gezgin

dunya hepimizin dunyasi, sinirlar var bu sinirlarin otesinde farkli

kulturler inanislar giyimler yemekler cografya barindiran topraklar var ancak has olan bir sey

varki orada yasayanlar bizim gibi hayata gelip bu yolculukta ilerleyen

yasamlar..

gezgin gidecegi topraklardaki gezilesi insan ve doga harikalarini gormenin

yaninda o yasamlara tanik olmak biraz olsun karismak kendine katmak icin

gider, onyargiyi bilmez, bilse bile bunu atmasini ogrenmistir, gitmeden once

uzun uzun cikacagi yollari arastirip bilgi toplar oralara ayak basmislarin

tavsiyelerini de dinler, vardiginda duyduklarini kaale alir ama gidip bir

de kendi gozlugunden bakmak sahit olmak kendine katmak icin gider,
gordukce buyur, gordukce toleransini, bilgisini, dunya bakis yelpazesini

daha da genisletir, gordukce hayati daha cok sever, gordukce bilinmeyeni

bulmak icin yollara duser. Gezgin gozlemleyen gordugunde kendine yenisini

katandir, din, dil, irk, renk ayirmadan dunyayi yasami yasamlari paylasmak

icin gider. Gittikce farkinda olmanin farkinda olur. Kendini bu dunyada bir

yaprak gibi gorur ama o yapragin kiymetininde farkindadir. Dogaya saygiyla

bakar,
gezgin uzaklarda yuce bir dagin eteginde dinlenirken baktigi ufku

gorebilmenin sansini bilir ve tadini ozune katar, yedigi ilk mangonun kokusunu

hep duyumsar, bir nehirde koyu tenli dilini bilmedikleri insanlarla

yakaladiklari baligin tadini asla unutmaz, basamaklarina

oturdugu bir katedral meydaninda cocuk saticinin super ingilizcesine satis

teknigine duydugu hayranliga dayanamayip hic ihtiyaci olmayan bir seyi

aldigini anlatir herkese...

gezginin derdi luks yerde kalmak degildir gunlerce sahilde veya otel

havuzunun basinda uzanip yatamaz, kisa dinlenmelerden sonra duser yeni

yollara bilinmeyene. Konaklamada ona temiz yatak su yeter , bulamazsa o topraklatakiler nasil konakliyorsa oyle konaklar, veya dogaya siginir. Pahali

kiyafetlerle gezmez, her zaman rahat bir ayakkabi vardir ayaginda bilirki

tabana kuvvet yuru diyecek yerler cikabilir onune, acil gerecler hep sirt

cantasindadir gittigi yerlerin kulturune saygi ile giyinir, gittigi her

yerde o topragin verdiklerini yer, damagina yeni tatlar katar, hicde ac

kalmaz her zaman cebinde eline gelebilecek bir yemis, bir parca ekmek

bulundurur.

gezgin gittigi sehirlerde arka sokaklara girip kaybolur cocuklarin

evlerinin avlularinda hangi oyunlari oynadiklarini, evlerde pisen

yemeklerin kokusunu duymak icin girer her sokaga, karis karis yurur aksam

ayaklar yoruldum diye basbas bagirsa bile gezginin yuzu gulumsemeyle ruhu

dopdolu olarak koyar basina yastiga.

O topraklarin insani arasinda trene otobuse kayiga, binerek bir yerden

bir yere ulasir, ne kadar da uzun uykusuz sicak -soguk olsada, bu yollarda

bulur oradaki has dokuyu bu yollarda rastlasir en guzel tasaduflere,

zorluklar cikar, tren kacmistir otobus 10 saat sonra gelecektir,

havaalaninda 24 saat beklemistir sizlanmak yerine ustesinden gelmeyi o

zamani bile keyifle gecirmessini bilir.

gezgin yolculugunu bitirip evine dondugunde bir sonraki yolculugu aklina

koymustur zaten.