geçen cuma günü camide yaşadığım rezalet

yine bir cuma günü sabahı erkenden kalkıp gusül abdestimi almıştım en mahrem bölgelerimi itinayla traş etmiştim. cuma namazına gideceği için heyecanlı
olan bir insanımdır. geç kalmak istemiyordum elimden geldiğince acele etmeye çalışıyordum, ince şakirt bıyıklarım terlemeye başlamıştı bile
yanaklarım nur risaleleri okumanın vermiş olduğu nurdan dolayı pembe pembe olmuştu ne kadar sevimli görünüyordum kim bilir. her neyse nesimi aksalı esansımı sürüp
caminin yolunu tuttum ee tabi dışarı sağ ayağımla çıkmayı ihmal etmedim. elimde tesbihim, altımda geniş kumaş pantalonum
beyaz çoraplarım ve siyah lavabo terliklerimle tam bir örnek şakirdi temsil etmekteydim. vaazın tek bi kelimesini kaçırma endişesiyle kendimi camiden içeri attım ve yerime geçtim.
nur yüzlü hocamız komşuluk hakkında bir şeyler anlatmaktaydı. kendimden geçmiş bir vaziyette olmam gerkirdi ama o an öyle bir şey olduki
melun şeytanın bir oyununa gelmiş gibiydim. yatsı namazına kadar tutmayı planlamış olduğum abdestim bozulmak üzereydi. sanırım
dün yasin abilerde yediğim hurma dokunmuş olacaktı. kendimi tutmaya çalıştım kabe yollarını düşündüm ama yok içimdeki
canavar çıkacam da çıkacam diye ısrar ediyordu küçük yaramaz bir kız çocuğu gibi.o an suratım öyle bir ifade almıştı ki
cemmat-i müslim bana odaklanıverdi. ellerimi birbirine kavuşturmuş bacaklarımın arasına koymuştum, gözlerim kapalı dişerimi sıkarak
ince şakirt bedenimi bi ileri bir geri sallıyordum. dışardan bakanlar benim o an aydınlanmış olduğum fikrine kapılmış olacaklar ki bir anda herkes 'allahu akbal' nidalarıyla üstüme
koşmaya başlamıştı.bir an neye uğradığımı şaşırıdım imamımızda onlara katılmış beni iman dolu nidalarla kucaklarına almışlar havaya
hoppidi yapıp duruyorlardı. zaten durumu bir hayli vahim olan midem dahada beter olmuştu suratım bembeyaz olmuştu oradakiler bunun bir mucize
olduğunu düşünüyorlardı. ama artık dayanamıyacaktım ve zaten kıçımın ucunda olan kitleyi yarınlar yokmuşçasına dışarı boşalltım o sırada ardım tam imam efendinin kafasının hizasındaydı
kel olan kafası üstünde duran dışkım onda adeta bir çikolatalı dondurma havası vermişti. herkes şok içersindeydi
ben durumu kurtarma derdine düşmüştüm fakat cemmat-i müslim akın akın dışarı kaçıyor kiliselere sığınıyorlardı en son cami imamı kapıyı arkamdan kitledi şimdi camide çile dolduruyorum,
insanlar dışkımın üzerine mum koyup dilek diliyorlar çok mesudum.