1. 1.
    0
    bu mu yani dedim, bi dön artık dedim ya. nereye kadar ya.
    ···
  2. 2.
    0
    sonra onu düşündüm, sonra hep aşağı doğru yürüyoruz dedim ya, dedim biraz da yukarı doğru yürüyelim ya.
    ···
  3. 3.
    0
    oturduk sonra, denize baktım dayanılmazdı. kavurucu hatta. bazen kavurucu oluyor denize bakma isteği.
    ···
  4. 4.
    0
    çay içtik. gözlerinde her zamanki his yoktu. bana ayrılalım dedi, peki dedim.
    ···
  5. 5.
    0
    bu seferki acıtmadı sanırım. çünkü dudağımda değişik biri vardı ama hep aynı acı..
    ···
  6. 6.
    0
    aynı şeyi cathrine'de söylemiştim pariste. bazen içime bakıyorum bişeyler olduğunu görüyorum demiştim. o da bana, eğer pariste eiffel kulesini görmek istemiyorsan yapacağın tek şey gidip içinde yemek yemek olduğunu söylemişti. mantıklı aslında.
    ···
  7. 7.
    0
    ve biri vardı sanırım o sıra bende, içime bakıyordum..
    ···
  8. 8.
    0
    gece yolda yürüdüğüm sırada yanımdan geçen bi kız bana baktı ve gülümsedi. sanırım aşık oluyordum. çok yalnızım..
    ···
  9. 9.
    0
    mısır tarlasında uzun uzun dolaştım. geniş, uzun ve sarı.. ulaşmak için en sona engebeli bi yolu geçmek lazım.
    ···
  10. 10.
    0
    hayallerim her zaman benim için önce geldi. hayal edemeyen bi varlık, bence ileriyi göremezdi. ben görüyordum ve hergün ölüyordum..
    ···
  11. 11.
    0
    o kadar yorulmuştum ki ayakkabılarımı çıkarmaya bile üşenmiştim ta ki o gelene kadar..
    ···
  12. 12.
    0
    bunun bende yarattığı etki çok fazlaydı. geldiğim yerin evim olmadığını farkettim. bi nevi kurgu, bi düş.. galiba deliriyorum.
    ···
  13. 13.
    0
    "nasılsın" dedi "iyiyim" dedim "eee, yani aynı mısın hala" dedim. "ayrılmak istiyorum" dedi..
    ···
  14. 14.
    0
    bazen iri bir horoz balığı kadar hırçınlaşabiliyor herşey, bazen bir tartarus çukuru kadar derinlik kazanıyor.. bi tartarus çukuru vardı artık yüreğimde, hadesle savaşa girmek zorundaydım..
    ···
  15. 15.
    0
    hiç sorumluluk almazdım, o ana kadar. sanırım en büyük sorumluluk ayrılığı kabul etmek ve yoluna devam etmekti.
    ···
  16. 16.
    0
    nedense korkuyordum. yalnızlık mıydı bu? yoksa dönüp gitmesi miydi? karar veremiyorum. karar vermek istemiyorum..
    ···
  17. 17.
    0
    öyle ki yola çıktım bi gece yarısı. ışıkların altında sessizliğe doğru ilerledim.. çığlıklar vardı kulağımda ama kimse yoktu etrafımda. şizofreni..
    ···
  18. 18.
    0
    arayıpta bulduğum şeyin aslında arayıpta bulmak istemediğim şey olduğunu farkettim. bu beni çok üzmüştü.. üzülmek için çok geç..
    ···