ikimizinde evine yakın olan bi buz pisti var. Sıkça orda buluşup. Tribünde oturup kâh güler kâh ağlardık. Birbirimizle çok görüştüğümüz için ikimizde arkadaşlarımızı çok boşlar olmuştuk. Arkadaşlarım bu durumdan şikayetçi olsalar da benim hiç sevgilim olmadığını bildikleri için ses etmiyorlardı. O ise benim için ailesine karşı geldiğini(!) söylemişti bana. Yalan mı doğru mu bilemem. Ama yine de beni sevdiğini düşünüyordum tabiiki. Ben onunla görüşmekten eve gidemez olmuş. Akşam geldiğimde de odama kapanıp onunla mesajlaşıyordum. Bana nerede olduğumu soran anneme çoğunlukla yalan söylüyor, babamın zaten benden geç geleceğini de adım gibi biliyordum. Hayatımı ona adamış, ilişkisini aşırı ciddiye alan her saf erkek gibi bende gelecem planları yapıyordum.(o hataya birdaha düşmemeyi planlıyorum) O istediği için neredeyse hiçbir kızla iletişim kurmuyordum. Böyle böyle okul açıldı. Orta 2 başlangıcı ilişkimiz adına iyi olmuştu. Çünkü okulda da görüşüp çıkışta buz pistine gidebilirdik. Öyle de yaptık ta. Neredeyse hergün.

Okul açıldığında tahmin ettiğim gibi neredeyse her gün okuldan sonra buz pistinde buluşup eve geç gidiyordum. Zamanında derslere çalışan ben hiç giblemez olmuştum. Yakın arkadaşlarımla bile bi tak yapmıyordum. Ama o zamanlar bana normal gelmişti çünkü ilk defa sevgilim olmuştu. Yaz tatilinde olduğu gibi aileme yalan söylüyordum. Doğandayım, Tahadayım,maç var vs vs. Bi gün Aynur bize gel dedi. O an cevap veremedim çünkü aklımdan birsürü şey geçti. Evde ne yapıcaz, acaba ailesine yakalanır mıyız? Ve kafamdaki en büyük ve beni heyecanlandıran soru. Öpüşür veya sevişir miyiz?

O günün öncesinde pgibolojik olarak kendimi hazırladım. Eğer öyle bişey yaparak sakin olucaktım. Çünkü bildiğim kadarıyla acele ve heyecan herşeyi tak ederidi. Sonra fiziksel olarak hazırlanıyım desem de kilom zaten herşeyin içine ediyordu. Önce biraz düşündüm. Bu kız ciddi ciddi bu kadar nasıl çıktı benimle? Sanırsam üç yada dört ay olmuştu. Yada beş emin olamıyorum. Bazı anıları kafamdan sildim çünkü.

Ben önceki günden neler yapacağım,ne diyeceğim vs vs düşünmüştüm. Ve o gün geldi. Sabah her zamanki gibi okula gittim okul çıkışı direk Aynurlara gittik. Evde kimse yoktu. Kapıdan içeri girdiğimde içimden kocaman bi Haggibtir çektim. Çorabım delikti. Dıbına koyim bunca zaman olmaz olmaz bu zaman olur dimi. Bi görseniz amk penguen gibi yürüyorum. içimden küfürleri saydıra saydıra salona geçtim. Daha önce bu eve gelmiştim ama onun arkadaşları da vardı. Klagib kızların sevgiliyi arkadaşlarına tanıtması. Neyse ben heyecandan ölürken oturduk. Tv açtı. Ben oturdum oda kafasını göğsüme yaslayıp uzandı. Altında okul eteği vardı(normalde bu detayı vermezdim ama gandalfın kolundaki saat panpama gönderme) Okul eteğinin fazls kısa olması hakkında sürekli tartışırdım onunla. Ama sonrasında hep o kazanırdı. Tv izliyoruz. Geleli 10dk oldu. Daha tık yoktu. Sonra ben buna biraz konuşalım ya kapat televizyonu. Dedim. Tamam dedi kapattı televizyonu. Yanımda doğruldu bana bakmaya başladı.

Tam nefes aldım ağzımı açtım öpüşmekten bahsedicem. Ben böyle şansın ızdırabını gibeyim kapı çaldı.

içimden camdan atlamak geldi o an. Ama mütainin bacısını gibtiğimin apartmanı en üst katta. Evlerinin kapısının yanında bi boşluk var. O an aklıma gelen yapabileceğim en mantıklı şeyi yapıp çantamı alıp oraya geçtim. Hani biri gelirse salona girdiği gibi dışarı fırlar ayakkabıyı alıp zütüme topuklarım vura vura tüyerdim ordan. En azından planım böyleydi. Aynur kapıyı açtı. Benim kalp atış hızı lamborciniyle yarışıyo. Kapı açıldı.

içeri giren kişi Aynurun küçük kız kardeşiydi. Telaşlı bi şekilde Abla annem erken çıkmış ablamla birlikte geliyolar. dedi. Ben ordan nasıl çıkıp eve gittiğimi hatırlamıyorum. Eve gittiğimde defalarca şansıma küfrettim

Böylelikle basılma ihtimalini atlatmış oldum. Her ne kadar kızla bi gibim yapamamak bana koymuş olsa da yakalanmadığım için de mutluydum. içimde çok bin bi duygu vardı. Böyle sanki hunharca gibişmiş kadar mutlu ama arabasını yeni yıkamasına rağmen yağmuru gören dayı kadar kızgındım.

