geçen gece çocuk hastaydı ilacı bitmiş almak

için dışarı çıktım. Sağa sola saldırdım nöbetçi eczane arıyoruz. Birden durup dururken içim cız etti. Bir baktım gene aynı karın ağrısı. Öyle özlemişim ki seni. Dönerken bir meyhane gördüm. Bir tek içeri girdiğimi hatırlıyorum bir de rakıya yumulduğumu. Arkasından en az dört cigaralık. Sonra gözümü bir açtım karşıdan karlı dağlar geçiyor. Bir daha açtım başımda bir çocuk kalk abi diyor Kars ‘a geldik. Otobüsten indim yürümeye başladım. Dedim Allah ‘ım nerdeyim ben ? Burası neresi? Sonra güç bela burayı buldum. Kapının önünde durup düşündüm. Dedim Bekir, bu kapı ahiret kapısı, burası sırat köprüsü. Bu sefer de geçersen bir daha geri dönemezsin. iyi düşün dedim. Düşündüm, düşündüm… Ama olmadı. Dönemedim… Sonra bak oğlum dedim kendi kendime. Yolu yok çekeceksin. isyan etmenin faydası yok, kaderin böyle. Yolun belli. Eğ başını usul usu yürü şimdi.

kim yazmış bunu devamı varmı.