geçen yıl tam bugün ihanete uğradım

ve şimdi intikam için onun yanındayım. her şey istediğim gibi gidiyor, ben yazıyorum ben oynuyorum ama yazdığım kaderin içinde onu bana ihanet ettiği çocukla görmek ağır dokunuyor.
Ben ben miyim?
bunun cevabını belki bir gün bulurum. Hikayem yatay geçiş yaptıktan sonra başladı. aslında bitmiş olması gerekeni kendi ellerimle yeniden başlattım.

Edit: devdıbını sonra anlat diyen olursa anlatacağım. anlatmak iyi geliyor, anlatma diyen olursa da anlatacağım. okumazsanız okumayın. bugün çok kötüyüm. planımın en dayanılmaz yerindeyim.
sevdiğim kız ile sevgilisi yan odada yıl dönümlerini kutluyorlar.
bense ihanetimin yıl dönümünü size yazıyorum. kapım kilitli, gizli gizli sigara içiyorum karanlık odada.
ağlayamıyorum hıçkırıklarımı duyarlar diye.
ben ben miyim? bu ben olamam.

Yepyeni bir ortama girmek oldukça zordu. kimse tarafından tanınmıyorsun ve herkesin kurmuş olduğu ortamın içerisinde sen yapayalnız kalıyorsun. oysa hazırladığım planın içerisinde popüler olmak vardı. bunu ne yapıp edip başaracaktım.

sesim güzeldi, iyi gitar çalıyorum. planım bunu kullanarak bir kaç çevreye girtmekti.
ilk haftalarda kendimi tanıtmak da çok zorlandım. ama talih müzik kulubüne girdikten sonra yüzüme gülmeye başladı.

Adem isminde bir çocukla tanıştım. Aslında tanışmam gerekiyordu. geçen yıl bu kulübün başkanlığını yapmıştı. aynı bölümdeydik o son sınıfta okuyordu. son sınıfta okuduğu için kpss uğraşı falan derken başkanlık yapmayı bu yıl kabul etmemişti. müzikteki başarımdan dolayı da benim başkan olacağımı düşünüyordu.

popülerite planımı müzik üzerine kurdum. bir kaç gün sonra küçük bir çevrem oldu. içlerinde Adem in de bulunduğu bir çevre. gitar kursu veriyordum bir yığın gereksiz kişilerle tanışıyordum. bir amatör grup kurmaya bile başlamıştık ki şehirde ki kafelerden canlı müzik teklifi gelmeye başladı. bu hız beni oldukça şaşırtmıştı. ama hiçbirisini kabul etmedim. müzik kulübünün konserine hazırlıyordum kendimi...

konser günü geldiği zaman grubum oldukça heyecanlıydı. ben de ise farklı bir merak içimi kemirmeye başlamıştı.
"o gelecek mi?" diye düşünmeden edemiyordum. terasa çıkıp etrafı izlemeye başladım. konser yarım saate kadar başlayacaktı. ben ise aklımda geçmiş, kulağımda haykırışlar, ileriyi seyrediyordum. boşluğa dalmış gitmiştim.

ne kadar daldığımı bilmiyorum. gözüm Adem e takıldı. Sevgilisiyle birlikte geliyordu. El ele ve ikisi de sevinerek geliyordu. ben ise içimde o mutluluğu yaşamayı o kadar özlemiştim ki, belki de ben değildim o, bir başkasıydı. belki de ben olmadığı için kaybetmişti. kimbilir ben kadar şerefsiz bir kişi olmadığı için içinde o saf temiz duygulardan utanmıştı.
kulağımda geçmiş yankılanıyordu.
"Anne! o gitti."
"Kim gitti oğlum."
"O gitti anne! arkasına bakmadan çekti gitti."
Bahar bu kadar mı özlenirdi? Kış bu kadar mı uzun sürerdi bir ömürde. günlerdir içim donuyor ve bu soğum beni yakıyor kül ediyordu.
"O gitti"
"Kim?"
Kim olduğunu söylemek için nefes yetmiyor, hıçkırımlarıma teslim oluyordu.

bir müddet sonra aşağıya indim. konser için kendimizi hazır hissettikten sonra çıktık sahneye ve bir saat kadar bayağı rağbet alan bir show yaptık. öğrenciler hocalar çok beğenmişlerdi.
Bir ara verdikten odaya çekildim. bir sigara yaktım ve dışımdaki samimiyeti içimde de hissetmek için biraz hazırlanmak istedim. ama Adem'in girmesiyle dışım yine rolüne devam etti. Belki de içim kimbilir.

Adem yanında sevgilisyle geldi ve ben ayağa kalktım.
"kardeşim tebrik ederim!" dedi."Çok iyisin."
"Teşekkür ederim." dedim. Ve sevgilisini gösterdi.
"Seni Merve ile tanıştırayım." dedi.
"Memnun oldum."dedim.

Merve yüzüme bakıyordu. baaşını "ben de" imasında salladı. belli ki sıkılmıştı durumdan ve dışarıya çıkmak için Adem'in "hadi" demesini bekliyordu.

Adem ise benle sohbet etmeye devam ediyordu. kendime bazewn hayran oluyordum. nasıl da erteleyebiliyordum bazı şeyleri. acının en derininde bir anı bekliyordum. hiç patlama noktasına gelmiyordum mesela. zamanını bekliyordum. her şey için. ağlamak için de gülmek için de. her şey için beklediğim bir zaman vardı.