Bu olay üzerimde iyi bi etki bırakmıştı. Sanırım adrenaline olan sevgimden dolayı. Ama bu konu hakkında Aynurla neredeyse hiç konuşmadık. Olayın üzerinden biraz geçtikten sonra aklımda bazı soru işaretleri belirmişti. Okulun açılmasının üzerinden yaklaşık olarak 1.5-2 ay geçmiş ben dersleri iyice takmaz olmuştum. Aklımda beliren soru işareti ise birlikte olmadığımız tenefüslerde genelde çevresinde erkekler olmasıydı. içimden acaba başka birinden etkileniyomudur diye düşünüyordum. Elde değil. Sonuçta hala şişman bi şuursuzum. O ise deyim yerindeyse AT gibi. Bunu sormaya dilim varmadı. Sünepe olduğum için sanırım. O zamanlar bunu kabul edemesem de.

Bu kafamdaki soru işaretini Aynuru düşünme yöntemiyle attım. Ama şöyle bişey vardı. Biz sevgiliydik. Bana seni seviyorum demişti. Ama genelde Ali diye hitap ederdi. Ben bu konuya çok takılıyodum. Defalarca söylesem de burnunun dikine gitmeye devam etti. Ben farkında olmasam da derslerim git gide kötüleşmeye devam ederken ergenlik hormonlarımın yaptığı baskıyla Aynuru bizim eve davet ettim.

O zamana kadar neden bunu yapmadığımı soracak olursanız. Hem cesaret edemiyordum. Hem de küçük ablam işten çıktığı için başka bir işe girmesini bekliyordum(büyük ablam Erhan denen kişiyle evlendi).

Tıpkı Aynurun beni davet ettiği zamanki gibi hazırlıklarımı yapmaya başladım.

Bu sefer büyük düşünüyordum. Sonuçta deplasmanda değilim. Önceki günden kondom stoklamıştım. Malum bölgedeki kılları kesmiştim. Zihinsel olarak bayağı iddialıydım. Bu sefer milli olucam. Diye geçirmiştim içimden.

O gün geldi. Herşey tamamdı. Manken gibi kızı resmen eve atıcağım için çok heyecanlıydım. Ama kızı bozmak gibi bi niyetim yoktu. Stoktakiler ne olur ne olmaz diyeydi. Filmi ayarladım,evi topladım, mısır cips vs. vs. herşey tamamdı. Aynur geldi. içeri davet ettim salona geçtik. istediğin film varmı? dedim. Yok ya tv izleyelim. Dedi. Tamam diyip tv açtım. Ben üçlüye uzandım o da bana bakacak şekilde koluma kafasını koydu. O tv izledi ben onu. Bir süre hiç konuşmadıktan sonra ben muhabbet açtım.

Salakça hayallerimle:
+Düşünsene bir haftasonu boyunca birlikte pineklediğimizi.
(O)-Nerde.
+Hayal kurmak bedava hayatım.
-Bazen hayalle olmuyo.
+Son söylediğini bi tekrar etsene.
-Olmuyo.

O an bana acayip tatlı gelmişti. Tek elimle yanaklarını sıkıp dudağından öptüm. Ama sacede dudaklarımı kondurum çektim. Kafamı biraz geri çekip yüzüne baktım. Çok beyaz tenli olduğu için burnunun ucu ve yanakları kızarmıştı. Benim de kalp atışlarım UsainBoldun koşu hızındaydı. Yanakları kızarmış olsa da yüz ifadesi gayet normaldi. Bunu o an çok önemsemeyip Utandın mı? dedim. Evet dedi.

Daha fazla dayanamayıp yapıştım dudaklarına. Ama aşırı amatör bi biçimde öpüşüyorum. O daha ziyade tepki vermemeyi tercih ediyor. Ama itiraz da etmiyordu. Ben devam ettim.

Bi süre sonra ben yavaş yavaş üzerine çıkayım derken kilomdan dolayı sanırım rahatsız oldu ve beni itti. O an şaşırsam da çabucak anladım. Sonra eşofman üstünün fermuarını indirdi. Tuhaftır ki içindeki üst te fermuarlıydı. Altında sanırım sütyen vardı. içindeki üstün fermuarını da indirmeye başlayınca ben soyunacak sanıp heyecan yaptım. Aval aval bakıyodum. Ama o fermuarın yarısında durup üstü araladı. Bana sol göğsünün yakınlarındaki izi işaret ederek Ameliyat yerim biraz hassas dikkat etmem lazımmış. dedi. Ben merhametli gözlerle bakıp tamam dedim. Öpmeye devam ettim.

