana kadar hep ailemizin anlattıkları korku hikayeleri ile büyüdük fakat şuan o korku hikayelerinin resmen içindeydik.

Resmen o eski-püskü beton parçası can bulmuş gibiydi. O gece korkudan belki de hepimiz altimizi islattik fakat olayı kökünden çözecek bir çözüm yolu bulmuştuk. Yakmak! Bütün evi ateşe vermek! Ve bunu yaptık...

Beyler yetistiremedim son parta geçicem ve o gece yaşananlar ile birlikte evi nasıl yaktığımızı anlatıcam. inanmayan arkadaşlar için elimde fotolar da var son partta onları da atıcam. Birazdan burdayımm..

http://c12.incisozluk.com...11501/4/1063614_o6e7b.jpg

Okuyanınız var biliyorum fakat rez alın yada entry girin ki ard arda atmış olmiyim partları beyler

Devam ediyim mi beyler? Burdaysaniz kendinizi gösterin bi amk

Son partı şimdi giriyorum fakat begendiyseniz şukularınızı da ekgib etmeyin beyler

Devam etmek istiyorum beyler sizin de katkılarınızla

Son part beyler bitiriyorum

Evet bu size çok ani ve saçma bir karar gibi gelebilir fakat insan(hele bir de daha çocuksa) böyle büyük bir korku içerisine düştüğünde ne yapacağını kestiremez ve sorunu en kolay şekilde kökünden çözmek ister. Biz de bunu yaptık. Kim bilir, belki yaşadıklarımız çocuk aklımızın bir hayal ürünüydü. Belki de bu olayın açıklanamayan başka bir gizemi vardı. Biz hel ikinci seçeneği düşündük ve;

Evde elektrik, su, doğalgaz hiç birşeyin olmadığını biliyorduk. Fakat cakmagimiz vardı ve evin bulunduğu alan tamamen ormanlıktı. Evin içerisine çalı cirpi ne bulduysak topladık sonra hiç düşünmeden ateşe verdik ev cayır cayır yanarken ailelerimizin gelip bize kizmasi, bağırıp-çağırması umrumuzda bile değildi. Çünkü biz sadece o evi değil o gece korkularimizi ve çocukluğumuzu da yakmıştık...

Ev şu anda maden ocağında kalan işçilerin malzeme ofisi gibi kullanılıyor fakat bizim eserimiz evin duvarlarına çoktan kazındı bile.

http://c12.incisozluk.com...11503/2/1063762_ocb21.jpg

hoppala vede cubbala

Rezervasyon

Olaya dair tüm kanıtları-fotoğrafları son partin sonunda yolliycam beyler.. Görüyorum ki ilgi var gibi isteğiniz üzere devam edicem

inanmıyorum ama anlat

REZERVE

9. Resim

http://c12.incisozluk.com...11506/4/1063794_obdc2.jpg

8. Resim

http://c12.incisozluk.com...11506/1/1063791_o391a.jpg

7. Resim

http://c12.incisozluk.com...11509/6/1063786_of908.jpg