Adem ile sohbet ederken Merve bazen bizi izliyor bazen yere bakıyordu dalarcasına. Ve onun istediği an geldi. Adem
"Gidelim" dedi Merveye. Merve fırsatı beklediğini belli edercesine hemen kapıya yöneldi. Adem de benden özür dileme gereği duydu kendinde.
"Kusura bakma dostum. aslında böyle değildir Merve. Sana kızmış olmalı."
"Niye kızsın ki bana."
"Geçen yıl müzik kulübü başkanıydım. bu yıl senin olmanı bekliyordum ama sen yine bana bıraktın. ee MErve de tanınmamı istemiyor anlayacağın. buna zemin hazırladığın için olmalı."

müzik bittikten sonra ben dışarıya çıktım. kafam çok atıktı. aklımda hala atamadığım geçmişin kırıntıları vardı. kırıntılar bazen o kadar can yakıyor ki milyonlarca bıçağın verdiği acı bazen tek iğnenin verdiği ince sızı kadar can yakamaz. işte benim canım ince ince yanıyordu, ince ince gözlerim ağrıyor ve yine ağlamaya teslim oluvermek geliyordu içimden. dışarda bir dere vardı. su sesini dinlemenin sakinleştireceğini düşündüm uzandım dere kenarına. bir sigara yaktım. ne kadar sessizdi. tam istediğim ortam...

sadece su sesini duymak istiyordum. sigaramın çıkardığı sesler bile geliyordu kulağıma ve aklıma geçmiş gelince dalıp gidiyordum, bu dünyadaki tüm sesler kayboluyor yerini çığlıklar alıyordu.
"O gitti!"

sessizliğin sesini dinlemem bir kaç çıtırdıyla bozuldu. ayağa kalktım gelenin kim olduğuna baktım. Geleni tanıyınca yine önüme döndüm. kalbimin atışı değişti ama mimiklerim yine değişmedi.
"Neden geldin buraya?"
Aslında bu ses için bir zamanlar ömrümü gözümü kırpmadan verebilirdim.
"Okumaya!"
Burnundan soluyordu. bense sakini oynuyordum.
"Orda da okuyordun."
"Burada okumak istedim." yüzüne bile bakmıyordum. arkamda durmuş hesap soruyordu.

"Dalga mı geçiyorsun benimle?" dedi sesini yükselterek.Ve "Sakın bir hata yapma?"
"Ne gibi?" dedim. yüzümü ona döndüm. hesap sorma sırasının bana geldiğini düşündüğüm anda. gözlerinin içine baktım. Korkuyordu.
"Ne gibi bir hata yapmamdan korkuyorsun?" dedim. bakışlarını yere indirdi.
"Adem ile tanışıyorsun gitgide ona yaklaşıyorsun."
"inanmazsın ama tamamen tesadüf. ben Adem gibi onlarca kişiyi tanıyorum."
"sakın bir hata yapma"
"beni yeterince tanımıyorsun galiba."
"Tanıyorum."
sinirlendim. gözlwerinin içine baka baka sesimi yükselterek
"beni yaptığım hatalarla mı tanıyorsun Merve!" dedim. cevap vermedi.
"Cevap ver bana."
"Hayır!"
“ Buraya gelirken aklıma ilk ne geldi biliyor musun?” dedim başımı sallayarak. “ Eğer benim burada olduğumu fark edersen, ilk düşüneceğin şeyi tahmin ettim. Senin için geleceğimi sanıyordun. Senden intikam almak için burada olduğumu düşünüyorsun. Akla ilk gelen şeyi düşünüyorsun. Beni tanımışlığını, benim sana karşı bir hatamın olmadığını düşünmüyorsun bile. Neden buraya senin için geleyim ki? Neden seni bu derece önemseyeyim?” dedim.
pes edercesine
"Önemseme zaten dedi."

"zekan beni kkorkutuyor" dedi Merve.
"Sen benden daha zekisin. yaptığın iş mesela... zekice... ama etik değil. yaptığın şeyi yapamam. zekadan yana kaygım yok aslında...
Buna karakterim fazla gelir.."

cevap vermedi.
"şimdi git. sevgilin merak eder."

bir kaç hafta geçtikten sonra nazife adında bir kıza yaklaşmaya başladım. tanışmamız bir maceraydı adlında. bir tuhafiye de part time olarak çalışıyordu.
ben de o tuhafiye ye gittim ve bu kızın yanına vardım. bir kapüşon vardı çok ilgimi çekti. aslında mevsimi olmamasına rağmen hoşuma gitti o kapüşonu alayım dedim. tabi fiyatı uygunsa.

kız montuna sarılmış müşteri bekliyordu. acayip komik bir görüntüsü vardı. ben ise üstümde ince bir ceketi sütüne üstlük bir de mevsimi olmayan ince bir ceket daha almaya gelmiştim.
"hava bu kadar mı soğuk ya?" dedim kıza göz ucuyla bakıp gülerek.
"Bilmiyorum ama ben üşüyorum". dedi " sence soğuk değil mi?"
"Bunu bana mı söylüyordun" dedim.
"Öğrenci misin?" dedi. bu sorunun karşılığında bu spruyu sorması aklıma şunu getirdi. Sordum:
"fakir olduğumu düşündüğün için mi bunu soruyorsun?"

kız güldü ve gülerken cevap verdi.
"Hayır. sadece öğrenciysen nereli olduğunu soracaktım. geldiğin memleket soğuksa normaldir belki."
neyse uzatmaya gerek yok.
Kızla memleketlerimizi bölümlerimizi falan konuştuk. Ben bölümüü söyleyince benim bölümümden fakat benim sınıfımdan olmayan bir kızla ev arkadaşı olduğunu hatta benim memleketimden olduğunu söyledi.
Sadece kızla isim konusunda konuşmadık.
O kim
sen kimsin
falan yok. bunu da laf arasında sorayım dedim. Aynen şöyle oldu.