Arkadaş tam entrynin sonlarında aradığı için yazdıklarım güme gitti. Önceki yazdığım daha iyiydi arkadaşa istediğiniz kadar küfür, beddua,hakaret vb. saydırabilirsiniz. Kusura bakmayın panpalar. Neyse ben devam ediyorum:

Öperken elleme zamanlamasını kafamda ayarlıyordum. Çok acaleci davranmak istemiyordum. Az önce göğüsündeki gösterdiği yaradan dolayı oraya pek hamle yapmayacaktım. Kalbim hiç olmadığı kadar sert atıyordu. Resmen o kalp ritmimi kafamın içinde hissediyordum. Bir süre daha amatörce öptükten sonra elimi bacağına koydum. ilk başta refleks olduğunu tahmin ettiğim bi biçimde bacağını çekti. Ama sonra serbest bıraktı.

Elimi biraz bacağında gezdirdim. Bu sırada yarasına dikkat ederek sol elimi belinin altına koydum sağ elimle biraz daha okşadıktan sonra tam elimi zütüne koyacakkenn...

(Ben böyle şansın anasını avradını karısını kızını halasını görümcesini babasının patronunun üzerindeki takım elbiseyi diken terzinin oturduğu apartmanı yapan mimarın kağıtlarını icat eden çin hanedanının 8. Prensesini gibeyim.)

Telefon çaldı. Arayan babamdı. Telefon yerde koltuğun yanındaydı uzanıp aldım. Biraz sakinleştikten sonra içimden söve söve telefonu açtım:

+Efendim baba.
-Evdemisin oğlum?
+Evet baba neden?
-Ha evdeysen geliyorum değilsen boşuna gelmiyim anahtarım yok arıyım dedim.

içimden şansıma söve söve Aynuru yolladım. Babam geldiğinde bi yandan kendi durumuma bi yandan baktığım capslere gülüyodum.

Aşşağı elim sarılı bi şekilde indiğimde sınıftakilerin bi kısmı beni soruya tuttu. Bi kısmı korkarak baktı. Ama Doğan Badi ve Taha yanıma gelip. Seninle konuşmamız lazım.dediler. Konuyu tahmin edebiliyordum. Aynur...

Konuşmada onlar bana
Bi kız için değmez.
Arkadaşlarını boşladın.
Derslerin kötüleşti.
O senin için ne yaptı. Vs vs
Dediler. Bende haklı oldukları için itiraz etmedim. Hepsine teşekkür edip sırama geçtim. O gün Aynurla hiç konuşmadan geçti. Sınıftan çıkmadım. O da yanıma gelmedi.

Çıkışta eve giderken saatin kırıldığını hatırladım. Hatırladığım kadarıyla o an Taha alıp çantama atmıştı. O an hem saat için kendime kızdım. Hem de bu kadar iyi arkadaşlara bu kötülüğü yaptığım için.

Eve vardım üstümü değiştirmeden koltuğa uzandım. Düşündüm. Sadece düşündüm. Bir sevgilim olmadan önce böyle değildim. Hayatım daha sıkıcı ama daha güzeldi sanki. Ama bu halinin bana ne kadar zarar verdiğinin farkına yeni yeni varmıştım. Hani içkiyi seve seve keyif alarak içen,ama sabah uyandığında başının ağrısından kendine küfreden insan gibi.

Bi süre düşündükten sonra üstümü değiştirdim. Durumu açıklamak için bizimkileri bekledim. Benden duymaları en iyisiydi.

Bizimkiler eve geldiler. Kızmazlar diye düşündüm alt tarafı bi cam sonuçta. Sadece saat konusunda endişeliydim. Bikaç yüz lira demişti babam.

Camı kırdığımı söyledim. Zaten söylemesem bile ya duyarlardı yada ararlardı. Saati söylemedim. Onu zaten sormadılar. Neden dediklerinde Aynura sinirlendiğimi söyledim. Aynuru biliyorlardı. Ablamın da gelmesini bekleyeceklerini, benimle konuşmaları gerektiğini söylediler.

Ablam işten döndüğünde onlar karşımda oturup bi süre bana baktılar. Ablam lafa girdiğinde annem ve babam da devam ettiler.
Onların bana söyledikleri:
Aynur yüzünden geleceğini körelttiğinin farkında mısın?
Bizimle konuşmaz oldun
Halanlar da aynı şeyi düşünüyolar
Son olaylar sana zarar verdi.
Aynurdan ayrılmalısın...

Haklılardı. Ama o salaklıkla itiraz etmiştim. Yani sert çıkmamıştım ama ayrılıcam da dememiştim. Bizimkiler pişman olacağımı görmüş olmalılar ki onlarda sert tepki vermediler.

Bir-iki gün sonra babam saati sorduğunda okulda kaybolduğunu söyledim. Ama çöpe atmıştım. Onu tamir ettirecek kadar param yoktu.

Aynur konusunda ailemin ve arkadaşlarımın söylediklerini bi gözden geçirdim. Haklılardı ama ben yinede devam edecektim. Aşk bu değil midir zaten dedim kendi kendime.