geçmişe özlem

bütün vücudumuzla, bütün uzuvlarımızla, bütün ruhumuz ve kişiliğimiz, özbenliğimizle kopamadığımız bir tutkudur geçmiş..

bir uğrayayım dedim nasılsınız görüşmeyeli azizim

caps ver oç

konuşmuo benle amk okuosan bunu ne yaptıysam ozur dılerım ozlem :(:(

ben 2009 yılında yaşıyorum lan.. o yıla ait ne kadar müzik anı ne varsa hergün taze tutuyorum.. o sene hayatım gibilmeye başladı ondan sonra da herşey gitti amk..
o tarih son insan olduğum tarihti.. hergün o güldüğüm eğlendiğim kendimi hayatta hissettiğim tüm herşeyi hatırlatıyorum kendime.. bütün o hatıralar..

manitam mı vardı yoktu
arkadaşım falan ortamım o da yoktu
üstün başarım ya da şeyim yoktu..
ama mutluydum.. kendimi mutlu gerçekten mutlu hissettiğim en son zamanlardı o zamanlar
17 yaşındaydım.. uyanmamıştım.. hayatı bilmiyordum.. hayatı değil hayatımı bilmiyordum..
içine battığım bataklığı düştüğüm durumu görmüyordum mutluydum
uyanmamıştım amk
sonra bir uyandım..
o günden sonra da hayattan zevk alamadım daha amk..

bkz ben

bkz yaptığım başlık

genelde bir kesim insanın bunu gereksiz degerlendirmesine karsın, gecmisinde yasadıklarından tatmin olmus aynı hazzı su an alamayan insanı tepkisidir..ki bu insanlar gecmise ozlem duymanın yanı sıra zaten gecmisleriyle yasarlar, orada ve simdi ile gecmis arasında asılı kalmıslardır..

bazı insanların sürekli duyduğu duygu dur . yazıktır onlara.

bir şair bunu şu şekilde tanımlar

özlemler gördüm, özlemler geçirdim
bildiğim yerlerden bilmediklerime geçtim
gün geldi yunus un dergahından geçtim
yıllar önceki mazim aklıma düştü...

özlemi gördüm bi anlık heycan yaptım amk

emolardan nerelere geldim amk